-
1 παρά-κρουσις
παρά-κρουσις, ἡ, das Danebenschlagen, bes. das falsche Schlagen oder Streichen eines Instruments, vgl. Plut. de unius in rep. domin. 3, τὰς ἄλλας ὥςπερ ἐν τοῖς μο υσικοῖς διαγράμμασι τῶν πρώτων τρόπων ἀνιεμένων ἢ ἐπιτεινομένων συμβέβηκε παρακρούσεις καὶ διαφϑορὰς εἶναι. – Dah. übh. das Verfehlen, der Irrthum, Arist. pol. 2, 3 u. a. Sp. Auch Betrug, dem φενακισμός entsprechend, Dem. 24, 194. – Uebtr. wie παρακοπή, Wahnsinn, Hippocr.
-
2 κροῦσις
κροῦσις, ἡ, das Schlagen, Klopfen; ποδός, ὅπλων, Plut. Alex. 6, Ael. N. A. 2, 10; das Anklopfen an irdene Gefäße, um am Klange zu hören, ob sie Risse haben, Schol. Ar. Nubb. 317; dah. übh. das Prüfen, Erproben. – Das Schlagen, Spielen eines Saiteninstruments, übh. das Vortragen eines Tonstücks auf einem Instrumente; Pol. 30, 13, 5; κροῦσις ὑπὸ τὴν ᾠδήν, Instrumentalbegleitung zum Gesange, Arist. probl. 19, 40; λέγεσϑαι παρὰ τὴν κροῦσιν = recitativisch vortragen; ᾄδεσϑαι παρὰ τὴν κροῦσιν soll ein choralmäßiges Singen sein, Plut. de musica 28. – Auch = der Betrug, s. κρουσιμετρέω; od. von der Wagschaale, die man herunterdrückt, hergenommen, E. M.; – auch von sophistischen Rednern, Schol. Ar. Nubb. 317.
-
3 κροῦσις
κροῦσις, ἡ, das Schlagen, Klopfen; das Anklopfen an irdene Gefäße, um am Klange zu hören, ob sie Risse haben; dah. übh. das Prüfen, Erproben. Das Schlagen, Spielen eines Saiteninstruments, übh. das Vortragen eines Tonstücks auf einem Instrumente; κροῦσις ὑπὸ τὴν ᾠδήν, Instrumentalbegleitung zum Gesange; λέγεσϑαι παρὰ τὴν κροῦσιν = rezitativisch vortragen; ᾄδεσϑαι παρὰ τὴν κροῦσιν soll ein choralmäßiges Singen sein. Auch = der Betrug, s. κρουσιμετρέω; od. von der Waagschale, die man herunterdrückt, hergenommen; auch von sophistischen Rednern -
4 κρουσις
- εως ἥ1) столкновение, удар(ἥ πρὸς ἄλληλα κ. τῶν ὅπλων Plut.)
2) стук, топот(ποδός, sc. ἵππου Plut.)
3) игра на музыкальном инструменте (преимущ. струнном)παρὰ τέν κροῦσιν ᾄδειν Plut. — петь в сопровождении музыки;
κ. ὑπὸ τέν ᾠδήν Plut. — музыкальное сопровождение песни4) ( от мошеннического нажимания пальцем на весы) мошенничество, обман(κ. καὴ κατάληψις Arph.)
