-
1 домашний
-яя, -ее, επ.1. σπιτίσιος, σπιτικός, οικιακός, οικείος•домашний телефон τηλέφωνο του σπιτιού•
домашний адрес η διεύθυνση του σπιτιού•
-ее имущество το νοικοκυριό, τα πράγματα του σπιτιού•
-яя хозяйка οικοκυρά, νοικοκυρά•
-ие туфли παντόφλες•
домашний обед σπιτίσιο φαγητό•
-ее воспитание ; διαπαιδαγώγηση στο σπίτι•
домашний быт το νοικοκυριό, οικοσκευές•
домашний врач οικογενειακός γιατρός•
-яя жизнь οικιακή ζωή•
по -им обстоятельствам για οικογενειακές υποθέσεις•
домашний арест ο κατ' οίκον περιορισμός•
-ие неприятности οικογενειακές γκρίνιες.
2. κατοικίδιος, ήμερος•-ие животные κατοικίδια ζώα•
-яя птица τα οικόσιτα πτηνά, τα πουλερικά•
-ие голубы τα ήμερα περιστέρια.
3. σπιτίσιος, δικός, οικείος•домашний че-ловк δικός άνθρωπος.
4. ουσ. πλθ. -ие οι σπιτίσιοι, οι οικείοι, οι δικοί μας, σας κλπ. -
2 семейный
семейн||ыйприл1. οἰκογενειακός:\семейныйые обязанности οἱ οἰκογενειακές ὑποχρεώσεις· по \семейныйым обстоятельствам γιά οἰκογενειακούς λόγους·2. (имеющий семью) ὁ οἰκογενειάρχης, ἄνθρωπος μέ οἰκογένεια -
3 οικογενειακός
η, ό[ν] семейный;οικογενειακές υποχρεώσεις — долг семейного человека, семейные обязанности;
οικογενειακόν περιβάλλον — семейная обстановка;
γιά οικογενειακούς λόγους — по семейным обстоятельствам;
σε οικογενειακό κύκλο — в кругу семьи
-
4 υποχρέωση
[-ις (-εως)] η1) обязанность; долг; повинность;οικογενειακές υποχρέώσεις — семейные обязанности;
έχω υποχρέωση σε κάποιον — быть в долгу перед кем-л.;
καθολική στρατιωτική υποχρέωση — всеобщая воинская обязанность, повинность;
έχω υποχρέώσεις — нести обязанности, быть обременённым обязанностями;
ξοφλάω την υποχρέωση — не оставаться в долгу;
θεωρώ υποχρέωση μου считать своим долгом, обязанностью;από υποχρέωση — по обязанности;
2) обязательство;αναλαμβάνω την υποχρέωση — брать на себя обязательство;
εκπληρώνω την υποχρέωση μου выполнять своё обязательство -
5 дрязги
дрязг πλθ. παλ. γκρίνιες, φαγωμάρες•домашние дрязги οικογενειακές γκρίνιες.
-
6 отношение
-я ουδ.1. συμπεριφορά, φέρσιμο, διαγωγή•хорошее отношение к детям καλή συμπεριφορά προς τα παιδιά.
|| στάση σχέση•б-режное отношение к социалистической собственности μέριμνα (φροντίδα) για τη σοσιαλιστική περιουσία (ιδιοκτησία)•
небрежное отношение αμερημνη-σία, αμέλεια, αδιαφορία.
|| άποψη, έννοια, αντίληψη• θέση στάση.2. (πλ θ.) -я σχέσεις, δεσμοί•семейные -я οικογενειακές σχέσεις•
дружеские -я φιλικές σχέσεις•
производственные -я παραγωγικές σχέσεις•
в -и σχετικά, ως προς•
общественные -я κοινωνικές σχέσεις•
в каких вы с ним -ях? σε τι σχέσεις βρίσκεστε μ αυτόν; τι σχέσεις έχετε μαυτόν;
γνωριμία (με επαγγέλματα, ειδικότητα κ.τ.τ.).3. αλληλοσύνδεση•отношение мышления к бытию η σχέση της σκέψης προς την αντικειμενικότητα (προς το είναι).
4. έκθεση, αναφορά.5. (μαθ.) λόγος, αναλογία ποσού•в прямом -ии ευθέως ανάλογα•
в обратном -ии αντιστρόφως ανάλογα.
εκφρ.по -ию – αναφορικά, σχετικά, όσον αφορά, ως προς•в некотором -ии – κάπως, από μια άποψη, από μια πλευρά, εν μέρει•во всех -ях – σε όλα, από όλες τις απόψεις•в -ии – βλ. παραπάνω•по -иго во многих -ях – από πολλές απόψεις•ни в каком -и – καθόλου, με κανένα τρόπο,. -
7 разлад
-а α.διαφωνία, αντιγνωμία, ετε-ροστασία, ετεροφροσύνη. || διάσταση, γκρίνια• έριδα, φιλονικία•у него разлад с женой αυτός δεν τα πάει καλά (γκρινιάζει) με τη γυναίκα του•
семейный разлад οικογενειακές γκρίνιες.
|| χαλάρωση•разлад в работе χαλάρωση της δουλειάς•
дело пошло на разлад πάει, (ξέφτισε) η υπόθεση.
