-
1 οἴ-μοι
οἴ-μοι, auch οἴμοι μοι od. οἴ μοί μοι, Soph. Phil. 777 El. 1149 (Apoll. D. de adv. 588, 25 οἰμοιμοῖ), u. οἴμοι μοί μοι, Soph. Phil. 1075, weh mir! Ausruf des Schmerzes, der Trauer, des Mitleids, auch der Ueberraschung; zuerst bei Theogn. (Hom. ὤ μοι) Aesch. Ag. 1198 Ch. 428. 862; u. oft bei den anderen Tragg.; οἴμοι ἐγὼ τλάμων, Soph. Tr. 982, wie Ar. οἴμοι τάλας, Plut. 169; u. mit dem gen. der Sache, um deren willen man Wehe ruft, οἴμοι τῶν κακῶν, 389 (wie οἴμοι ἀναλκείης, Theogn. 887); auch οἴμοι ταλαίνης τῆςδε συμφορᾶς, Soph. El. 1170; auch in Prosa, οἴμοι τῶν κρηπίδων τῶν παλαιῶν, Luc. Catapl. 20; οἴμ' ὡς τεϑνήξει, Ar. Ach. 565. – Aber auch Ausruf der Freude, οἴμ' ὡς ἥδομαι, Nubb. 763. – Die letzte Sylbe wird auch vor ω elidirt, bes. οἴμ' ὡς ἔοικας, Unwillen ausdrückend, Soph. Ant. 1256 Ai. 347.
-
2 οἴμοι
A ah me ! woe's me ! first in Thgn. and Trag. (v. infr.) (in Hom. always ὤ μοι) ;οἴμ' ὡς τεθνήξεις Ar.Ach. 590
; and Com.,οἴμ' ὡς ἥδομαι Id.Nu. 773
: mostly abs., or with a nom., οἴ. ἐγὼ σοῦ μέλεος cj. in S.Tr. 971 (lyr.) ;οἴ. δείλαιος Ar.Eq. 139
: ironical, οἴ., καταύδα oh ! denounce it, S.Ant.86 : sts. c. gen. causae,οἴ. ἀναλκείης Thgn. 891
;οἴ. φρενὸς σῆς E.Hipp. 1454
;οἴ. ταλαίνης συμφορᾶς S.El. 1179
; (really οἰμοιμοῖ acc. to A.D.Adv.177.3):—the forms ᾤμοι and ὤμοι are freq. found in codd., as of S.Tr.l.c.,Aj. 980, OC 202 (lyr.), etc.; ὤμοι is acknowledged by A.D.Adv.126.27. ( οἴμοι may become οἴμ' by elision in Trag. and Com. beforeὡς, οἴμ' ὡς ἔοικας ὀρθὰ μαρτυρεῖν S.Aj. 354
, cf. Ant. 320, 1270, Ar.ll.cc., Cratin. 183 : freq. written οἴμμοι in codd. of LXX.)
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий