-
1 μόναιπος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μόναιπος
-
2 μόναπος
Grammatical information: m.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: After Jokl Eberts Reallex. 6, 43b as Illyr. to Skt. mányā `neck', Germ., e.g. OHG mana `mane', Lat. monīle `collar' etc. (s. μανιάκης); agreeing Kretschmer Glotta 1, 377 ("with manes") against Fay AmJPh 28, 411 ff. - Fur. 207 etc. further adduces μόναιπος (Arist. Id. Mir. 830af) and derives μόνωτος (Antig. Mir. 53 cod.) from *μοναϜτος \< *μοναπτος; both μόναιπος and *μοναπτος will continue a form *monapy-os (prob. from *manapyos). Still further variants are βόλινθος and βόνασ(σ)ος.Page in Frisk: 2,252Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μόναπος
-
3 μόναπος
μόναπος, ὁ, Paeonian name for βόνασος or βόλινθος, Arist.HA 630a20:—written [full] μόναιπος, Id.Mir. 830a7; cf.Aμόνωψ, μόνωτος 11
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μόναπος
См. также в других словарях:
μόναιπος — μόναιπος, ὁ (Α) βλ. μόναπος … Dictionary of Greek
μόναπος — και μόναιπος ὁ (Α) παιονική ονομασία για τον βόνασο. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ίσως πρόκειται για ιλλυρική λ. που μπορεί να συνδεθεί με αρχ. ινδ. manyā «λαιμός, τράχηλος», αρχ. άνω γερμ. mana «χαίτη», λατ. monīle, «περιτραχήλιο» (πρβλ. μανιάκης)] … Dictionary of Greek