-
8 семейственность
-и θ.1. οι οικογενειακές αρχές, οικογενειακός τρόπος ζωής.2. οικογε-νειακότητα, νεπωτισμός• ευνοιοκρατία•борьба с -ьго αγώνας ενάντια στις οικογενειακό-τητες.
См. также в других словарях:
δίκαιο — Ο όρος δ. είναι ιδιαίτερα ευρύς και χρησιμοποιείται με περισσότερες από μία σημασίες. Γενικά ο όρος δ. χρησιμοποιείται για να προσδώσει την έννοια του ορθού και του πρέποντος σε πράξεις και σε συμπεριφορές.Ως στενός νομικός όρος υπέστη εκτεταμένη … Dictionary of Greek
Σαουδική Αραβία — Κράτος στη Μέση Ανατολή. Βρέχεται στα Α και Δ από τον Περσικό Κόλπο και την Ερυθρά Θάλασσα αντίστοιχα και στα Ν από την Αραβική Θάλασσα.H εδαφική επικράτεια της Σαουδικής Aραβίας, που παλιά προσδιοριζόταν πολύ άοριστα ως Zαζιράτ αλ Aράμπ, δηλαδή… … Dictionary of Greek
Ταϊλάνδη — Κράτος της νοτιοανατολικής Ασίας. Ανατολικά συνορεύει με το Λάος και την Καμπότζη και νότια με τη Μαλαισία. H Tαϊλάνδη (πρώην Σιάμ) εκτείνεται στη μεγάλη επίπεδη ζώνη που σχηματίζεται στην καρδιά της χερσονήσου της Iνδοκίνας, βλέπει προς τον… … Dictionary of Greek
Αίγυπτος — I Κράτος της βορειοανατολικής Αφρικής και (σε μικρό μέρος) της δυτικής Ασίας.Συνορεύει στα Δ με τη Λιβύη, στα Ν με το Σουδάν και στα ΒΑ με το Ισραήλ, ενώ βρέχεται στα Β από τη Μεσόγειο θάλασσα και στα Α από την Ερυθρά θάλασσα.Η Α. (αλ… … Dictionary of Greek
Ναβαταίοι — Λαός αραβικής καταγωγής, που κατοικούσε στην Πετραία Αραβία. Κατοικούσαν αρχικά στις όχθες του Ευφράτη. Από τον 8o αι. π.Χ. άρχισαν να κατεβαίνουν στον νότο, όπου εγκαταστάθηκαν στην περιοχή ανάμεσα στη Νεκρά θάλασσα και στον Αϊλανιτικό κόλπο.… … Dictionary of Greek
Πλούταρχος — I Όνομα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. 1. (Χαιρώνεια Βοιωτίας περίπου 50 – 120 μ.Χ.). Kορυφαίος συγγραφέας και ιδιαίτερα βιογράφος. Από εύπορη οικογένεια, έλαβε καλή φιλοσοφική, επιστημονική, ιστορική και φιλολογική μόρφωση. Ταξίδεψε στην Ελλάδα και … Dictionary of Greek
ανεξάρτητος — Τίτλος διαφόρων εφημερίδων. 1. Εβδομαδιαία, που εκδιδόταν στην Αθήνα από τον Π.Κ. Παντελή από το 1842 έως το 1855 και το 1857 58. Η εφημερίδα αυτή υποστήριξε την κυβέρνηση Ι. Κωλέττη και ήταν υπέρ της παραχώρησης συντάγματος. 2. Ημερήσια, που… … Dictionary of Greek
αφορισμός — Ορισμός, αποφθεγματική γνωμάτευση· η απομάκρυνση, ο αποκλεισμός από την κοινωνία των χριστιανών. Στο πλαίσιο της εκκλησίας, ο α. είναι η αφαίρεση του δικαιώματος να συμμετέχει ο πιστός μαζί με τους άλλους συντρόφους του στις διάφορες λατρευτικές… … Dictionary of Greek
βασιλιάς — ο και βασιλεύς και βασιλέας και βασιλές και βασιλιός (θηλ. βασίλισσα, η) (AM βασιλεύς, Μ και βασιλέας θηλ. AM βασίλισσα και βασιλίς, Α και βασιλέα και βασίλεια και βασιληΐς) 1. ο κληρονομικός ανώτατος άρχοντας του κράτους 2. πρώτος ή έξοχος μέσα… … Dictionary of Greek
δημόσιος — ια και ία, ιο (AM δημόσιος, ία, ον Α και δαμόσιος, ία, ον) I.1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον λαό, στο κοινό, ο κοινός (σε αντίθεση με τον ιδιωτικό) («δημόσια βιβλιοθήκη», «δημοσίας συνεισφοράς», «ἱερὰ τὰ δημόσια») 2. αυτός που ανήκει στο… … Dictionary of Greek
δοκίμιο — Λογοτεχνικό είδος που, ιστορικά, έχει τις ρίζες του στον 16o αι. και εμφανίστηκε σε εξαιρετικά ποικίλες μορφές στο πέρασμα του χρόνου. Ο όρος δ. (γαλλ. essai, αγγλ. essay) εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1580, όταν o Μισέλ ντε Μοντέν εξέδωσε τo… … Dictionary of Greek
