-
1 οὖθαρ
οὖθαρ, - ατοςGrammatical information: n.Meaning: `udder', also metaph. (Il.).Origin: IE [Indo-European] [347] *h₁e\/ouHdh-r\/n- `udder'Etymology: Old inherited word for udder, preserved in several languages. The orig. r-n-stem is except in οὖθαρ also seen in Skt. ū́dhar, gen. ū́dhn-as. In Lat. ūber, - eris n. (secondary adj. `richly, fertile') the r-stem was generalized, as in Germ., e.g. MHG ūter, OWNo. jūgr (\< *ǰūdr; with deviating initial, s.b.), Lith. ūdr-óju, -óti `be pregnant', pa-ūdróti `get an ever larger udder' of pregnant swines and dogs. Slav. rebult the word after the many nouns in - men, e.g. SCr. vȉme, Russ. výmja n. The variations in anlaut show old ablaut ē̆udh-, ō̆udh-, ūdh- (diff. on ου in οὖθαρ Pisani KZ 72, 216). Loss of the laryngeal in Greek after -o-?. Root speculations in Szemerényi Glotta 34, 2 72 ff.; see further (esp. on comparable river names) Krahe Beitr. z. Namenforsch. 5, 35ff. u. 108f., Kilian ibd. 134 ff. Older and further lit. in Bq, W.-Hofmann s. ūber, WP. 1, 111, Pok. 347, Vasmer s. výmja.Page in Frisk: 2,442-443Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὖθαρ
-
2 ουθαρ
- ατος τό1) вымя Hom., Theocr., Her.2) материнская грудь Aesch., Plut.3) перен. обилиеοὖθαρ ἀρούρης Hom. — благодатный край
-
3 ούθαρ
-
4 οὖθαρ
-
5 οὖθαρ
A udder, Od.9.440, Hdt.4.2, Theoc. 8.42,69, etc.;καθιέναι τὸ οὖθαρ Arist.HA 523a1
; τὰ οὔθατα distd. from οἱ μαστοί by Plu.2.496c; eaten as a dish, ib.124f; later of women, breast, A.Ch. 532;ὡς οὖσα θῆλυς εἰκότως οὖ. φορῶ Telecl. 31
. -
6 οὖθαρ
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > οὖθαρ
-
7 ούθαθ'
οὔ̱θατα, οὖθαρudder: neut nom /voc /acc plοὔ̱θατι, οὖθαρudder: neut dat sgοὔ̱θατε, οὖθαρudder: neut nom /voc /acc dual -
8 οὔθαθ'
οὔ̱θατα, οὖθαρudder: neut nom /voc /acc plοὔ̱θατι, οὖθαρudder: neut dat sgοὔ̱θατε, οὖθαρudder: neut nom /voc /acc dual -
9 ούθατ'
οὔ̱θατα, οὖθαρudder: neut nom /voc /acc plοὔ̱θατι, οὖθαρudder: neut dat sgοὔ̱θατε, οὖθαρudder: neut nom /voc /acc dual -
10 οὔθατ'
οὔ̱θατα, οὖθαρudder: neut nom /voc /acc plοὔ̱θατι, οὖθαρudder: neut dat sgοὔ̱θατε, οὖθαρudder: neut nom /voc /acc dual -
11 τιθηνητήριος
τιθηνητήριος, wartend, nährend, οὖϑαρ, Polyaen. 4 (IX, 1).
-
12 φερέσ-βιος
φερέσ-βιος, Leben, Lebensunterhalt tragend, hervorbringend, Nahrung gebend; γαῖα H. h. Apoll. 341; Hes. Th. 693; οὖϑαρ ἀρούρης h. Cer. 450; ἄρουρα H. h. 30, 9; Ἥρη Empedocl. 27, das Element der Erde; Δημήτηρ Antiphan. Arg. frg. 1; sp. D., φόλλις Pallad. ep. (IX, 558), πυρσὸς τέχνης φερέσβιος Iulian. 23 ( Plan. 87).
