οὐκ+ἀσθενέστατος+σοφιστὴς+ἑλλήνων

ἀ-σθενής, ές (σϑένος), kraftlos, schwach, χρώς Pind. P. 1, 55; Tragg. u. häufig in Prosa; unvermögend, arm, Ggstz πλούσιος Eur. Suppl. 433. 435; χρήμασι ἀσϑενέστεροι Her. 2. 88; καὶ πένητες Plat. Rep. II, 364 a; Πυϑαγόρας, Ἑλλήνων οὐκ ἀσϑενέστατος σοφιστής Her. 4, 95; καὶ ὀλίγοι Plat. Rep. IX, 571 b; der Ggstz ist gew. ἰσχυρός; auch niedrig, unbedeutend, Xen. Mem. 3, 7, 5; ἐν τῷ ἀσϑενεστάτῳ εἶναι, sehr geschwächt sein. Thuc. 3, 52; adv. ἀσϑενῶς, Plat.; διακεῖσϑαι Poll. 1, 19, 1.