-
1 παρ-έλκω
παρ-έλκω (s. ἕλκω), 1) daneben od. auf die Seite ziehen, bei Seite bringen, herbeiziehen, Pol. 9, 20, 6 u. Sp.; u. med., für sich, d. i. an sich ziehen, raffen, δῶρα παρέλκετο, durch List oder sonst unrechtmäßiger Weise an sich bringen, Od. 18, 282; – an od. von der Seite ziehen, von Kameelen, die als σειραφόροι an beiden Seiten neben dem Joche ziehen, Her. 3, 102; vgl. Harpocr. v. ἅμιπποι; – γνάϑους, Ar. Pax. 1305; verziehen od. bewegen. – Von dem Rechten abziehen, καὶ παρέλκει πραγμάτων ὀρϑὰν ὁδὸν ἔξω φρενῶν, Pind. Ol. 7, 46; παρέλκων ἑαυτὸν ἐκ τοῠ οἰκήματος, sich heimlich entziehend, Plut. Cleom. 8. – 2) intr., zögern, säumen; μὴ μύνῃσι παρέλκετε, Od. 21, 111, in die Länge ziehen; τὸν χρόνον, hinziehen, hinbringen, D. Hal. 2, 45; εἰ τὰ κατὰ τὸν κίνδυνον παρείλκυσε τελέως ὀλίγας ἡμέρας, Pol. 2, 70, 3; u. pass., τῶν ὀψωνίων παρελκομένων καὶ καϑυστερούντων, 5, 30, 5, vgl. 23, 2, 11; Sp. – 3) nebenher schleppen, überflüssig sein, Sp., besonders Gramm.; auch im pass., ἡ δὲ πέμπτη κλῆσις καὶ ἡ τελευταία παρείλκοντο, D. Hal. 4, 20; τὰ παρελκόμενα τοῖς ἐπιτηδεύμασι, was zu den Künsten gerechnet wird, ohne eigentlich ein wesentlicher Bestandtheil derselben zu sein, Pol. 9, 20, 6.
-
2 ἕλκω
Grammatical information: v.Meaning: `draw, drag' (Il.).Other forms: The non-present forma show three stems: 1. a lengthened stem ἑλκη-: ἑλκήσω, ἑλκῆσαι, ἑλκηθῆναι (Hom.), with ipf. εἵλκεον (Ρ 395; cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 348; s. also below); 2. ἑλκυ- (after synonymous ἐρῠ́-σαι): ἑλκύσαι (Pi., Att.), ἑλκυσθῆναι, εἵλκυσμαι (Ion.-Att.), ἑλκύσω (Hp.), εἵλκυκα (D.); 3. ἑλκ-: fut. ἕλξω (A.) and late ἕλξαι, ἑλχθῆναι; details in Schwyzer 721.Compounds: Often with prefix: ἀν-, ἀφ-, ἐξ-, παρ- etc. As 1. member in the epithets ἑλκε-χίτωνες, ἑλκεσί-πεπλος, and ἑλκε-τρίβων (Pl.), ἑλκεσί-χειρος (AP); on ἑλκε(σι)- Knecht Τερψίμβροτος 29.Derivatives: From ἑλκ-: ( ἔφ-)ἕλξις `drawing, dragging' (Hp., Pl.) with ( ἐφ-)ἑλκτικός (Pl.) and the pant names ἑλξί̄νη, ἑλξῖτις `bindweed' (Dsc., Ps.-Dsc., Redard Les noms grecs en - της 71), also ἑλκίνα (Ps.-Dsc. 4, 85; acc.?), ἕλκιμος `what can be drawn' (Olymp. in Mete. 320, 27; cf. Arbenz Die Adj. auf - ιμος 76, directly from ἑλκω); with ο-vocalism ὁλκός, ὁλκή, s. v. From ἑλκη- (old but rare) ἑλκηθμός `the drawing' (Ζ 465; cf. Benveniste Origines 201, Porzig Satzinhalte 236f.), ἕλκημα `what was dragged, booty' (E. HF 568; Chantr. Form. 178), ἕλκηθρον `coulter' (Thphr. HP 5, 7, 6; Strömberg