-
13 κομάω
κομάω, ion. κομέω, 1) das Haar, κόμη, lang wachsen lassen, langes, starkes Haar haben; Ἄβαντες ὄπιϑεν κομόωντες, am Hinterkopfe langes Haar tragend, Il. 2, 542; – auch von Pferden, ἐϑείρῃσιν κομόωντε, 8, 42. 13, 24; – Her. 1, 82 u. öfter; κομέουσι 2, 36, wie τὰ ὀπίσω κομέουσι τῆς κεφαλῆς 4, 180; Plat. Gorg. 524 c Phaedr. 89 c; μὴ ἅπτεσϑαί μου πρὶν ἂν τὸ γένειον τῇ κεφαλῇ ὁμοίως κομήσῃς Xen. Conv. 4, 28; Folgde; auch von den Haaren selbst, κομόωσιν ἔϑειραι Opp. Cyn. 3, 27. – 2) Uebertr., von Gewächsen u. vom Felde, Laub bekommen, grünen u. blühen; οὖϑαρ ἀρούρης μέλλεν ἄφαρ ταναοῖσι κομήσειν ἀσταχύεσσι, das Feld sollte prangen mit langen Aehren, H. h. Cer. 454; ἡ γῆ φυτοῖς κομῶσα Arist. de mundo 4; Λιβάνῳ κομόωσιν ἄρουραι D. Per. 950; αἴγειρος φύλλοισιν ἀπειρεσίοις κομόωσα Ap. Rh. 1, 928; λειμῶνες Anacr. 39, 2; – ἀστέρες κομόωντες, = κομῆται, Arat. 1092. – 3) langes Haar galt als Zeichen des Freien nicht bloß, Arist. rhet. 1, 8, 3, sondern auch der Freude, dah. man es bei der Trauer abschnitt; auch Zeichen des Reichthums u. Stolzes, vgl. Her. 1, 82; dah. κομᾶν = stolz, vornehm sein, prunken; οὗτος ἐπὶ τυραννίδι ἐκόμησε, er buhlte um die Alleinherrschaft, Her. 5, 71; vom Perserkönige, Ar. Plut. 170; τινί, stolz sein auf Etwas, mit Etwas großthun, Opp. Cyn. 3, 192; ἐπί τινι, Luc. Nigr. 1; ἐπὶ κάλλει καὶ ὥρᾳ Plut. Caes. 45; vgl. Antiphan. 5 (XI, 322); neben ὑψαυχεῖν u. μεγαληγορεῖν, Plut. de stoic. repugn. 13. – Bes. galt in Athen, wo die Jünglinge nur bis ins 18. Jahr langes Haar trugen, dann aber als ἔφηβοι es abschnitten u. kürzeres Haar trugen, das lange Haar als Merkmal eines Stutzers, als Zeichen der Prunkliebe u. Eitelkeit.
-
14 αὖθαρ
αὖθαρ, ατος, τό (vgl. uber), das Guter; eigtl. von Thieren, z. B. Schaafen, οὔϑατα γὰρ σφαραγεῦντο, Od. 9, 440; Her. 4, 2 u. Sp., wie Plut., der de amor. prol. 3 sagt τῶν ἄλλων ζώων ὑπὸ τὴν γαστέρα τὰ οὔϑατα χαλᾷ τοὺς μαστούς, also Euter u. Zitzen unterscheidet. – Auch von Menschen, die Mutterbrust, Aesch. Ch. 525. – Uebertr., οὖϑαρ ἀρούρης, der fruchtbarste Theil des Acker- od. Saatlandes, Il. 9, 141. 283, h. Cer. 450.
-
15 ἄ-τρωτος
ἄ-τρωτος, unverwundet, unverwundbar, καρδία Pind. N. 11, 10; παῖδες ϑεῶν I. 3, 18; οὖϑαρ Aesch. Ch. 525; vgl. Soph. O. C. 910; sp. D.; οὐδ' ἄτρωτα παρῆλϑον Strat. 7 (XII, 8); auch in Prosa, πολὺ μᾶλλον χρήμασιν ἢ σιδήρῳ Plat. Conv. 219 c; Dion. Hal.
