-
1 μεταρσιος
эол. πεδάρσιος 2 и 31) высоко поднявшийся, взлетевший, взвившийсяἄρμενα μετάρσια Theocr. — поднятые паруса;
ἐσπᾶτο πέδονδε καὴ μ. Soph. — (Геракл) то катался по земле, то вскакивал;λόγοι πεδάρσιοι Aesch. — слова, взлетающие в воздух, т.е. сказанные на ветер;πτερωθεὴς βούλομαι μ. ἀναπτέσθαι Arph. — мне хочется крыльев, чтобы взвиться и улететь2) находящийся в открытом море(νῆες Her.)
3) тающий в воздухе, т.е. пустой, вздорный(κόμποι Eur.)
4) надменный, гордый(ἀγλαΐῃσι Anth.)
См. также в других словарях:
μετάρσιος — α, ο (ΑΜ μετάρσιος, ον, θηλ. και α, Α δωρ. τ. πεδάρσιος, ον) αυτός που αιωρείται ψηλά στον αέρα, αυτός που έχει υψωθεί πάνω από το έδαφος («ἐσπᾱτο γὰρ πέδονδε καἰ μετάρσιος», Σοφ.) μσν. το ουδ. ως ουσ. τo μετάρσιον ο εξώστης, το μπαλκόνι αρχ. 1.… … Dictionary of Greek