μελάν-ιππος

μελᾰν-ιππος, ον,

A with black horses,

νύξ A.Fr.69.5

(lyr.).

μελάν-ιππος, mit schwarzen Pferden

     μελάνιππος

     μελάν-ιππος

    2

     (ᾰ) мчащийся на черных конях

    

(νύξ Aesch.)

μένος, εος, τό,

A might, force,

μή μ' ἀπογυιώσῃς μένεος, ἀλκῆς τε λάθωμαι Il.6.265

;

μ. χειρῶν 5.506

(more freq.

μ. καὶ χεῖρες 6.502

, al.);

μ. καὶ γυῖα 6.27

.

2 of animals, strength, fierceness, παρδάλιος, λέοντος, 17.20; of horses, spirit, ib. 456, 476, etc.;

ἵππος κατασθμαίνων μένει A.Th. 393

; ὑπὸ χαρᾶς καὶ μένους, of dogs, X.Cyn.6.15.

3 of things, force, might, [ ἔγχεος] Il.13.444;

ἠελίοιο Od.10.160

;

πυρός Il.6.182

, Ar.Ach. 665;

ποταμῶν Il.12.18

, cf. A.Pr. 720;

ἄστρων θερμὸν μ. Parm.11.3

;

ἀνέμων Emp.111.3

;

χειμῶνος E.Heracl. 428

;

χαλινῶν ἀναύδῳ μένει A. Ag. 238

(lyr.);

ἄτης Id.Ch. 1076

(anap.);

τὸ ἀπὸ τοῦ οἴνου μ. Hp.Acut. 63

, cf. VM9.

4 life,

ἀπὸ γὰρ μ. εἵλετο χαλκός Il.3.294

;

λύθη ψυχή τε μ. τε 5.296

; φυσῶσι μέλαν μ. the black life-blood, S.Aj. 1412 (anap.), cf. A.Ag. 1067.

II of the soul, spirit, passion, μ. ἀνδρῶν the battlerage of men, Il.2.387;

μ. Ἄρηος 18.264

: less freq. in pl., mostly in phrase

μένεα πνείοντες 2.536

, al.;

μένος καὶ θυμός 5.470

, al., h.Cer. 361;

μ. καὶ θάρσος Il.5.2

, Od.1.321;

μ. ἔλλαβε θυμόν Il.23.468

;

μένεος δ' ἐμπλήσατο θυμόν 22.312

;

μένεος δὲ μέγα φρένες ἀμφὶ μέλαιναι πίμπλαντο 1.103

: also in [dialect] Att.,

ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενος Ar.V. 424

;

ὅτε ζέσειεν τὸ τοῦ θυμοῦ μ. Pl.Ti. 70b

;

μένους τὴν ψυχὴν πληρουμένην Alcid.

ap. Arist.Rh. 1406a2 (but νοῦς.. πληρωθεὶς μένους filled with spiritual exaltation, Plot.5.5.8);

θυμὸς ὁ κρατέων τῶ μένεος Theag.

ap. Stob.3.1.117; προθυμία καὶ μ., μ. καὶ θάρρος, X.Cyr.3.3.61, HG7.1.31;

παντὶ μένει σπεύδων Hes.Sc. 364

.

2 intent, purpose, [Τρώων] μ. αἰὲν ἀτάσθαλον their bent is aye to folly, Il.13.634: in pl., intents,

ἐμῶν μενέων ἀπερωεύς 8.361

: hence, temper, disposition, in compds., like εὐμενής, δυσμενής.

III in periphr., like βίη, etc., ἱερὸν μένος Ἀντινόοιο, for Antinous himself, Od.18.34;

μένος Ἀτρεΐδαο Il.11.268

;

μένε' ἀνδρῶν 4.447

, Od.4.363;

καταφθιμένου μ. ἀνδρός Emp.111.9

;

αἴης λάσιον μ. Id.27.2

; αἰθέριον μ., = αἰθήρ, Id.115.9. (Cf. Skt. mánas 'spirit', 'passion', Gr. μέμονα, μαίνομαι.)

πυρρός, ά, όν (s. prec. entry; Aeschyl., Hdt.+; ins, pap, LXX; En 18:7. On the double ρ s. B-D-F §34, 2; Mlt-H. 101) fiery red as the apocalyptic color of a horse (Theocr. 15, 53, of a fox standing on its hind legs) Rv 6:4 (τὸ λευκόν, μέλαν, ἐρυθρόν, χλωρόν are the four basic colors [Theophr., Sens. 13, 73–75]. In Rv, prob. because of the influence of the ἵππος πυρρός of Zech 1:8 and 6:2, the word ἐρ. has been changed to its practical equivalent πυρρ.—Cp. Petosiris, Fgm. 12 l. 25f: μέλας … λοιμὸν [better λιμὸν acc. to ln. 187] ποιεῖ, χλωρὸς δὲ νόσους, πυρρὸς δὲ πόλεμον καὶ σφαγάς. RGradwohl, D. Farben im AT, Beih. ZAW 83, ’63, 8). Of a dragon Rv 12:3 (in Diod S 1, 88, 4 π. is the color of Typhon, the enemy of the gods. Cp. also Phlegon: 257 Fgm. 36, 3, 11 Jac. ὑπὸ λύκου πυρροῦ εὐμεγέθους καταβρωθῆναι=be devoured by a huge red wolf). In imagery of sins πυρρότεραι κόκκου redder than scarlet 1 Cl 8:3 (quot. of unknown orig.).—For lit. s. αἷμα 3.—DELG s.v. πύρ. M-M. TW.