-
5 κροῦσις
A striking, smiting, collision, αἱ πρὸς ἀλλήλας κ., of atoms, Epicur.Nat.Herc.1431.16;ἡ πρὸς ἄλληλα κ. τῶν ὅπλων Plu. Aem.32
; ποδὸς κρούσει χρώμενος spurring with the heel, of a rider, Id.Alex.6.2 tapping or ringing of earthen vessels, to see whether they are sound: hence, generally, scrutiny, Suid.3 metaph., of sophistical attempts to deceive, chicanery, Ar.Nu. 318.4 playing on a stringed instrument, Plu.Per.15, 2.1137b, etc.: generally, instrumental music, Plb.30.22.5;κρούσεις καὶ μέλη Phld.Mus. p.13
K.; παρὰ τὴν κροῦσιν λέγειν, of the recitative, ᾄδειν, of the air sung to the accompaniment of instrumental music, Plu.2.1141a; κ. ἡ ὑπὸ τὴν ᾠδήν heterophone accompaniment, ib.b.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κροῦσις
-
6 παράκρουσις
A striking falsely, false note, discord, Plu.2.826e (pl.).2 metaph., cheating, deception, D.23.175; φενακισμὸς καὶ π. Id.24.194.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παράκρουσις
-
7 παράκρουσις
παρά-κρουσις, ἡ, das Danebenschlagen, bes. das falsche Schlagen oder Streichen eines Instruments; übh. das Verfehlen, der Irrtum; Betrug, dem φενακισμός entsprechend. Übtr. wie παρακοπή, Wahnsinn -
8 παρακρουσις
- εως ἥ1) толчок, взрыв, вспышка(τοῦ θερμοῦ Arst.)
2) муз. ошибочный удар (по струнам), фальшивый тон(ἐν τοῖς μέλεσι παρακρούσεις Plut.)
3) заблуждение, ошибка Arst.4) обман Dem. -
9 κρούω
Grammatical information: v.Meaning: `push, strike, stamp' (Hp., Att.).Derivatives: Also from the prefixcompp. in several meanings (here not esp. noted): κροῦμα, - σμα `sound made through bumping, tone, melody' (Hp., Att.) with κρου(σ)-ματικός (hell.), κροῦσις `striking, esp. of the strings, string music' (Hp., Att.), κρουσμός `id.' (hell.); ἀνακρουσ-ία παιδιᾶς εἶδος ἐπὶ σφαίρας H.; ἐπικρούσ-τιον name of a rnedic. instrument (medic.), - τήριον `hammer' (Gloss.); κρουστικός `good for pushing' (Hp., Ar., Arist.); Προκρούσ-της name of a mythical brigand (X.). -- For κρούω Homer has the enlarged κροαίνω (Z 507 = O 264 κροαίνων `stamping, galopping'; after these Opp., Philostr.); cf. Debrunner IF 21, 43.Etymology: To κροιός s. below and s. v. The Greek verbal system and the deriv. nouns is based on a stem κρουσ-; the present can be *κρούσ-ω or *κρούσ-ιω. The pair κρούω: κροαίνω agrees with ἀκούω: ἀκοή and must be explained in the same way; a base-form *κροϜάν-ι̯ω without σ (Bechtel Lex. s. v. with Fraenkel Denom. 23 n. 2) is unnecessary. Also κροιός (s. v.) can go back on *κρουσ-ι̯ός (with functional - ιο- retained). - With κρούω from IE krous- agrees exactly Slav., e.g. OCS sъ-krušǫ, - šiti, Russ. krušitь ' συντρίβειν, θραύειν, κρούειν'; the same fullgrade also in Latv. kràusêt `stamp (off)', Lith. kraušýti `id.'. Beside it with zero grade, IE. krus-, e.g. CS ORuss. krъcha, Russ. krochá `morsel, crumb', Lith. krušù, krùšti `stamp, push (apart)'; with fullgrade kreus- Lith. kriaũšti `sting'. - Solmsen KZ 29, 97 a. n., Pok. 622f., Fraenkel Wb. s. krùšti, Vasmer Wb. s. krochá a. krušítь.Page in Frisk: 2,27-28Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κρούω
См. также в других словарях:
κρούση — Συνάντηση δύο ή περισσότερων κινούμενων σωμάτων, η οποία επιτρέπει την ανταλλαγή ενέργειας μεταξύ τους. Ο όρος κ. –όπως χρησιμοποιείται στη φυσική– δεν προϋποθέτει απαραίτητα την επαφή των σωμάτων. Στην κλασική μηχανική, τα προβλήματα κ.… … Dictionary of Greek