-
1 πολυ-πτώξ
-
2 πτώξ
πτώξ, - κόςGrammatical information: m.Meaning: `hare' (P 676, Thphr., Theoc.), attribut. to λαγωός (Χ 310, Babr.), of Orestes seeking refuge (A. Eu. 326), of a coward (Lyc. 944).Derivatives: πτωκάς, - άδος f. adjunct of αἴθυιαι (Hom. Epigr.), of κύπειρος (Simm.), as subst. referring to birds (S. Ph. 1093).Etymology: Prop. "who ducks away, the shy" as nom. agentis beside πτώσσω, πτήσσω; this meaning still filters through in πτωκάς and is also for πτώξ now and then (e.g. Χ 310) possible. To a broader use of πτώξ point also the many explanations in H.: πτῶκες δειλοί, λαγωοί, δορκάδες, ἔλαφοι, νεβροί. -- S. πτήσσω; cf. also πτάκα and πτωχός.Page in Frisk: 2,618Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πτώξ
-
3 πολυπτώξ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολυπτώξ
-
4 πολυπτώξ
См. также в других словарях:
πολυπτώξ — ῶκος, ὁ, ἡ, ΜΑ αυτός που έχει πολλούς λαγούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + πτώξ (< πτώσσω «συστέλλομαι, δειλιάζω»), πρβλ. ά πτωξ] … Dictionary of Greek
