-
1 προ-θῡμέομαι
προ-θῡμέομαι, fut. προϑυμήσομαι, seltener προϑυμηϑήσομαι, Lys. 25, 17 Xen. Cyr. 2, 3, 3 u. als v. l. bei Plat. Phaed. 91 a, aor. προὐϑυμήϑην, auch ἐπροϑυμήϑην, – geneigt, bereit, willig sein, gern wollen; καὶ τολμᾶν, Aesch. Prom. 381; ἐπεὶ προϑυμῇ, χρὴ λέγειν, da du es wünschest, 633, vgl. 788; ἐν οἷς χαίρειν προϑυμεῖ, Soph. Trach. 1109; ἐπεὶ προϑυμῇ τῆςδε κοινοῠσϑαι φυγῆς, Eur. Phoen. 1703; Her. 9, 37. 72; auch c. dat. der Person, Jemandem seine Bereitwilligkeit zeigen, ihm bereitwillig beistehen, 9, 38; προὐϑυμήϑησαν δὲ καὶ οἱ Χαλκιδῆς ἄνδρα δοκοῠντα δραστήριον εἶναι, Thuc. 4, 81, wie τὴν σύμβασιν 5, 17, eifrig wünschen; εὐδαίμονες εἶναι προϑυμούμεϑα πάντες, Plat. Euthyd. 282 a, u. öfter; auch ὃ πάλαι προὐϑυμοῠντό τε καὶ ἐπετήδευον, Phaed. 64 a; προϑυμήσομαι ὅπως δόξει τοῖς παροῦσιν, 91 a; προὐϑυμήϑην Antiph. 1, 6; προϑυμηϑεὶς λέγειν, Isocr. 4, 88; Folgde überall. Auch gutes Muths sein, im Ggstz von ἀϑυμεῖν, Xen. Cyr. 6, 2, 13.
-
2 προς-βιβάζω
προς-βιβάζω, hinzu-, hinausgehen lassen, hinzuführen, hinausbringen; Ar. Av. 425, im fut. προςβιβᾷ; übertr., τῷ λόγῳ προςβιβάζειν τινά, Einen durch die Rede zu einem Gedanken od. zu einem Entschluß bringen, übh. anleiten, veranlassen, Equ. 35; προϑυμήσομαι ἡμᾶς προςβιβάσαι, Plat. Men. 74 b; Phaedr. 229 e u. oft bei Sp., wie Plut. u. Luc., auch pass., Philops. 33.
См. также в других словарях:
προθυμήσομαι — προθυμέομαι Ages.. aor subj mp 1st sg (epic) προθυμέομαι Ages.. fut ind mp 1st sg προθῡμήσομαι , προθυμέομαι Ages.. aor subj mid 1st sg (epic) προθῡμήσομαι , προθυμέομαι Ages.. fut ind mid 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)