-
1 ούλτρα
1. επίρρ. чересчур; ультра;2. (ο) ультра
См. также в других словарях:
ούλτρα- — πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων το οποίο προσδίδει στο β συνθετικό την έννοια τής υπερβολής, π.χ. ουλτραμικροσκόπιο, ουλτραμοντέρνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. ultra «πέραν, υπέρ» (πρβλ. γαλλ. ultrachic, αγγλ. ultrasmart κ.λπ.)] … Dictionary of Greek