-
1 ξυρ-ήκης
ξυρ-ήκης, ες, scharf wie ein Scheermesser, λόγχαι, Xen. Cyn. 10, 3; – kahl abgeschoren, κουρᾷ ξυρήκει καὶ μελαμπέπλῳ στολῇ, als Zeichen der Trauer, Eur. Alc. 429; κάρα ξυρῆκες, El. 335 Phoen. 375 (ξυρηκές f. acc.). – Nach Ael. Dion. bei Eust. auch = ξυρήσιμος.
-
2 ξυρήκης
ξυρ-ήκης, ες, scharf wie ein Schermesser; kahl abgeschoren, κουρᾷ ξυρήκει καὶ μελαμπέπλῳ στολῇ, als Zeichen der Trauer
См. также в других словарях:
θειάφι — και τειάφι, το (Μ θειάφιον) 1. το ορυκτό θείο* 2. συνεκδ. καπνός ή οσμή από θειάφι. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο μσν. τ. θειάφιον < θείον + επίθημα αφιον (πρβλ. εδ άφιον, ξυλ άφιον, ξυρ άφιον) και απαντά στον Τζέτζη (7ος μ.Χ. αι.), ενώ ο Ησύχ. παραδίδει τ.… … Dictionary of Greek
ξυλήφιον — ξυλήφιον, τὸ (ΑΜ, Μ και ξυλάφιον) μικρό τεμάχιο ξύλου, ξυλαράκι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ξύλον + υποκορ. κατάλ. άφιον / ήφιον (πρβλ. ξυρ άφιον)] … Dictionary of Greek
πυριήκης — ίηκες, και πυριηκής, ές, Α αυτός που έχει πύρινη αιχμή. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι (βλ. λ. πυρ) + ηκης (< *ἄκος, βλ. λ. ακ ), πρβλ. αμφ ήκης, ξυρ ήκης] … Dictionary of Greek
υιάφιον — τὸ, Α (με θωπευτική σημ.) υποκορ. τού υἱός*. [ΕΤΥΜΟΛ. < υἱός + υποκορ. κατάλ. άφιον (πρβλ. ξυρ άφιον)] … Dictionary of Greek
χωράφι — το / χωράφιον, ΝΜΑ καλλιεργήσιμη γη μικρής έκτασης νεοελλ. 1. αγρός σπαρμένος με σιτάρι, σιταγρός 2. μτφ. (διαλ.) γυναίκα που κάνει πολλά παιδιά 3. στον πληθ. (τα) χωράφια (διαλ. τ.) περιουσία («παντρεύτηκε μια με πολλά χωράφια») 4. παροιμ.… … Dictionary of Greek