-
1 προσαίρω
προ-σαίρω, vorher grinsen, die Zähne blecken; προσεσηρότες, vorher zerrissen -
2 προς-σαίρω
προς-σαίρω, angrinzen; bei Lycophr. 880 v. l. für προσαίρω; Pherecrat. bei Ath. XV, 685 a sagt μελιλώτινον λαλῶν καὶ ῥόδα προςσεσηρώς, Rosen, d. i. lieblich anlachend.
См. также в других словарях:
προσαίρω — Α [αἴρω] 1. σηκώνω, κουβαλώ 2. δίνω, προσφέρω σε κάποιον («ἤν... ἀσθενέοντι προσαίρῃ τις ποτόν», Ιπποκρ.) 3. ανεβάζω σε ψηλότερο επίπεδο 4. μέσ. προσαίρομαι τρώω … Dictionary of Greek
αίρω — Μυθολογικό πρόσωπο. Κόρη του Οινωπίωνα, βασιλιά της Χίου και πρώτου οικιστή του νησιού, σύζυγος του Ωρίωνα και μητέρα του Χίου, που έδωσε το όνομά του στο νησί Οφιούσα. * * * (Α αἴρω και ποιητ. ἀείρω) 1. σηκώνω, υψώνω 2. σηκώνω κάτι και τό κρατώ… … Dictionary of Greek
αιρώ — Μυθολογικό πρόσωπο. Κόρη του Οινωπίωνα, βασιλιά της Χίου και πρώτου οικιστή του νησιού, σύζυγος του Ωρίωνα και μητέρα του Χίου, που έδωσε το όνομά του στο νησί Οφιούσα. * * * αἱρῶ ( έω) (AM) Ι. ενεργ. 1. παίρνω, αρπάζω 2. απομακρύνω, αφαιρώ 3.… … Dictionary of Greek
προσαιρούμαι — έομαι, Α [αἱροῡμαι] 1. εκλέγω και προσθέτω («δέκα γὰρ ἄνδρας Σπαρτιατῶν προσείλοντο αὐτῷ συμβούλους», Θουκ.) 2. εκλέγω επιπροσθέτως 3. (σπάν. το ενεργ.) προσαιρῶ, έω διορίζω κάποιον ως βοηθό μου 4. φρ. «ἐμαυτῷ προσαιροῡμαί τινα» προσλαμβάνω… … Dictionary of Greek
πρόσαρσις — άρσεως, ἡ, και ιων. τ. γεν. άρσιος, Α [προσαίρω] 1. η λήψη τροφής («περὶ μὲν οὖν ῥυφήματος προσάρσιος οὕτω γιγνώσκω», Ιπποκρ.) 2. (κατά τον Ερωτιαν.) «πρόσαρσις προ(σ)φορά» … Dictionary of Greek
