-
101 αεναος
(ᾱε), ион. ἀείναος, стяж. ἀείνως 2вечнотекущий, неиссякающий, вечный(κρήνη Hes.; πῦρ Pind.; ποταμός Aesch., Her., Eur., Arst.; παγά Eur.; νεφέλαι Arph.; φύσις Plut.)
ἀέναοι τράπεζαι Pind. — всегда накрытые столы;ἀέναον τέν τροφέν παρέχειν Xen. — постоянно снабжать продовольствием;ἀ. ούσία Plat. — вечная сущность -
102 αιδιος
21) вечный(ἕδρα HH.; πόνος Hes.; ἔχθρα Thuc.; χρόνος Arst.; δόξα Plut.)
ἥ ἀ. οὐσία Plat. — вечная сущность;ἀ. οἵκησις Xen. — вечное жилище, т.е. могила2) пожизненный, бессрочный(ἀρχή, βασιλεία Arst.)
ἀ. φυγή Plut. — пожизненное изгнание -
103 αμεριστος
-
104 αναλαμβανω
тж. med.1) брать(εἰς τὰς χεῖράς τι Polyb.)
σκεψώμεθα καθ΄ ἕκαστον ἀναλαμβάνοντες Plat. — возьмем и рассмотрим поодиночке;ἀναλήψεσθαι τὰ ὅπλα Plut. — взяться за оружие2) брать на руки, поднимать(τὸ παιδίον Her.)
3) надевать на себя(τὰ τόξα Her.; λευκέν ἐσθῆτα Plut.)
Ἀγαμέμνονος πρόσωπον ἀνειληφώς Luc. — надевший маску Агамемнона, т.е. играющий роль Агамемнона4) брать с собой(τοὺς ξυμμάχους Thuc.; ὅσον τριάκοντα Plut.)
ὑμὰς ἀναλαβὼν ἡγήσομαι Xen. — я возьму вас и поведу с собой5) принимать к себе или на себя(ὁπλίτας ἐπὴ τὰς ναῦς Thuc.; φιλοφρόνως τινά Plat.; ἐν ταῖς οἰκίαις τινά Aeschin.; τέν αἰτίαν τινός Polyb. - ср. 11; σχῆμά τι Plut., Luc.)
; брать на себяἀναλαβέσθαι κίνδυνον Her. — решиться на опасное дело;
τὸν πόλεμον ἀναλαβεῖν Dem. — начать войну;τέν ὑπατείαν ἀναλαβεῖν Plut. — принять консульство6) воспринимать, усваивать, приобретать(δόξαν Xen., Polyb.; τὰς ὀσμάς Arst.)
τὸ ὑγρὸν εἰς αὑτὸ ἀ. Arst. — вбирать в себя влагу;τέν γονέν ἀναλαβεῖν Plut. — принять в себя семя, зачать;ἥ οὐσία εἰς τὸ ταμιεῖον ἀναληφθεῖσα Plut. — конфискованное имущество (досл. взятое в казну);ἀ. εἰς μνήμην или τῇ μνήμῃ Plat. — удерживать в памяти, запоминать;λόγος ἀπολελειμμένος Plut. — заученная (наизусть) речь7) вновь начинать, повторять(πολλάκις Plat.)
δεῖ ἀναλαβέειν τὸν κατ΄ ἀρχὰς ἤϊα λέξων λόγον Her. — мне нужно вернуться к начатому мной рассказу8) перечислять, пересказывать9) снова брать, обратно получать или принимать, восстанавливать(ἀρχέν ἣν πρότερον ἐκέκτησθε Xen.; θυσίας καὴ πομπάς Plut.)
10) пробуждать, воскрешать(ἐπιστήμην ἐν αὑτῷ Plat.; τέν πόλιν ἐκ τῆς πρόσθεν ἀθυμίας Polyb.)
11) исправлять, заглаживать(πᾶσαν τέν αἰτίην Her.; τὰς ἁμαρτίας Soph.)
τὸ τρῶμα ἀνέλαβον Her. — они оправились от поражения;ἀνειληφότες τὰς κατασκευὰς μετὰ τὰ Μηδικά Thuc. — восстановившие свои хозяйства после Греко-Персидских войн12) дать прийти в себя, дать отдохнуть; подкреплять; подбадривать(τὰς δυνάμεις Polyb.; τὸν στρατόν Plut.)
13) приходить в себя, оправляться(ἐξ ἀρρωστίας μεγάλης Plut.)
ἀναλαβεῖν ἑαυτὸν ἀπό τινος Thuc. — оправиться от чего-л.;ἀναλαβὼν ἑμαυτὸν, ἀντεῖπον Isocr. — прийдя в себя, я ответил14) задерживать, останавливать(ἵππον Xen., Plat.; ἀφεθέντα λίθον Arst.)
τῇ μίτρᾳ ἀνειλημμένος τοὺς βοστρύχους Luc. — с кудрями, перехваченными повязкой15) склонять на свою сторону, располагать в свою пользу(τὸν ἀκροατήν Arst.; δῆμον ἑστιάσεσι Plut.)
