-
1 πολισμάτιον
πολισμάτιον, τό, dim. zu Vorigem; Pol. 1, 24, 12 u. öfter; Plut. Dio 25 u. a. Sp.
-
2 σάλος
σάλος, ὁ, jede schwankende, unruhige Bewegung, das Wanken, Schwanken, Schwappen; vorzüglich von der unruhigen Bewegung des Meeres, πόντου σάλος Eur. Hec. 28, πόντιος I. T. 1443, wie Ar. Th. 872; ἐκ πολλοῦ σάλου εὕδοντ' ἐπ' ἀκτῆς, Soph. Phil. 271. Dah. übertr., πόλις ἀνακουφίσαι κάρα βυϑῶν ἔτ' οὐχ οἵα τε φοινίου σάλου, aus dem blutigen Meere der Krankheit, Soph. O. R. 24. – Bes. von dem Schwanken eines Schiffes, welches auf dem Meere vor Anker liegt, σάλος ἐπ' ἀγκύρας ὑπόκειται τοῖς ναυτιλλομένοις, D. Sic. 3, 44; daher auch ein Ort nahe am Ufer, der zwar keinen Hafen hat, aber den Schiffen einen Ankerplatz gewährt, πολισμάτιον ἀλίμενον μέν, σάλους δὲ ἔχον, Pol. 1, 53, 10; – und die durch das Schwanken des Schiffes hervorgebrachte Uebelkeit, καρηβαρεῖν ὑπὸ σάλου, Luc. Hermot. 28. – Uebertr., Unruhe, Erschütterung, τὰ μὲν δὴ πόλεος πολλῷ σάλῳ σείσαντες ὤρϑωσαν πάλιν, Soph. Ant. 163, in welchem Sinne Alcman bei Apoll. Dysc. auch das Wort als neutr. braucht, καὶ τῆνος ἐν σάλεσιν πολλοῖς ἥμενος.
-
3 καθ-ορμίζω
καθ-ορμίζω, das Schiff in den Hafen einlaufen lassen; τὸν στόλον εἰς τὸ νεώριον Plut. Cat. min. 39; καϑώρμισαν πρός τι πολισμάτιον, sc. τὰς ναῦς, sie landeten bei einem Städtchen, Pol. 1, 53, 10. – Med. in einen Hafen einlaufen, anlanden, ταῖς ναυσὶν εἰς τὴν Θάψον καϑορμισάμενοι Thuc. 6, 97, öfter, u. Folgde, πρὸς τὴν γῆν καϑωρμίσατο D. Cass. 48, 47; aor. pass., καϑωρμίσϑη πρὸς τὴν πόλιν, εἰς τὸν λιμένα, ἐν ταῖς νήσοις, Pol. 1, 21, 5. 44, 2. 6 Plut. Sull. 26. – Uebertr., ἐς τάςδε σαυτὸν πημονὰς καϑώρμισας Aesch. Prom. 967, du hast dich selbst in dieses Leid gestürzt; ἑαυτὸν εἰς ἡσυχίαν Plut. coh. ira 5.
-
4 λῑτός
λῑτός (verwandt mit λίς, λεῖος), glatt, eben, schlicht, zunächst von glatter Weberei, im Gegensatz der bunt durchwirkten oder gestickten, ποικίλος u. δαίδαλος, s. λίς. – Λιτὴ δίαιτα, einfache, frugale Lebensweise, Plut., wie σιτία, Pol. 8, 37, 1; τροφὴ λιτοτάτη, Ath. V, 191 f; λ. βίος, Men. Stob. fl. 20, 17; ξεινίζειν ταχέως λιταῖσι τραπέζαις, Phocyl. 76; oft in der Anth., λιτῆς δῶρα ϑυηπολίης, Gaetul. 1 (V, 17), vgl. 3 (VI, 190); λιτὸς ἐγὼ τὰ τύχης, Antiphil. 6 (VI, 250). Aehnl. vrbdt Pol. λιτὸς κατὰ τὴν ἐσϑῆτα καὶ σίτησιν, 11, 10, 3, καὶ αὐτάρκης, 6, 48, 7; τὸ λιτόν, die Einfachheit, Plut. u. a. Sp. So auch adv. λιτῶς, D. L. 6, 105; λιτότατα διαιτᾶσϑαι, 10, 11. – Es nimmt aber dann auch die allgemeinere Bdtg »gering«, »unbedeutend« an, πολισμάτιον, Pol. 32, 23, 3; Ggstz von μέγας, Callim. Apoll. 10; auch = arm, Maneth. 2, 488. – Spätere schrieben auch λειτός, Phot. Vgl. Wolf Anal. 4 p. 508 ff.
