-
1 παρήορον
παρήοροςjoined: masc /fem acc sgπαρήοροςjoined: neut nom /voc /acc sg -
2 παρ-ῄορος
παρ-ῄορος ( αἰωρέω), 1) daneben hangend; daher das Handpferd, Il. 16, 471. 474; Hesych. erkl. παράσειρος; vgl. D. Hal. 7, 73. Uebertr. vrbdt Aesch. Ag. 363 ἀχρεῖον καὶ παρῄορον δέμας κεῖται. – 2) daneben ausgestreckt, außerhalb des Weges, Il. 7. 156. – 3) übertr., wahnsinnig, Il. 23, 603, Hesych. erkl. ὁ παραιωρούμενος, ἄφρων; Archil. bei Stob. Flor. 105, 24 vrbdt νόου παρῄορος.
-
3 ματάω
ματάω ( μάτην), unthätig sein, die Zeit unbenutzt verstreichen lassen, zaudern, säumen; ἵππω δείσαντε ματήσετον, Il. 3, 233; ἀπέκοψε παρῄορον οὐδ' ἐμάτησεν, ohne zu säumen, 16, 474; οὐδὲ μάτησεν, ἀλλ' ἐσσυμένως λάβ' ἄεϑλον, 23, 510; Aesch. περαίνεται δὴ κοὐ ματᾷ τοὐργον, das Geschäft zögert nicht, duldet keine Zögerung, Prom 57, vgl. Eum. 137; aber μὴ ματᾶν ὁδῷ = mit dem Wege Nichts ausrichten, ihn vergeblich machen, Spt. 37; dah. geradezu verfehlen, wie ἁμαρτάνω, mit dem gen. construirt, βουλῆς ἐμάτησε, Opp. Hal. 3, 102.
-
4 ἀπο-κόπτω
ἀπο-κόπτω, 1) abhauen, abschneiden, Hom. öfter, von Theilen des menschl. od. thier. Leibes Iliad. 11, 261 Od. 3, 449 u. sonst; παρήορον, die Stränge des Handpferdes, Il. 16, 474; πείσματα νεός Od. 10, 127; ἄγκυραν Xen. Hell. 1, 6, 25, den Anker kappen; νηῶν κόρυμβα Iliad. 9, 241; ῥοπάλου ὅσον τ' ὄργυιαν Od. 9, 325; κόμην ἐλαίης Od. 23, 195; vgl. Ar. Nubb. 1109; γέφυραν, eine Brücke abbrechen, Plut. Nic. 26; ἀποκοπεισῶν ἐλπίδων Pol. 23, 2; vgl. 3, 63; ἀποκοπῆναι τῆς ἐλπίδος Plut. Pyrrh. 2; ἀποκόπτομαι τὴν χεῖρα, τὸν αὐχένα, mir wird der Hals, die Hand abgehauen, Plut. Caes. 16; D. Hal. 3, 58; ἀποκέκοπταί μοι ἡ φωνή Plut. Dem. 25, die Stimme ist mir gehemmt; δεῖ τῇ μακρᾷ ἀποκόπτεσϑαι, mit einer Länge aufhören, Arist. rhet. 3, 8. – 2) herunterschlagen, treiben, τινὰ ἀπό τινος, von etwas, Xen. An. 3, 4, 39. – 3) Med., sich aus Trauer über Jem. schlagen, Jem. betrauern, νεκρόν Eur. Tr. 644.
