-
1 προ-τατικός
προ-τατικός, ή, όν, zur πρότασις gehörig; ὁ προτ., der Propositionen machen kann, Arist. topic. 8, 12, 15; auch adv., προτατικῶς ἐρωτᾶν, die Frage in Form einer Proposition einrichten, ibid.
-
2 προτατικός
προ-τατικός, ή, όν, zur πρότασις gehörig; ὁ προτ., der Propositionen machen kann; adv., προτατικῶς ἐρωτᾶν, die Frage in Form einer Proposition einrichten -
3 προτατικος