-
1 προς-ηῷος
προς-ηῷος, ion. statt προςεῷος; Plut. Them. 8; D. Sic. 5, 55; als adv. dor. τὸ ποτᾱῷον, gegen Morgen, Theocr. 4, 33.
-
2 προςηῷος
προς-ηῷος, als adv. τὸ ποτᾱῷον, gegen Morgen -
3 ἠοῖος
ἠοῖος, ion. auch ἠόϊος, att. ἠῷος, morgendlich, in der Frühe, πᾶσαν δ' ἠοίην μένομεν, sc. ὥραν, den ganzen Morgen warteten wir, Od. 4, 447 (vgl. ἠῷος). – Gegen Morgen, Osten gelegen, östlich, ἠὲ πρὸς ἠοίων ἢ ἑσπερίων ἀνϑρώπων Od. 8, 29; ϑαλάσσης τῆς ἠοίης Her. 4, 100; τοὺς ἠοίους τῶν Λιβύων 4, 160; πρὸς ἠοίην, gen Osten, Callim. Del. 280. – In dor. Form ἀοῖος ἀστήρ, der Morgenstern, Ar. Pax 802, nach Ion.
См. также в других словарях:
προσηώος — και δωρ. τ. ποταῷος, α, ον, Α στραμμένος προς την Ανατολή (α. «καὶ τὸ ποταῷον τὸ Λακίνιον», Θεόκρ. β. «προσηῴους δαίμονες», Διόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * / ποτ (βλ. λ. ποτί) + ἠῷος / ἑῶος (< ἠώς / ἕως «αυγή»] … Dictionary of Greek
