-
1 περίπολοι
περίπολοςgoing the rounds: masc /fem nom /voc pl -
2 περιπόλιον
περιπόλ-ιον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περιπόλιον
-
3 στρατεία
A expedition, campaign, στρατηΐην ποιεῖσθαι ἐς.., ἐπὶ.. , Hdt.1.71, 171, etc.;πολλὰς σ. ἐποιήσαντο Th.2.11
;σ. ἐστράτευσ' ὀλεθρίαν E.Supp. 116
;σ. ἡμῖν εἰς Ποτείδαιαν ἐγένετο Pl.Smp. 219e
, cf. IG12(2).645.15 ([place name] Nesus), etc.; ἀπὸ στρατείας coming from war, after service done, A.Ag. 603, Eu. 631; κατὰ τὴν Σιτάλκου ς. about the time of his expedition, Th.2.101;εἰς δὲ σ. πάντας Ἀργείους ἄγων E.Supp. 229
; ἐπὶ στρατείας εἶναι to be on foreign service, Pl.Smp. 220c (codd., στρατιᾶς Cobet, Burnet); soἐν στρατείᾳ ὄντας X.Cyr.5.2.19
; ἐν τῇ ς. PEnteux.48.3 (iii B.C.);παραγγέλλειν τινὶ σ. κατὰ γῆν X.HG7.1.13
;ἐκδήμους σ. οὐκ ἐξῇσαν Th.1.15
; στρατείαν ξυνεξελθεῖν ib.3;σ. δ' οὐ φέρει περιουσίαν Men.382
, cf. OGI5.44 (Scepsis, iv B.C.);τῆς σ. γιγνομένης ἐκ καταλόγου Arist.Ath.26.1
; freq. in pl., military service, warfare, Pl.R. 404a; πρὸς ταῖς αὑτοῦ ς. in addition to the campaigns which he is bound to serve, Id.Lg. 878d;ἐν ταῖς σ. μισθοφορεῖν Arist.Ath.27.2
;ἀπὸ σ. ἱππικῶν IGRom.3.58
([place name] Bithynia);στρατείας στρατεύεσθαι IG22.505.54
; ἀφειμένος στρατείας, = Lat. exauctoratus, Plu.2.274a.2 σ. ἐν τοῖς ἐπωνύμοις levy of those liable to serve in the year of such and such archons, Harp. s.v., cf. Arist.Ath.53.7.3 σ. ἡ ἐν τοῖς μέρεσιν expedition for special service, to train the young soldiers next after serving as περίπολοι, Aeschin.2.168, cf. Suid. s.v. τερθρεία.5 military appointment,ἐπώλησε στρατείας Id.72.12
.— στρατιά is a constant v.l., and is sts. undoubtedly used= στρατεία ( campaign), v. στρατιά 11 and cf. Sch.Ar.Th. 835 (= Eup.369); but στρατεία= army, expeditionary force is very rare, E.IA 495 (restd. in Rh. 263 (lyr.)): in Inscrr. στρατεία never = army, but both - εία (IG22.1132.14, SIG398.2 (Cos, iii B.C.), al.) and - ιά (q.v.) = campaign.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στρατεία
-
4 δέρω
Grammatical information: v.Meaning: `skin, flay' (Il.).Derivatives: δέρμα `(slayed) skin, leather' (Il.; vgl. Porzig Satzinhalte 265) with dimin. δερμάτιον (Pl.); adj. δερμάτινος `leather' (Od.), δερματικός `of leather' (Arist.) with δερματίκιον a cloth (pap.), δερματώδης `skinlike' (Arist.), δερματηρός in δερματηρά f. `tax of the tenners' (pap.), δέρμητες οἱ ἐξ ἐφήβων περίπολοι (cod. περισσοί) H., cf. γυμνῆτες, κούρητες etc. Rare denomin. ἀπο-δερματόω `flay' (Plb.; δεδερματωμέναι as explanation of ἰσχαλωμέναι H.), ἀπο-δερματίζω (medic.), δερμύλλει αἰσχροποιεῖ, οἱ δε ἐκδέρει (H., Sch.; s. Schwyzer 736). - δάρμα (delph.; from δέρμα, Schwyzer 274; but ἀποδάρματα Hdt. 4, 64 with ablaut?). - δέρος n. = δέρμα (S.); also δέρας `id.' (Chios, E.); δάρος τὸ βουτύπιον H. - δορά `flayed skin' (Ion.-Att.); with δορεύς `flayer', also a throw with dice (Herod.), δορίς `sacificial knife' (Com.), δορικός `of skin' (Hp.), δορόω `smear' (inscr.) with δόρωσις, δορώσιμος (pap.), ἐνδόρωμα (inscr.). - δορός `leather sack' (β 354; 380; cf. Schwyzer 459). - δέρρις f. `skin', esp. as term. techn. for screens etc. used in a siege (Th.), from *δέρ-σις (or expressive s. Chantr. 