-
5 ματάω
A to be idle, dally,ἀπέκοψε παρήορον οὐδὲ μάτησε Il.16.474
, cf. 23.510; μὴ τὼ μὲν (sc. ἵππω)δείσαντε ματήσετον 5.233
; οὐ ματᾷ τοὔργον the work lags not, goes on apace, A.Pr.57; ματᾶν ὁδῷ to loiter by the way, Id.Th.37; ἰδώμεθ', εἴ τι τοῦδε φροιμίου ματᾷ is in vain, is fruitless, Id.Eu. 142; of persons, fail of a thing, τινος Opp.H.3.102. -
6 ἀποκόπτω
A cut off, hew off, freq. in Hom., of men's limbs,κάρη ἀπέκοψε Il.11.261
; ἀπό τ' αὐχένα κόψας ib. 146, al.; in Prose,χεῖρας ἀ. Hdt.6.91
, etc.;ἀγκύρας X.HG1.6.21
;γεφύρας Plu.Nic.26
; amputate, Archig. ap. Orib.47.13.2;νηῶν ἀποκόψειν ἄκρα κόρυμβα Il.9.241
;ἀπὸ πείσματ' ἔκοψα νεός Od.10.127
; ἀΐξας ἀπέκοψε παρήορον he cut loose the trace-horse, Il.16.474:—[voice] Pass., ἀποκεκόψονται, of buds, will be cut off, Ar.Nu. 1125, cf. M.Ant.11.8; ἀ. τὴν χεῖρα have it cut off, Hdt.6.114; ἀ.τὰ γεννητικά, of eunuchs, Ph.1.89: abs., eunuch, De.23.1, cf.Luc.Eun.8:—[voice] Med., make oneself a eunuch, Ep.Gal.5.12, cf. Arr.Epict.2.20.19.2 metaph.,ἀπ' ἐλπίδα φημὶ κεκόφθαι ναυτιλίης νόστου τε A.R.4.1272
, cf. Plb.3.63.8;ἔλεον D.S.13.23
;ἀ. τὸ ἀμφίβολον τῆς γνώμης
decide summarily,Alciphr.
1.8; alsoἀποκοπῆναι τῆς ἐλπίδος Plu.Pyrrh.2
; exclude from the reckoning, despair of,Phld.
Herc.1251.22; reject, exclude, Id.Sign.7, D.3.13:—[voice] Med., dub.in Phld.Mort.23.3 esp. of voice or breath, cut short,τὸν τοῦ πνεύματος τόνον D.H.Comp.14
, cf. 22:—[voice] Pass.,ἀποκέκοπταί τινι ἡ φωνή Plu.Dem.25
, cf. Dsc.Eup.1.85.4 of literary periods or phrases, bring to an abrupt close,δεῖ τῆ μακρᾶ -κόπτεσθαι Arist.Rh. 1409a19
, cf. Demetr.Eloc.18, 238.5 Gramm., in [voice] Pass., to be cut short by ἀποκοπή (q.v.), Eust.487.10, EM609.54.II ἀ. τινὰ ἀπὸ τόπου beat off from a strong place, of soldiers, X.An.3.4.39, 4.2.10.III [voice] Med., smite the breast in mourning: c. acc., mourn for, .Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποκόπτω
-
7 ἀποκόπτω
ἀπο - κόπτω, fut. inf. ἀποκοψέμεν, aor. ἀπέκοψα: chop off, cut off; παρήορον, ‘cut loose’ the out-running horse (cf. Il. 8.87), Il. 16.474.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀποκόπτω
-
8 ματάω
ματάω, untätig sein, die Zeit unbenutzt verstreichen lassen, zaudern, säumen; ἀπέκοψε παρῄορον οὐδ' ἐμάτησεν, ohne zu säumen; περαίνεται δὴ κοὐ ματᾷ τοὐργον, das Geschäft zögert nicht, duldet keine Zögerung; μὴ ματᾶν ὁδῷ = mit dem Wege nichts ausrichten, ihn vergeblich machen; dah. geradezu verfehlen
См. также в других словарях:
παρήορον — παρήορος joined masc/fem acc sg παρήορος joined neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
BIGA — Lunae sacra, sicut quadriga Soli. Seneca Agamemn. Actu 4. v. 817. Et tuas lentè Remeare bigas, pallida Phoebe. Trahere eam fingebantur equi, tauri, muli vel cervi, quorum alter albus, alter ater: sicur Solis quadrigam equi quatuor, de quibus suô… … Hofmann J. Lexicon universale
TRIGA — Heroum in bello vehiculum, post bigas fuit: qui duobus subiugis equis adnectebant vinculô seu lorô tertium extra currum, quem παρῄορον dicebant: Hesychius, παρῄορος ἵππος ὁ εντὸς ἃρματος τρέχων? item σειραῖον, Dionysius Halicarn. l. 7. sub fin.… … Hofmann J. Lexicon universale