Theophrastea 170); ἑλκητήρ `drawer' (AP 6, 297); ἑλκηδόν adv. `drawing' (Hes. Sc. 302). From ἑλκυ-, mostly late: ( ἀφ-, ἐφ-, παρ-)ἕλκυσις `the drawing' (LXX, Aret.), ἕλκυσμα = ἕλκημα (Man.), also `dross (of silver)' (Dsc., Gal.), ( ἐξ-, ἐφ-, δι-.) ἑλκυσμός `attraction etc.' (Chrysipp., medic., pap.); ἑλκυστήρ `drawer', `instrument for drawing out etc.' (Hp.), ἕλκυστρον `id.' (Apollod. Poliork.); ἑλκύσιμος, ἑλκυστήριος; sec. verb ἑλκυστάζω `draw' (Ψ 187 = Ω 21), expressive form after ῥυστάζω (Schwyzer 706, Risch 257).Origin: IE [Indo-European] [901] * selk-`draw'Etymology: No cognate. An old iterative in Alb. helq, heq `draw (off)', IE *solkei̯ō; cf. Porzig Satzinhalte 236f. Further Toch. B sälk- `draw out' with the nasal present slaṅk-tär; and Arm. heɫg `tardus, slow' (a-stem), Lat. sulcus `furrow', s. ὁλκός. - (Not to ἄλοξ.)Page in Frisk: 1,497-498Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἕλκω
-
3 παρέλκω
παρ-έλκω, imp. παρέλκετε, mid. ipf. παρέλκετο: draw along, fig., prolong, put off, Od. 21.111; mid., draw aside to oneself, get hold of, Od. 18.282.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > παρέλκω
-
4 παρέλκω
παρ-έλκω, (1) daneben od. auf die Seite ziehen, bei Seite bringen, herbeiziehen; für sich, d. i. an sich ziehen, raffen; δῶρα παρέλκετο, durch List oder sonst unrechtmäßiger Weise an sich bringen; an od. von der Seite ziehen, von Kamelen, die als σειραφόροι an beiden Seiten neben dem Joche ziehen; verziehen od. bewegen. Von dem Rechten abziehen; παρέλκων ἑαυτὸν ἐκ τοῠ οἰκήματος, sich heimlich entziehend; (2) intr., zögern, säumen; μὴ μύνῃσι παρέλκετε, in die Länge ziehen; τὸν χρόνον, hinziehen, hinbringen; (3) nebenher schleppen, überflüssig sein; τὰ παρελκόμενα τοῖς ἐπιτηδεύμασι, was zu den Künsten gerechnet wird, ohne eigentlich ein wesentlicher Bestandteil derselben zu sein -
5 παρελκω
(fut. παρέλξω и παρελκύσω, aor. παρείλκῠσα; pf. pass. παρείλκυσμαι)1) тянуть в сторону, оттягивать прочь(τὸ ἀκόντισμα Plut.)
παρέλκεσθαι δῶρα Hom. — выманивать себе подарки;π. ἑαυτὸν ἐκ τοῦ οἰκήματος Plut. — тайком уходить из дому;μέ κενὰς (sc. γνάθους) π. Arph. — не впустую шевелить челюстями, т.е. есть вовсю2) (преимущ. о пристяжных животных) тянуть со стороны Her.; буксировать3) привлекать на помощь(τὸν νοῦν Arst.)
4) ( о времени) тянуть, затягивать, откладыватьμύνῃσι π. Hom. — терять время на отговорки;
π. τι ὀλίγας ἡμέρας Polyb. — отложить что-л. на несколько дней5) расширять, удлинять(ἡδονῆς μέτρα Luc.)
