-
1 πομπίλος
πομπίλος, ὁ, = πομπός, bes. ein Meerfisch, der die Schiffe begleitet, Schol. Il. 16, 407.
-
2 πομπίλος
πομπίλος, ὁ, bes. ein Meerfisch, der die Schiffe begleitet -
3 pompilus
-
4 ἐπι-φημίζω
ἐπι-φημίζω, 1l Worte zurufen, in denen eine Vorbedeutung für die Zukunft enthalten ist, wie Her. im med. sagt καὶ δὴ καὶ ἰόντος αὐτοῦ ἐπὶ τὴν πεντηκόντορον ἐπεφημίζετο 3, 124; pass., ἡ ἐκ παιδὸς ἐπιφημισϑεῖσα τῷ ἀνδρὶ ἑβδόμη ὑπατεία, das ihm durch ein Vorzeichen verheißene Consulat, App. B. C. 1, 61; – anwünschen, D. Cass. 39, 39; – nach einer Vorbedeutung benennen, einen Namen geben, ταύτῃ μοι δοκεῖ ἐπιφημίσαι τἀγαϑὸν λυσιτελοῠν Plat. Crat. 417 c, vgl. Tim. 73 d, Opp. Hal. πομπίλος – πομπῇ δ' ἐπεφήμισαν οὔνομα νηῶν 1, 187, darnach benennen, Plut.; ὄνομά τινι, einen Namen beilegen, D. Ca Ss. 54, 33. – 2) einen Gott als Urheber nennen, angeben, ihm beimessen, ἑκάστῃ μοίρᾳ ϑεὸν ἢ ϑεῶν παῖδα ἐπιφημίσαντες Plat. Legg. VI, 771 b; ὅσα πράττει τις τοὺς ϑεοὺς ἐπιφημίζων Dem. Lpt. 126, wo Wolf, p. 346, zu vgl.; ἅπασι τοῖς μεγάλοις ἐπιφ. τὸ δαιμόνιον, von allem Großen die Götter als Urheber angeben, Plut. Poplic. 23; pass., ϑεῶν χορὸς τῶν ἐπιφημισϑέντων τοῖς γάμοις, die als Urheber der Ehen genannt werden, Dion. Hal. rhet. 2, 2; auch von Menschen, Einem Etwas zuschreiben, τίτινι, Sp.; dgl. Lob. zu Phryn. p. 596. S. auch ἐπίφημι. – 3) weihen, widmen, τὰς ἐφεξῆς ἡμέρας δαίμοσιν καὶ φϑιτοῖς Plut.; ἱερὸν ἡγοῠνται τὸ τοιοῠτον ὄχημα τῷ βασιλεῖ τῶν ϑεῶν, καὶ πατρὶ ἐπιπεφημισμένον Camill. 7, ὄρη ἀνέϑεον καὶ ὄρνεα καϑιέρωσαν καὶ τὰ φυτὰ ἐπεφήμισαν ἑκάστῳ ϑεῷ Luc. sacrif. 10, τοὺς γενομένους τότε παῖδας Ἄρεως ἐπεφήμισαν Strab. 5, 4, 62, der gen. bedenklich; so kann auch Plat. Tim. 36 c gefaßt werden, τὴν ἔξω φορὰν ἐπεφήμισεν εἶναι τῆς ταὐτοῠ φύσεως, τὴν δ' ἐντὸς τῆς ϑἀτέρου, er bestimmte den äußern Umschwung der Natur des Gleichmäßigen. – 4) übh. sagen, vorgeben, immer in Beziehung auf etwas Göttliches, φάσκων Ἀρτέμιδος δῶρον τἡν ἔλαφον εἶναι, καὶ πολλὰ τῶν ἀδήλων ἐπεφήμιζεν αὑτῷ δηλοῠν Plut. Sert. 11; a. Sp.
-
5 pompilus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pompilus
См. также в других словарях:
πομπίλος — which follows ships masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πομπίλος — ο, ΝΑ είδος θαλάσσιου ψαριού που ακολουθεί τα πλοία. [ΕΤΥΜΟΛ. < πομπή / πομπός + επίθημα ίλος (πρβλ. ναυτ ίλος)] … Dictionary of Greek
πομπίλε — πομπίλος which follows ships masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πομπίλοι — πομπίλος which follows ships masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πομπίλοις — πομπίλος which follows ships masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πομπίλον — πομπίλος which follows ships masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πομπίλου — πομπίλος which follows ships masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πομπίλους — πομπίλος which follows ships masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πομπίλων — πομπίλος which follows ships masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πομπίλῳ — πομπίλος which follows ships masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Naucrates ductor — Pez piloto … Wikipedia Español