-
1 παλαιο-γενής
παλαιο-γενής, ές, = παλαιγενής, Ar. Nubb. 357, im voc. πρεσβῠτα παλαιογενές.
-
2 παλαιογενής
πᾰλαιο-γενής, ές,A = παλαιγενής, Ar.Nu. 358.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παλαιογενής
-
3 πάλαι
Grammatical information: Adv.Meaning: `of old, formerly, long ago, bygone, earlier' (Il.; supposition on the development of the meaning in Treu Von Hom. zur Lyrik 127).Compounds: Compp., e.g. παλαι-γενής `born long ago, highly aged' (Il.). ἔκ-παλαι `long since, long ago' (hell.).Derivatives: παλαιός `old, ancient, former' (Il.) with παλαι-ότης f. `age, ancientness' (Att.), - όομαι, - όω `to grow old, to make age, to declare archaic' (Hp., Pl., Arist.); from it παλαί-ωσις f. `aging' (Hp., LXX, Str.), - ώματα pl. `antiquity' (LXX). Comp. forms παλαί-τερος, - τατος (Pi.), also παλαιό-τερος (Ψ 788 [metr. condit.] etc.; Schwyzer 534 w. n.6), - τατος (Pl.).Etymology: Formation (except for the accent) like χαμαί, παραί; so prop. a frozen case-form (dat.?, s. Schwyzer 548 w. lit.). Ablauting τῆλε `far away, far' (s. v.), Boeot πήλυι `id.'; the spatial meaning is evidently the older one. Skt. caramá- `the utmost, the last', which has been connected with it, forms a connection with τέλος `end, goal'; so πάλαι orig. `at the end' (prop. `at the turning point of the career'), `in the distance', `in remote time(s)'. It is unnecessary to assume a separate * kʷel- `far away' (WP. 1, 517, Pok. 640). The Mycenaean form presents difficulties for a labio-velar. -- Cf. πάλιν and πέλομαι. - The - α- has not yet been explained; one might think of *kʷl̥h₂-ei.Page in Frisk: 2,465Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πάλαι
См. также в других словарях:
παλαιογενής — ές (Α παλαιογενής, ές) αυτός που δημιουργήθηκε σε πολύ παλαιές εποχές, πανάρχαιος νεοελλ. φρ. «παλαιογενής περίοδος» ή απλώς «το παλαιογενές» γεωλ. η πιο παλαιά από τις δύο υποδιαιρέσεις τού καινοζωικού αιώνα. [ΕΤΥΜΟΛ. < παλαιο * + γενής (< … Dictionary of Greek