-
105 αναλλοιωτος
-
106 αναφαιρετος
-
107 αναφης
21) неосязаемый(ἀσχημάτιστος καὴ ἀ. Plat.; ἀ. καὴ ἄσαρκος Luc.)
2) податливый на ощупь, мягкий(οὐσία Plut.)
-
108 ανεμητος
-
109 ανταρκεω
1) быть достаточным, хватать(ἕως ἀντήρκει ἥ οὐσία Aeschin.)
2) быть достаточно сильным, успешно сопротивляться, выдерживать(τοῖς διαβάλλουσιν ἡμᾶς Plat.; τοῖς παροῦσιν Thuc.; πρὸς τοὺς ἀγῶνας Plut.)
τοιαύτην νόσον θεραπεύων ἀ. ἠδυνάμην Isocr. — я смог добиться исцеления такой болезни -
110 απαις
- παιδος adj.1) бездетный, не имеющий наследников(τοκέες Aesch.; ἄ. τε κἀγύναιξ Soph.)
ἄ. ἔρσενος γόνου Her. и ἄ. ἀρρένων παίδων Xen., Isocr. — не имеющий мужского потомства;ἄ. οὐσία Soph. — имущество без наследников2) переставший быть ребенком, состарившийся -
111 απουσια
ἥ1) отсутствие Aesch., Eur., Thuc., Dem., Arst.2) нехватка, недостаток(ἀ. πολλή Arst.)
3) убыль4) истечение семени -
112 ασυμμετρος
староатт. ἀξύμμετρος 21) несоразмерный(τὰ πάχη πρὸς τὰ μήκη Xen.; σῶμα Arst.)
2) несообразный(τινι и πρός τι Plut.)
3) несоизмеримый(ἀ. ἥ διάμετρος καὴ ἥ πλευρά Arst.)
4) непомерный, неисчислимый, огромный(οὐσία Plat.)
-
113 ασχηματιστος
-
114 ατομος
I21) нескошенный, несжатый(λειμών Soph.)
2) неделимый(ἄ. ἤ τινα ἔχων διαίρεσιν Plat.; οὐκ ἔστιν ἄτομα μεγέθη Arst.)
ἄτομα σώματα Democr. ap. Arst. — атомы;ἐν ἀτόμῳ (sc. χρόνῳ) NT. — в мгновение окаIIἥ (sc. οὐσία) атом Plut., Cic. -
115 αυλακοτομεομαι
-
116 αφοριζω
1) отделять, отмежевывать, отграничивать(χώραν Plat.; Ἑλλάδα Polyb.; τὸ τεῖχος τῇ γραμμῇ Plut.; οὐσία ἀφωρισμένη Dem.)
2) граничить, соприкасаться(ὅροι ἀφορίζοντες τὸν Ἀσωπόν Plat.)
3) med. захватывать, завоевывать(ἥ ὑφ΄ ὑμῶν ἀφοριοθεῖσα χώρα Isocr.)
4) тж. med. определять, обозначать(τέχνην Plat.)
τὸ εἶδος καὴ τὸ γένος περὴ οὐσίαν τὸ ποιὸν ἀφορίζει Arst. — вид и род определяют качества сущности;ὅ μακρότατος χρόνος ἀφωρισμένος Plat. — предельный возраст5) med. класть предел, заканчивать(τέν βύβλον Polyb.; τὸν λόγον περί τινος Isocr.)
6) отделять, выделять, обособлять(τί τινος Plat.; χωρίς Arst.)
7) изгонять(τινὰ γᾶς Ἰλιάδος Eur. - in tmesi)
,8) отлучать(τινά NT.)
9) med. устранять, исключатьἀ. τιμάς τινος Eur. — лишать кого-л. почестей
-
117 βραχυς
1) короткий, недлинный(ὁδός Pind., Plat., Plut.; αἰχμή Her.)
2) невысокий, низкий(τεῖχος Thuc.)
β. μορφάν Pind. — малорослый3) узкий, неглубокий(φάλαγξ Xen.; τάξις Polyb.)
4) короткий, недолгий(βίος Her.; χρόνος Aesch., Plat.; ἡμέρα Arst.)
ἐν βραχεῖ Plat. (ἐν βραχεϊ Her.) — вскоре, Pind., Xen. вкратце;διὰ βραχέων Plat. — в немногих словах:κατὰ βραχύ Plat. — вкратце, Thuc., Polyb. понемногу, мало-помалу5) грам. краткий(φωνῆεν Arst.)
6) мелкий, небольшой, незначительный(οὐσία Isae.; κέρδος Lys., Plat.; ἔργον Xen.; πλῆθος Arst.; ἀφορμή Polyb.)
7) немногочисленный, скудный(μέρη Plat.; ἱππεῖς Polyb.)
-
118 εμμελης
21) стройный, слаженный, согласный(ἁρμονία Arst.; χορεία Plut.)