280); here δέρριον τρίχινον σακίον H., δερρίσκος (Attica). - Regular zero grade δάρσις (Gal.). - δέρτρον `caul, membrane' (λ 579 etc.), and δέτρον (H., Et. Gud.). - δερτον (accent.?) `flayed sheep' (Mykonos). - δάρτης `flayer' (gloss.). - Verbal adj. δρατός (Ψ 169), δαρτός (Miletos Va); with δάρτινον πέπλον λινοῦν H.(?) - δῆρις `battle' s. v. - S. also δόρκαι.Etymology: With δέρω compare in Germ. and Balto-Slav., e. g. Goth. dis-, gataíran `tear up, destroy', OHG ( fir-)zeran `id.', NHG ( ver)zehren; Lith. derù, dir̃ti (dìrti) `flay', OCS derǫ, dьrati `flay'. In Sanskrit athem. dár-ti `to split' and the nā-present dr̥ṇā́-ti `id.' Beside the aorist ἔ-δειρα \< *ἔ-δερσα Skt. dárṣ-a-t (subj.). Beside δάρσις = Skt. dŕ̥ti- `sack', Goth. ga-taúrhs `destruction', Russ. dertь `newly cleared land'; δρατός, δαρτός = Skt. dr̥tá-. - A jotpresent (cf. δείρω) in Lith. diriù `flay'; the old zero grade would agree with Gr. δαίρω (Hdt.), but this form is late.Page in Frisk: 1,368-370Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δέρω
См. также в других словарях:
περίπολοι — περίπολος going the rounds masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Peripoloi — Péripoloi Un péripolos montant la garde, médaillon d un kylix du Peintre de Briséis, 500 450 av. J. C., musée de Leipzig. En Grèce ancienne, les péripoloi (en grec ancien περίπολοι / perípoloi, au … Wikipédia en Français
Péripoloi — Un péripolos montant la garde, médaillon d un kylix du Peintre de Briséis, 500 450 av. J. C., musée de Leipzig. En Grèce ancienne, les péripoloi (en grec ancien περίπολοι / perípoloi, au singulier … Wikipédia en Français
Perípolos — Saltar a navegación, búsqueda Los perípolos (griego antiguo περίπολοι, perípoloi}, en singular, περίπολος, perípolos ), formado por περί (alrededor) y πέλοπαι (moverse), la palabra significa literalmente «los que giran alrededor» y puede… … Wikipedia Español
ФРИНИХ — • Phrynĭchus, Φρύνιχος, 1. из Афин, сын Полифрадмона, один из древнейших трагиков после Феспия, учеником которого его называет Свида. Он был старше Эсхила, т. к. первую победу он одержал в 511 г. до Р. X.; по преданию, он так… … Реальный словарь классических древностей
ВОЙСКО — • Exercïtus. I. У греков. Об определенной организации войска, какая заключается в понятии слова exercitus, в героическое время еще не может быть и речи. Позднейшее же устройство войска у греков представляло совершенное отражение… … Реальный словарь классических древностей
περίπολος — η, ο / περίπολος, ον ΝΑ [περιπέλομαι]·Α. αυτός που περιφέρεται και φρουρεί έναν τόπο 2. το αρσ. ως ουσ. ο περίπολος φρουρός με αποστολή την φρούρηση ή και την κατασκόπευση ενός τόπου («περιπόλους ἔταξε καὶ ἐπισκόπους τῶν ἀγρῶν», Πλούτ.) 3. το θηλ … Dictionary of Greek
τερθρεία — ἡ, ΜΑ [τερθεύομαι] (στη ρητορική) χρήση σοφιστικής ή σχολαστικής λεπτολογίας αρχ. 1. λογομαχία σχετικά με λέξεις 2. φλυαρία που γίνεται κυρίως για παραπλάνηση 3. εκστρατεία που γινόταν με σκοπό την άσκηση τών νέων εκείνων που υπηρέτησαν ως… … Dictionary of Greek