τὰ παρελκόμενά τινι Polyb. — то, что служит продолжением или дополнением чего-л. -
6 ἐρύω
ἐρύω, ep. u. ion. auch εἰρύω, wie auch Soph. Tr. 1026, ch.; inf. εἰρύμεναι, mit kurzem υ, Hes. O. 818; fut. ἐρύσω, ep. ἐρύσσω, auch ἐρύω, vgl. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 300; οὐ μὲν σοί γε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ ὄσσε καϑαιρήσουσι, ἀλλ' οἰωνοὶ ἐρύουσι Il. 11, 454, vgl. 15, 351. 22, 67; ἔλπετο ϑυμὸς νεκρὸν ὑπ' Αἴαντος ἐρύειν 17, 235, vgl. 396; aor. εἴρυσσε, 3, 373, u. oft im conj. ἐρύσσομεν, int. ἐρύσαι, Hes. O. 622; perf. pass. u. med. εἴρυμαι (κατείρυσται Od. 8, 151); εἴρῡτο Iliad. 16, 542, ἔρῡτο 4, 138, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 256; εἴρυντο Il. 18, 69; εἰρῡαται u. εἰρῡατο, auch mit kurzem υ, Od. 6, 265 Il. 4, 248; den aor. ἐρυσϑείς hat Hippocr.; – Grundbedeutung ziehen, dem ἕλκω entsprechend, Il. 3, 373. 18, 165; zunächst häufig von Schiffen: νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν, ins Meer ziehen, Od. 8, 34; νῆα ϑοὴν ἅλαδ' εἴρυσε 2, 389; ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν, aufs Land ziehen, Od. 16, 359, wie Hes. O. 622; ἤπειρόνδε Od. 10, 423; τὰς γὰρ πρώτας πεδίονδε εἴρυσαν Il. 14, 31. 8, 226; pass. εἰρύατο νῆες ϑῖν' ἔφ' ἁλός 14, 30; νῆες ὅσαι πρῶται εἰρύατο 15, 654; ἔνϑα τε νῆες εἰρύατ' εὔπρυμνοι 4, 248; ὅσαι πρῶται εἰρύαται ἄγχι ϑαλάσσης 14, 75; ἔνϑα Μυρμιδόνων εἴρυντο νέες 18, 69; νῆες δ' ὁδὸν εἰρύαται Od. 6, 365; – ( φᾶρος) κὰκ κεφαλῆς εἴρυσσε, er zog es über den Kopf, Od. 8, 85; ὄφρα μοι ἐξ ὤμοιο ἐρύσσῃς πικρὸν ὀιστόν Il. 5, 110; vgl. 16, 863; ὅτε δὴ καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐϑέλοιμι ἐρύσσαι, αὐτῇ σὺν γαίῃ ἐρύσαιμι, droht Zeus, Il. 8, 23, ich möchte in die Höhe ziehen; κίον' ἀν' ὑψηλὴν ἐρύσαι, an der Säule hinaufziehen, Od. 22, 176; νευρὴν ἐρύοντι ἐπί τινι, die Bogensehne anziehen, d. i. den Bogen gegen Einen spannen, Iliad. 15, 464; τόξον εἰρύσας Her. 4, 10; πλίνϑους εἴρυσαν 2, 136, Ziegel streichen; κλῆρον, ein Loos ziehen, Callim. Iov. 62; – ἐκ γαίης ἐρύσας, eine Pflanze, Od. 10, 343; κρόσσας πύργων ἔρυον, sie rissen sie nieder, Il. 12, 258, vgl. προκρόσσας ἔρυσαν 14, 35; mit Gewalt fortreißen, ὑπὸ ζυγὰ δῆσα ἐρύσσας Od. 9, 99; τινὰ μοῦνον ἑτάρων ἄπο, bei Seite ziehen, Ap. Rh. 3, 193; vgl. βίαια πάντ' ἐκ ποδὸς ἐρύσας, alle Gewaltthat fern haltend, Pind. N. 7, 67; – ἄλλον μὲν χλαίνης ἐρύων, ἄλλον δὲ χιτῶνος, am Kleide zupfend, Il. 22, 493; vgl. Ap. Rh. 1, 760; μή σε νέοι διὰ δώματ' ἐρύσσωσι ἢ ποδὸς ἢ καὶ χειρός Od. 17, 479, daß sie dich nicht am Fuß durch das Haus hinschleppen. Bes. = den Leichnam eines in der Schlacht Getödteten zu sich ziehen, um ihn den Händen der Feinde zu entreißen, νεκροὺς ἔρυσαν μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν Il. 5, 573, oder den Leichnam eines Feindes fortschleppen, um ihn der Rüstung zu berauben und ein Lösegeld für die Bestattung von den Angehörigen zu erpressen; νεκροὺς δ' ἀλλήλων ἔρυον, Il. 18, 540, vgl. 4, 467. 