-
1 μαστιγοφορος
ὅ мастигофор, биченосец (блюститель общественного порядка, вооруженный плетью) Thuc., Xen. etc. -
2 μαστιγοφόρος
μαστῑγοφόρος, μαστιγοφόροςscourge-bearing: masc nom sg -
3 μαστιγοφόρος
μαστῑγο-φόρος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μαστιγοφόρος
-
4 μαστῑγοφόρος
μαστῑγο-φόρος, eine Peitsche tragend, ein Unterbedienter, der eine Peitsche führt, um damit Ordnung zu halten und zu strafen. Auch Aias heißt so, weil er, von der Geißel des Gottes, dem Wahnsinn, getroffen, das Vieh geißelt -
5 mastigophorus
mastīgophorus, ī, m. (μαστιγοφόρος), der Geißelträger, ein öffentlicher Diener, der bei Schauspielen auf Ruhe u. Ordnung halten mußte, Arcad. Charis. dig. 50, 4, 18. § 17. Prud. c. Symm. 2, 517. Arnob. 2, 23.
-
6 μαστῑγο-φορέω
μαστῑγο-φορέω, ein μαστιγοφόρος sein, D. Sic. exc. Vat. lib. 7, 14.
-
7 μαστιγοφόροι
μαστῑγοφόροι, μαστιγοφόροςscourge-bearing: masc nom /voc pl -
8 μαστιγοφόροις
μαστῑγοφόροις, μαστιγοφόροςscourge-bearing: masc dat pl -
9 μαστιγοφόρον
μαστῑγοφόρον, μαστιγοφόροςscourge-bearing: masc acc sg -
10 μαστιγοφόρου
μαστῑγοφόρου, μαστιγοφόροςscourge-bearing: masc gen sg -
11 μαστιγοφόρους
μαστῑγοφόρους, μαστιγοφόροςscourge-bearing: masc acc pl -
12 μαστιγοφόρω
-
13 μαστιγοφόρῳ
-
14 μαστιγοφόρων
μαστῑγοφόρων, μαστιγοφόροςscourge-bearing: masc gen pl -
15 mastigophorus
mastīgophorus, ī, m. (μαστιγοφόρος), der Geißelträger, ein öffentlicher Diener, der bei Schauspielen auf Ruhe u. Ordnung halten mußte, Arcad. Charis. dig. 50, 4, 18. § 17. Prud. c. Symm. 2, 517. Arnob. 2, 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mastigophorus
-
16 μαστιγονόμος
μαστῑγο-νόμος, ον,A = μαστιγοφόρος, Plu.2.553a.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μαστιγονόμος
-
17 ἀλύτας
Grammatical information: m.Meaning: = ῥαβδοφόρος η μαστιγοφόρος (EM 72, 15), police-men in Elis (inscr.).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Eur.Etymology: Explained as *Ϝαλυ-τᾱς `staff-bearer' to Goth. walus `staff', ON vǫlr id. s. Bechtel Dial. 2, 863, Gött. Nachr. 1920, 247. Krahe Glotta 22, 123f. thinks it is of Illyrian origin. The Greek word is hardly IE inheritance (would be * uh₂lu-). A direct loan from Germanic is improbable, so there will be a third source (as Krahe supposed), but the word may well be non-IE (words with this meaning are very often borrowed).Page in Frisk: 1,80Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀλύτας
-
18 Whip
subs.P. and V. μάστιξ, ἡ, V. μάραγνα, ἡ (Eur., Rhes.).Leather whip: Ar. and P. σκῦτος, τό.Carrying a whip, adj.: P. μαστιγοφόρος.——————v. trans.Whip out a sword, etc.: see Draw.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Whip
См. также в других словарях:
μαστιγοφόρος — α, ο (Α μαστιγοφόρος, ον) αυτός που έχει ή κρατάει μαστίγιο («καὶ μαστιγοφόρους τριακοσίους ὑπηρέτας», Αριστοτ.) νεοελλ. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα μαστιγοφόρα (ζωολ. βοτ.) πρώτιστα πρωτόζωα ή πρωτόφυτα, τα οποία φέρουν ένα ή περισσότερα μαστίγια … Dictionary of Greek
μαστιγοφόρος — μαστῑγοφόρος , μαστιγοφόρος scourge bearing masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Sophŏkles [1] — Sophŏkles, 1) neben Äschylos u. Euripides der bedeutendste attische Tragödiendichter, ein Athener aus dem Gaue Kolonos, der Sohn des Sophillos od. Sophilos, nach And. des Theophilos, dem Besitzer einer Waffenfabrik, geb. um 496 v. Chr. Er wurde… … Pierer's Universal-Lexikon
-φορος — ΝΜΑ β συνθετικό παροξύτονων και προπαροξύτονων ονομάτων, αρσενικών και θηλυκών, και επιθέτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στην ετεροιωμένη βαθμίδα φορ τής ρίζας τού ρήματος φέρω* και απαντά σε μεγάλο αριθμό συνθέτων (σχεδόν… … Dictionary of Greek
κριθιδία — η ζωολ. 1. γένος ζωομαστιγοφόρων πρωτοζώων τής τάξης κινητοπλαστίδια, το οποίο αποτελεί παράσιτο τών ασπονδύλων και ζει κυρίως στο έντερο τών αρθροπόδων 2. μαστιγοφόρος μορφή τής λεϊσμανίας. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. crithidia <… … Dictionary of Greek
μάστιγα — η (AM μάστιξ, ιγος, Α ιων. τ. μάστις, ιος) 1. λουρί δεμένο σε ραβδί με το οποίο χτυπούν τα υποζύγια για να τρέξουν, μαστίγιο, καμ(ου)τσίκι («τοῡ ἵππου τὴν μάστιγα», Ηρόδ.) 2. μτφ. μεγάλη συμφορά, μεγάλο κακό, καταστροφή, κοινωνική πληγή (α. «Διὸς … Dictionary of Greek
αραχνίδια ή αραχνοειδή — (arachnoidea). Ομοταξία αρθροπόδων ζώων. Το σώμα των ζώων αυτών χωρίζεται σε δύο τμήματα: το εμπρός που αποκαλείται πρόσωμα (ή κεφαλοθώρακας) και το πίσω που αποκαλείται οπισθόσωμα (ή κοιλία). Τα πρώτα προστοματικά τους εξαρτήματα λέγονται… … Dictionary of Greek
μαστιγοφόροι — μαστῑγοφόροι , μαστιγοφόρος scourge bearing masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαστιγοφόροις — μαστῑγοφόροις , μαστιγοφόρος scourge bearing masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαστιγοφόρον — μαστῑγοφόρον , μαστιγοφόρος scourge bearing masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαστιγοφόρου — μαστῑγοφόρου , μαστιγοφόρος scourge bearing masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