-
5 ἀνα-χωρέω
ἀνα-χωρέω, 1) zurückweichen, -treten, Hom., auch mit ἄψ, Il. 10, 210 Od. 17, 461; μεγάροιο μυχόνδε, in den Winkel des Saales, Od. 22, 270; mit dem bloßen gen., von Einem, Pallad. 14 (IX, 378). Oft in Prosa, εἰς τοὐπίσω, Lys. 14, 6, wie Plat. Menex. 246 b; εἰς τοὔπισϑεν, Ar. Pl. 1208; παρ' Ἀϑηναίους Thuc. 1, 2; εἰς Αἴγυπτον Matth. 2, 14; ὑπό τινος, sich von Einem durch ihn genöthigt zurückziehen, Her. 5, 61; ἐπί πόδα, Xen. An. 5, 2, 32, wie ἐπὶ σκέλος, B. A. 14 τὸ μὴ στρέψαντα τὰ νῶτα ἀλλ' ἀντιπρόσωπον τῶν ἀντιπάλων φεύγειν καὶ ὑποχωρεῖν εἰς τοὐπίσω; – πάλιν ἀναχ., zurückkehren, Plat. Tim. 48 a; abtreten, auf die Seite gehen, Conv. 170 a; vgl. Rep. VII, 528 d; vom Abgehen aus der Provinz, Pol. 1, 17. – 2) wie redire, auf einen andern berechtigten Besitzer übergchen, ἡ βασιληΐη ἀνεχώρει εἰς τὸν παῖδα, das Reich fiel an den Sohn, Her. 7, 4; ähnl. ἡ ποινὴ ἐς ἡμᾶς ἀναχωρεῖ Antiph. II a 3. – 3) von einem Amte abgehen, sich von den Staatsgeschäften zurückziehen, Cic. Att. 9, 4; ἐκ τῶν πραγμάτων Pol. 29, 10 u. Sp. – Auch von leblosen Dingen, τόπος ἀνακεχωρηκώς, ein abgelegener Ort, Theophr.; Herodian. 1, 12; πολισμάτιον ανακ. ἀπὸ τῆς ϑαλάσσης Pol. 2, 11; ῥῆμα ἀνακεχωρηκός, ein veralteter Ausdruck, D. Hal.
См. также в других словарях:
πολισμάτιον — πόλισμα buildings of a city neut nom/voc/acc sg πολισμάτιον neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
COSYRA — insula sterilis in mari Libyco, non procul a Melite, cuius incolae Cosyraei dicuntur. De quâ sic Bochartus, l. 1. Chanaan, c. 26. Non debet hîc Cosyra omitti, insul. cum oppid. media inter Siciliae Lilybaeum, et Clypeam Africae, a Melite distans… … Hofmann J. Lexicon universale
καθορμίζω — (Α καθορμίζω) 1. οδηγώ πλοίο από το πέλαγος σε λιμάνι για αγκυροβολία, ελλιμενίζω, αγκυροβολώ, αράζω («καθώρμισαν πρός τι πολισμάτιον», Πολ.) 2. μέσ. καθορμίζομαι (για πλοία και κυβερνήτες) έρχομαι στο λιμάνι για αγκυροβολία, προσορμίζομαι («ἐς… … Dictionary of Greek
πολισμάτιο — το / πολισμάτιον, ΝΑ [πόλισμα] μικρός συνοικισμός … Dictionary of Greek
πολισματίωι — πολισματίῳ , πόλισμα buildings of a city neut dat sg πολισματίῳ , πολισμάτιον neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολισματίων — πόλισμα buildings of a city neut gen pl πολισμάτιον neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολισματίῳ — πόλισμα buildings of a city neut dat sg πολισμάτιον neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολισμάτια — πόλισμα buildings of a city neut nom/voc/acc pl πολισμάτιον neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)