μονο-λεχής

См. также в других словарях:

• ισολεχής — ἰσολεχὴς, ές (Α) αυτός που έχει την ίδια κλίνη με κάποιον άλλο, όμόκοιτος*, ὁμόλοχος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο) * + λεχής (< λέχος «κρεβάτι»), πρβλ. απειρο λεχής, μονο λεχής] …   Dictionary of Greek

• νεηλεχής — νεηλεχής, ές (Μ) αυτός που νυμφεύθηκε πρόσφατα. [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)* + λεχής (< λέχος) πρβλ. κοινο λεχής, μονο λεχής. Το η τού τ. οφείλεται σε μετρικούς λόγους] …   Dictionary of Greek