-
1 οικοδεσπότας
οἰκοδεσπότᾱς, οἰκοδεσπότηςmaster: masc acc plοἰκοδεσπότᾱς, οἰκοδεσπότηςmaster: masc nom sg (epic doric aeolic) -
2 οἰκοδεσπότας
οἰκοδεσπότᾱς, οἰκοδεσπότηςmaster: masc acc plοἰκοδεσπότᾱς, οἰκοδεσπότηςmaster: masc nom sg (epic doric aeolic) -
3 οἰκοδεσπότης
οἰκοδεσπότης, ου, ὁ (οἶκος, δεσπότης; later word [Lob., Phryn. p. 373]; Alexis Com. [IV B.C.] 225; Plut., Mor. 271e; SIG 888, 57f; New Docs 2, 58 no. 18,12 [75/76 A.D.]; Isaurian ins in PASA III p. 150 υἱοὺς τοὺς οἰκοδεσπότας; PLond I, 98 recto, 60 p. 130 [I/II A.D.]; PSI 158, 80 (for astrol. pap [incl. PParis 19, 42; 75, 10f; PLond I, 110, 41 p. 132 [138 A.D.]] s. Neugebauer-Hoesen index); TestJob 39:2; Philo; Jos., C. Ap. 2, 128) master of the house, householder Mt 24:43; Mk 14:14; Lk 12:39. Pleonast. οἰκ. τῆς οἰκίας Lk 22:11 (cp. SIG 985, 52 [II/I B.C.]; s. B-D-F §484). Used w. ἄνθρωπος in a figure Mt 13:52; 20:1; 21:33. In parables and figures, of God (cp. Epict. 3, 22, 4; Philo, Somn. 1, 149) 13:27 (interpreted as the Human One in vs. 37); 20:1, 11; 21:33; Lk 14:21; Hs 5, 2, 9; cp. IEph 6:1. Christ of himself Mt 10:25; Lk 13:25 (δεσπότης P75).—DELG s.v. δεσπότη. M-M. TW.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > οἰκοδεσπότης
См. также в других словарях:
οἰκοδεσπότας — οἰκοδεσπότᾱς , οἰκοδεσπότης master masc acc pl οἰκοδεσπότᾱς , οἰκοδεσπότης master masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
