-
1 μηνίτης
μηνίτης, ὁ, der Zürnende, Arr. Epict. 4, 5, 18.
-
2 μηνιτής
μηνιτήςwrathful man: masc nom sg -
3 μηνιτής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μηνιτής
-
4 μηνίτης
μηνίτης, ὁ, der Zürnende -
5 δυς-μηνίτης
δυς-μηνίτης, ὁ, dasselbe, Ptolem.
-
6 μῆνις
Grammatical information: f.Meaning: `wrath', esp. of gods, Manes, of Achilleus etc. (Il.).Compounds: As 2. member in ἔμ-μανις `filled with wrath' (Cret.; on the formation Sommer Nominalkomp. 113).Derivatives: μηνίω, Dor. μανίω, aor. - ῖσαι, rarely with ἀπο-, ἐπι- ( ἀντι-, ἐκ-), `rage' (Il., Hdt., hell.) with μήνι-μα n. `(reason for) wrath' (Il.), - θμός `raging' (P 62, 202, 282); also μηνιάω `id.' (LXX, D. H.; on the formation Schwyzer 732 m. A. 4) with μηνίαμα (LXX); enlargements - ιάζω (Et. Gud.), - ίζω (An. Ox.) with - ισμα (Iolkos IIIa). From μῆνις ( μηνίω?) also μηνίτης (- τής?) m. `a man filled with rage' (Arr. Epikt.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Etymology unknown. Against identification with Lat. mānēs `the separted souls' (Ehrlich KZ 41, 294 f.), with ἔμ-μᾱνις = im-mānis `horrible, terrible' (Jacobsthal IF 21 Beih. 140f.), W.-Hofmann s. mānēs. The explanation from *μνᾱ-νις (to μέμνημαι; Schwyzer RhM 80, 213ff., Gramm. 260) is doubted by Schwyzer himself (Gramm. 495 A. 8); instead connection with μαιμάω is suggested. The semantically obvious connection with μένος a. cogn. (and with μένω?; Curtius, Irmscher Götterzorn 5ff.) is impossible because of the ᾱ-vowel; attempt at explanation ("aus Gründen der Verschleierung") by Porzig Satzinhalte 352; diff. still Pagliaro (s. Belardi Doxa 3, 213). -- Details on the meaning and formation in Frisk Eranos 44, 28ff.; also Porzig Satzinhalte 147, 187f., 237; on the vocalism Björck Alpha impurum 177 f.; on μηνίτης also Radermacher RhM 63, 444ff. So no explanation.Page in Frisk: 2,229Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῆνις
-
7 δύςμηνις
δύς-μηνις, ιος, u. δυς-μηνίτης, ὁ, heftig grollend
См. также в других словарях:
μηνιτής — μηνιτής, και μηνίτης, ὁ (Α) αυτός που είναι γεμάτος οργή, ο οργίλος, ο θυμωμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. μηνιτής < μηνίω, ενώ ο τ. μηνίτης < μῆνις «οργή, θυμός» + επίθημα ίτης (πρβλ. σελην ίτης)] … Dictionary of Greek
μηνιτής — wrathful man masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