492. 17, 419; Ἅκτορα δεῦρ' ἐρύσας 23, 21; – τρὶς δὲ ἐρύσας περὶ σῆμα, nachdem er ihn dreimal um das Grab geschleift hatte, 24, 16; auch von den Hunden u. Vögeln, welche den unbestatteten Leichnam zerreißen u. die Stücke umherzerren, 11, 454. 15, 351. 22, 67. – Med. ἐρύομαι u. p. εἰρύομαι (vgl. unten auch ῥύομαι), inf. ἔρυσϑαι Od. 9, 194, εἴρυσϑαι 3, 268; fut. ἐρύσομαι, ep. ἐρύσσομαι, wozu man als inf. auch ἐλπόμενοι ἐρύεσϑαι rechnet, Il. 14, 422, vgl. 9, 248, s. Buttm. Lexil. 2 p. 268; aor. εἰρυσάμην u. ἐρυσσάμην; perf. wie im pass., dazu imper. εἴρυσο Ap. Rh. 4, 372; – für sich, an sich ziehen; δόρυ ἐξ ὠτειλῆς εἰρυσάμην Od. 10, 164; εἰρύσσατο φάσγανον ὀξύ, er zog sein Schwerdt, 22, 79; Il. 22, 306; ἐκ κολεοῖο ἐρυσσάμενος ξίφος 12, 190, vgl. Theocr. 22, 191; εἴρυτο δὲ φάσγανον ὀξύ Od. 22, 90; ἐρύσαντο δὲ πάντα, vom Braten, sie zogen alles für sich von den Spießen ab, Il. 1, 466; τόξον, den Bogen an sich ziehen, um ihn zu spannen, Od. 21, 125; νῆας, ins Meer ziehen, um abzufahren, Il. 14, 79; Ap. Rh. 4, 237; ὅταν κατάϊξ ἱστὸν ὑπὲκ προτόνων ἐρύσηται, mit sich fortreißt, 1, 1204; τινὰ ἆσσον, Jem. näher an sich heranziehen, Od. 19, 481; μάχης, χάρμης ἐρύσασϑαί τινα, aus der Schlacht hinwegreißen, Il. 5, 456. 17, 161; bes. wie im act. vonden Todten; ἐρύσαντο δὲ νεκρούς, sie zogen die Todten zu sich, Il. 17, 317^ ἐκ βελέων ἐρύσαντο νέκυν 18, 152; νέκυν ἐρύοντο 17, 277; μή πώς οἱ ἐρυσαίατο νεκρὸν Ἅχαιοί 5, 298; vgl. 17, 104; – ausder Gefahrziehen, retten, καὶ τὸν μὲν μετὰ χερσὶν ἐρύσσατο Φοῖβος κυανέῃ νεφέλῃ Il. 5, 344; 11, 363. 20, 93; πῶς ἂν εἰρύσσαισϑε Ἴλιον Il. 17, 327; οἶος γὰρ ἐρύετο Ἴλιον Ἅκτωρ 6, 403; ἐρύσσεται ἠδὲ σαώσει verbunden 10, 44, ἔρυτο u. σάωσε 5, 23; bewachen, behüten, εἰρύσατο ζωστήρ 4, 186; πύλαι σανίδες τ' εἰρύσσονται 18, 276; εἴρυσϑαι ἄκοιτιν Od. 3, 268; μέγα δῶμα Od. 23, 151; πὰρ νηΐ τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσϑαι 10, 444; αὖλιν, von Hunden, Theocr. 25, 76; παρϑενίην μίτρην ἄχραντον, sich unbefleckt bewahren, Hosch. 2, 73; μηδὲ φρεσὶν εἰρύσσαιτο Od. 16, 459, bei sich behalten, verschweigen; οἵ τε ϑέμιστας πρὸς Διὸς εἰρύαται, aufrecht, in Ehren erhalten, Il. 1, 239; οὐ σύ γε βουλὰς εἰρύσαο Κρονίωνος, du hieltest sie nicht in Ehren, 21, 229; ἔπος εἰρύσσασϑαι 1, 216; vgl. Ap. Rh. 4, 1207; ἦ ἔτι μ' αὖϑ' εἰρύαται οἴκαδ' ἰόντα, aufpassen, auflauern, Od. 16, 463; χαλεπὸν ϑεῶν δήνεα εἴρυσϑαι Od. 23, 82, erspähen; – abhalten, abwehren, ἣ (der Schild) δ' οὐκ ἔγχος ἔρυτο Il. 5, 538; οὐκ οἰωνοῖσιν ἐρύσσατο Κῆρα, er wehrte den Tod nicht von sich ab, 2, 859; – ἀνὴρ δέ κεν οὔ τι Διὸς νόον εἰρύσσαιτο, den Willen des Zeus aufhalten, 8, 143; χόλον 24, 584.
