-
1 μιάστωρ
μιάστωρ, ορος, ὁ, der Beflecker, der sich u. Andere durch ein Verbrechen verunreinigt, Aesch. Ch. 932; so heißt Aegisth, Soph. El. 267; auch Ares, Antp. Sid. 29 (IX, 323). – Auch wie ἀλάστωρ, Rachegeist, Rächer, Aesch. Eum. 169; vgl. Soph. El. 593; Eur. οἵδ' εἰσὶν σῷ κάρᾳ μιάστορες, Med. 1371.
-
2 μιάστωρ
-
3 ἀν-όσιος
ἀν-όσιος ( ἀνοσία fem. stand vor Bekk. Aesch. 2, 157; Eur. Troad. 1315 ἀνοσίαις σφαγαῖσιν ch.; l. A. 1318 σφαγαῖσιν ἀνοσίοισιν), unheilig, gottlos, von Menschen u. Sachen, ἀνὴρ ἀν. καὶ ἀτάσϑαλος Her. 8, 109; ἔργα ἀνοσιώτατα 8, 105 u. öfter. So Tragg., μιάστωρ Soph. O. R. 353; κομπάσματα Aesch. Spt. 533; νέκυς ἀν., = ὁσίων στερηϑείς, dem noch nicht die gebührenden Begräbnißfeierlichkeiten zu Theil geworden, unbestattet, Soph. Ant. 1058. Auch in att. Prosa oft, vgl. bes. Plat. Euthyph., oft neben ἄδικος u. ἀσεβής.
См. также в других словарях:
μιάστωρ — crime stained wretch who pollutes others masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάστωρ — ο (Α μιάστωρ) νεοελλ. ζωολ. γένος νηματόκερων δίπτερων εντόμων τής οικογένειας cecidomyidae αρχ. 1. άθλιος άνθρωπος ο οποίος έχει μιανθεί με έγκλημα που έχει κάνει και μολύνει και τους άλλους, ένοχος, κακούργος 2. εκδικητής, τιμωρός εγκλήματος, ο … Dictionary of Greek
μιαστόροιν — μιάστωρ crime stained wretch who pollutes others masc gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάστορα — μιάστωρ crime stained wretch who pollutes others masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάστορας — μιάστωρ crime stained wretch who pollutes others masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάστορες — μιάστωρ crime stained wretch who pollutes others masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάστορι — μιάστωρ crime stained wretch who pollutes others masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάστορ' — μιάστορα , μιάστωρ crime stained wretch who pollutes others masc acc sg μιάστορι , μιάστωρ crime stained wretch who pollutes others masc dat sg μιάστορε , μιάστωρ crime stained wretch who pollutes others masc nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάντης — μιάντης, ὁ (Α) [μιαίνω] αυτός που μιαίνει, που μολύνει, ο μιάστωρ* … Dictionary of Greek
μιαίνω — (ΑΜ μιαίνω) 1. (ιδίως με αίμα) κηλιδώνω, λερώνω, βρομίζω (α. «μίανε τα χέρια του με το αίμα τού δολοφονημένου» β. «τοὺς τῶν θεών βωμοὺς αἵματι μιαίνειν», Πλάτ.) 2. μτφ. ρυπαίνω, σπιλώνω, μολύνω κάποιον ηθικά («εὔφημον ἦμαρ οὐ πρέπει κακαγγέλῳ… … Dictionary of Greek
μιεστήρ — μιεστήρ, ὁ (Α) μιάστωρ*. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. άλλη γραφή τού μιαστήρ* (πρβλ. χιέζω: χιάζω, πιέζω: πιάζω)] … Dictionary of Greek
