-
1 προπατωρ
-
2 προπάτορες
προπάτορες οιпраотцы из Ветхого ЗаветаЭтим.< дргр. προπάτωρ «предок, основатель рода, семьи» < προ- + -πάτωρ < πατήρ «перед + отец»Η εκκλησία λεξικό (Церковный словарь Назаренко) > προπάτορες
См. также в других словарях:
προ- — α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στην πρόθεση πρό. Το προ συντίθεται με ονόματα, ρήματα και, σπανιότερα, με επιρρήματα και προσδίδει βασικά τη σημ. τής προτεραιότητας ως προς τον τόπο, τον χρόνο ή την τάξη … Dictionary of Greek
προπάτωρ — ορος, ο, ΝΜΑ, και προπάτορας Ν 1. ο πρώτος πατέρας γένους, ο γενάρχης (α. «στη γη όπου έζησαν οι προπάτορές μας» β. «ὦ Ζεῡ, προγόνων προπάτωρ», Σοφ.) 2. πληθ. οι προπάτορες α) οι πατριάρχες τής Παλαιάς Διαθήκης Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ β) (γενικά) οι … Dictionary of Greek
φιλοπάτωρ — ορος, ὁ, ἡ, Α 1. αυτός που αγαπά τον πατέρα του 2. (το αρσ.) προσωνυμία ενός Πτολεμαίου, καθώς και άλλων βασιλέων. [ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο) * + πάτωρ (< πατήρ*), πρβλ. προ πάτωρ] … Dictionary of Greek