См. также в других словарях:
έλκω — και ελκύω (AM ἕλκω και ἑλκύω) 1. σέρνω, τραβώ κάποιον ή κάτι προς το μέρος μου 2. προσελκύω, σαγηνεύω 3. (για πλοίο) καθελκύω, τραβώ από την ξηρά στη θάλασσα 4. (για πλοίο) ρυμουλκώ 5. (για άροτρο, άμαξα, μηχανή) κινούμαι προς τα εμπρός,… … Dictionary of Greek
μεθέλκω — (ΑM Α και μεθελκύω) 1. έλκω, σύρω ή τραβώ κάτι προς το άλλο μέρος, διευθύνω κάτι εδώ και εκεί, εκτρέπω, παρεκτρέπω, περισπώ 2. σύρω ή τραβώ κάτι προς το μέρος μου, ιδιοποιούμαι, οικειοποιούμαι κάτι μσν. 1. τραβώ την προσοχή, προσελκύω («τῶν… … Dictionary of Greek
έλκος — Περιορισμένη απώλεια ιστού με μικρή τάση προς επούλωση· ο όρος έ. χρησιμοποιείται κυρίως σε βλάβες του δέρματος και των βλεννογόνων (π.χ. γαστροδωδεκαδακτυλικό έ.). Έ. του δέρματος μπορεί να συνοδεύουν διαβήτη, καρδιοπάθειες, νεφροπάθειες,… … Dictionary of Greek
σύρω — ΝΜΑ, και σέρνω και σύρνω ΝΜ, και σούρνω Ν 1. έλκω, τραβώ (α. «τόν έπιασε και τόν έσυρε έξω» β. «μέχρι τῶν σφυρῶν τὴν ἐσθῆτα σύρων», Δίων Κασσ.) 2. μετακινώ κάτι πάνω στο έδαφος («σέρνει το φόρεμά της») 3. (ενεργ. και μέσ.) έρπω νεοελλ. 1.… … Dictionary of Greek
αγκιστρώνω — (AM ἀγκιστροῡμαι, όομαι) 1. συλλαμβάνω με αγκίστρι 2. τοποθετώ δόλωμα σε αγκίστρι 3. δίνω σε κάτι το σχήμα αγκίστρου, κάμπτω 4. κρεμώ κάτι από άγκιστρο, γαντζώνω νεοελλ. μσν. έλκω, αιχμαλωτίζω αρχ. 1. (για τόξα) εφοδιάζομαι με βέλη 2 (για ψάρια)… … Dictionary of Greek
αμπρεύω — ἀμπρεύω (Α) σέρνω, έλκω. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμπρόν*. ΠΑΡ. αρχ. ἀμπρευτής. ΣΥΝΘ. αρχ. ἐξαμπρεύω, συναμπρεύω)] … Dictionary of Greek
αναβιβάζω — (Α ἀναβιβάζω) 1. κάνω κάποιον ή κάτι να ανεβεί, τοποθετώ σε υψηλότερη θέση, ανεβάζω 2. (ως γραμμ. όρος) μεταθέτω τον τόνο προς την αρχή τής λέξης αρχ. 1. (για πλοία) έλκω, σύρω από τη θάλασσα προς την ξηρά 2. (μέσ. για πλοία) επιβιβάζω 3. (ενεργ … Dictionary of Greek
αναρρύω — ἀναρρύω (Α) 1. στρέφω το κεφάλι του θύματος προς τα πάνω για να του κόψω τον λαιμό, σφάζω, θυσιάζω 2. (μέσ. ομαι) ανασύρω, σώζω, απολυτρώνω 3. επανορθώνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < ανα * + ρύω, ερύω «έλκω, σύρω, τραβώ, απολυτρώνω» (πρβλ. αυερύω). ΠΑΡ. αρχ.… … Dictionary of Greek
ανασπώ — ἀνασπῶ ( άω) (AM) έλκω προς τα πάνω, ανασύρω μσν. 1. διεκδικώ, ζητώ δικαστικώς να αποκτήσω κάτι 2. επιτυγχάνω κάτι δικαστικώς 3. μέσ. α) απομακρύνομαι β) προέρχομαι αρχ. 1. παίρνω με τη βία, αρπάζω 2. (για πλοία) σύρω στην ξηρά 3. τραβώ, ξεριζώνω … Dictionary of Greek
αναστέλλω — (AM ἀναστέλλω) έλκω προς τα πίσω, συγκρατώ, αναχαιτίζω (νεοελλ. μσν.) διακόπτω, σταματώ μσν. παραλύω μια σωματική ικανότητα αρχ. 1. αναγκάζω σε υποχώρηση 2. μέσ. α) ανασηκώνω και ζώνω το ένδυμά μου β) αποχωρώ, μένω πίσω γ) προσποιούμαι,… … Dictionary of Greek
ασπάζομαι — (AM ἀσπάζομαι) 1. φιλώ 2. χαιρετώ θερμά, αγκαλιάζω 3. (για γνώμες, απόψεις) αποδέχομαι, παραδέχομαι 4. τυπικός χαιρετισμός στο τέλος επιστολής («σε ασπάζομαι») μσν. νεοελλ. 1. φιλώ, προσκυνώ εικόνες, άγια λείψανα ή νεκρό 2. προσχωρώ, προσκολλώμαι … Dictionary of Greek