2) размеренный, мерный(κίνησις Luc.)
3) упорядоченный, благоустроенный(πολιτεία Plut.)
4) благопристойный(ὁμιλία Arst.)
5) миловидный, изящный(θεοαπαινίς Plat.)
6) солидный, серьезный, основательный(ἐ. καὴ νόμιμος ἄρχων Plut.)
7) надлежащий, приходный, подходящий(ἐπὴ τέν χρείαν ἐ. ὅ λόγος Plut.)
ἐ. ὁμιλῆσαι Plut. — тонкий в обращении8) умеренный, скромный, воздержный9) умеренный, небольшой, скромный(οὐσία Plat.; πόλις τῷ μεγέθει ἑτέρων ἐμμελεστέρα Arst.)
-
119 εμπαιδοτροφεομαι
(на счет кого-л.) воспитывать детейτῇ οὐσίᾳ ἐ. Dem. — воспитывать детей на свои средства
-
120 ενεργαζομαι
1) (где-л., в чем-л. или над чем-л.) трудиться, работать, заниматься(τοῖς τόποις Polyb.)
τῇ οὐσίᾳ ἐ. Dem. — пускать в оборот свои средства, т.е. заниматься торговыми операциями;αἱ ἐνεργαζόμεναι παιδίσκαι Her. — публичные женщины2) вносить, вводить3) aor. pass. быть поставленным (в качестве судьи), т.е. быть судьей, решать4) внушать, прививать(τὸ πείθεσθαι τοῖς νόμοις τινί Xen.; δέος τινί Dem.; ἕξιν καὴ γνώμην τινός τινι Polyb.)
ἐν πᾶσι εὔνοιαν ἐνειργάσατο Polyb. — он снискал себе всеобщее благоволение5) причинять(ἔκπληξιν καὴ βοὰς μετ΄ ἀφροσύνης Plat.)
См. также в других словарях:
οὐσία — οὐσίᾱ , οὐσία sum fem nom/voc/acc dual οὐσίᾱ , οὐσία sum fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ουσία — (usia) (греч.) сущность; бытие. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
ουσία — Κάτι που πραγματικά υπάρχει. Λέγεται επίσης και για κάτι που ικανοποιεί τη γεύση (το ψωμί χωρίς αλάτι δεν έχει ουσία). Ως σύνθετη, η λέξη έχει διάφορες έννοιες, όπως, για παράδειγμα, περιουσία. Ο όρος χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στα φιλοσοφικά… … Dictionary of Greek
ουσία — η 1. η αμετάβλητη βάση, καθετί που υπάρχει σε αντίθεση με τις μεταβλητές ιδιότητές του (για τους υλιστές η ύλη, για τους ιδεαλιστές η ιδέα, το πνεύμα). 2. η βαθύτερη σημασία, το περιεχόμενο έννοιας: Ποια είναι η ουσία του πράγματος; 3.… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
οὐσίᾳ — οὐσίαι , οὐσία sum fem nom/voc pl οὐσίᾱͅ , οὐσία sum fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὑσία — ἑσίᾱ , ἑσία a mission fem nom/voc/acc dual ἑσίᾱ , ἑσία a mission fem nom/voc sg (attic doric aeolic) ἐσίᾱ , ἐσία fem nom/voc/acc dual ἐσίᾱ , ἐσία fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαιά ουσία — (Ανατ.). Ουσία του εγκεφαλονωτιαίου άξονα. Bλ. λ. μήνιγγες, νευρικό κεντρικό σύστημα … Dictionary of Greek
δηλητήριο — Ουσία ικανή, ακόμη και σε πολύ μικρή ποσότητα, να επιφέρει τον θάνατο ενός ατόμου. Υπό ευρύτερη έννοια, δ. καλείται κάθε ουσία ικανή να προκαλέσει μια παθολογική κατάσταση στο άτομο, κατά την οποία οι οργανικοί ιστοί μπορεί να υποστούν πρόσκαιρες … Dictionary of Greek
οὐσίας — οὐσίᾱς , οὐσία sum fem acc pl οὐσίᾱς , οὐσία sum fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ελεφαντόδοντο — Ουσία από την οποία αποτελούνται οι χαυλιόδοντες του ελέφαντα, του ιπποπόταμου, του θαλάσσιου ελέφαντα, του μαμούθ και του μαστόδοντα (απολιθωμένου ελέφαντα), καθώς και ο μακρύς κυνόδοντας των μονόδοντων μονόκερων. Το ε. αποτελείται κατά 60% από… … Dictionary of Greek
καμφορά — Ουσία έντονα αρωματική, που εξάγεται από το δένδρο κιννάμωμον ή λάουρος η καμφορά (οικογένεια λαουρίδες, δικοτυλήδονα). Είναι διαδεδομένο στη νότια Κίνα, στην Ταϊβάν, στην Ινδία, στην Ιάβα και στη Σουμάτρα. Έχει αειθαλές και γυαλιστερό φύλλωμα με … Dictionary of Greek