-
1 προς-ιτέος
προς-ιτέος, adj. verb. zu πρόςειμι, von εἶμι, man muß hinzugehen, Plat. Theaet. 179 c u. sonst.
-
2 προςιτέος
1 προς-ιτέος
προς-ιτέος, adj. verb. zu πρόςειμι, von εἶμι, man muß hinzugehen, Plat. Theaet. 179 c u. sonst.
2 προςιτέος