-
16 εκηλος
дор. тж. ἕκᾱλος 21) спокойный, безмятежныйἕ. ἐρρέτω Hom. — пусть он уходит с миром;
ἐᾶν ἕκηλόν τινα Soph. — оставлять кого-л. в покое2) бездеятельныйοὔτις ἕ. εἱστήκει Theocr. — никто не стоял без дела:
οὖθαρ ἀρούρης ἕκηλον ἑστήκει HH. — кормилица-пашня лежала без всходов -
17 τιθηνητηριος
-
18 ουθάτων
-
19 οὐθάτων
-
20 ούθασι
См. также в других словарях:
ούθαρ — οὖθαρ, ατος, τὸ, πληθ. οὔθατα και οὔθαρα (Α) 1. μαστός ζώου («γάλακτος οὔθατα πιδῶσιν», Θεόκρ.) 2. το στήθος τών γυναικών μαζί με τους μαστούς («πῶς ἄτρωτον οὖθαρ ἦν ὑπὸ στύγους;», Αισχύλ.) 3. φρ. «οὖθαρ ἀρούρης» μτφ. γονιμότατη, πλουσιότατη γη 4 … Dictionary of Greek
οὖθαρ — udder neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὔθαθ' — οὔ̱θατα , οὖθαρ udder neut nom/voc/acc pl οὔ̱θατι , οὖθαρ udder neut dat sg οὔ̱θατε , οὖθαρ udder neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὔθατ' — οὔ̱θατα , οὖθαρ udder neut nom/voc/acc pl οὔ̱θατι , οὖθαρ udder neut dat sg οὔ̱θατε , οὖθαρ udder neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
UBER — Becmanno a succo, ὕειν, unde uligo ab ὕλη Aliis ab δ᾿´φορον et εὔπορον: Nonnullis ab Aeolico οὖφαρ, quod communiter οὖθαρ, ut οὖθαρ ἀρούρης, apud Homer. Il. 1. v. 141. quod uber glebae Virg. l. 1. Aen. v. 535. uber soli Solinus exponunt. Vide… … Hofmann J. Lexicon universale
ουθάτιος — οὐθάτιος, ία, ον (Α) [ούθαρ, ατος] αυτός που αναφέρεται στο ούθαρ* («μαστοῡ οὐθατίου», Ανθ. Παλ.) … Dictionary of Greek
вымя — ср. р., диал. выме, укр. вим я, блр. выме, др. русск. вымя, род. п. вымене, болг. виме, сербохорв. ви̏ме, словен. vime, чеш. vymě, слвц. vemä, польск. wymię, в. луж. wumjo, н. луж. humje. Другая ступень чередования представлена, по видимому, в… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
удить — зреть (о зерне), наливаться , удное зерно зрелое з. . Обычно сближают с и. е. названием вымени: греч. οὖθαρ, род. п. ατος ср. р. вымя , др. инд. ūdhar, ūdhas, ūdhan, лат. ūber, д. в. н. ûtar вымя (см. вымя). Ср. также лит. ūdruoti, uoju носить… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
КОРОВА — во многих древних и архаических религиях символ плодородия, изобилия, благоденствия. В одной из версий египетского мифа солнечный бог Ра поднимается из океана на небесной К. (иногда отождествляется с Нут), которая встала из воды (где её двойником … Энциклопедия мифологии
Euter, das — Das Euter, des s, plur. ut nom. sing. die Milchgefäße an den vierfüßigen Thieren, besonders an den größern Arten derselben. Das Euter der Kühe, der Pferde, der Esel, der Schafe, der Ziegen u.s.f. Ein Euter voller Milch. Anm. Im Oberdeutschen… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
BYZACIUM — Africae propriae regio. Inde Byzacenus ager, cuius Adrumetum est Metropolis, feracissimus. Plin. l. 17. c. 5. eum air esse centenâ et quinquagenâ fruge fertilem. Vide eundem l. 18. c. 10. Varro de R. R. l. 1. c. 44. In Syria ad Gadara, et in… … Hofmann J. Lexicon universale