-
1 ημαρ
ἤμᾰτος, дор. ἆμαρ, ἆματος τό1) деньνύκτας τε καὴ ἦ. Hom. — денно и нощно;
νύκτες τε καὴ ἤματα Hom. — ночи и дни;πᾶν ἦ. Hom. — весь день;ἤματα πάντα Hom. — ежедневно, всегда;δείελον ἦ. Hom. — вечером;μέσον ἦ. Hom. — в полдень;ἐπ΄ ἤματι δακρύσαντες Hom. — проплакав (один) день (над умершим);τοσσάδε μέρμερα ἐπ΄ ἤματι μητίσασθαι Hom. — столь трудные дела совершить за (один лишь) день;τρὴς ἐπ΄ ἤματι Hom. — трижды в день (ежедневно);(ἀεὴ) κατ΄ ἦ. Soph. — каждый день, всегда, постоянно;τὸ κατ΄ ἦ. Soph. — ежедневное пропитание, хлеб насущный;παρ΄ ἦ. Soph. — по прошествии дня, когда один день сменится другим или через день;ἤματι τῷ, ὅτε ἐπὴ νηυσὴν ἔβαινον Ἀργεῖοι Hom. — в тот день, когда взошли на корабли аргивяне2) пора, времяἤματι ὀπωρινῷ Hom. — в осеннюю пору;
ἤματι χειμερίῳ Hom. — в зимнее время -
2 μεσος
эп. μέσσος 3(compar. μεσαίτερος, superl. μεσαίτατος, μέσατος и μέσσατος)1) находящийся в середине, средний, срединный, центральный(δάκτυλος Plat.; στῖφος Xen.)
2) (как лат. medius) составляющий серединуμέσον σάκος Hom. — середина щита;
μέσον λαμβάνειν τινά Arph. — схватить кого-л. поперек тела;μέσον ἦμαρ Pind. — полдень;περὴ μέσας νύκτας Xen. — около полуночи;ζυγὸν θραύειν μέσον Aesch. — переломить ярмо пополам;ἐκ μέσης τῆς νήσου Plat. — из центра острова;θέρευς ἔτι μέσσου ἐόντος Hes. — когда лето еще в разгаре3) среднего размера, средней величины, умеренный(ὀφθαλμοί Arst.)
4) средний, промежуточныйμέσοι ἄνθρωποι Plat. и οἱ τοῦ μέσου βίου Luc. — люди среднего достатка, средние слои населения5) беспристрастный, нейтральный, юр. третейский(δικαστής Thuc.)
6) грам., стих. обоюдныйμέση λέξις (лат. vox media) — слово с обоюдным смыслом ( положительным и отрицательным);
συλλαβέ μέση (лат. syllaba anceps) — обоюдным слог (могущий быть как долгим, так и кратким)7) грам. немой, смычнойμέσα στοιχεῖα — смычные согласные (β, γ, δ)
8) грам. медиальный, среднийμέσον ῥῆμα — глагол среднего залога;
μέσοι χρόνοι — времена средних глаголов - см. тж. μέση и μέσον -
3 νυξ
νυκτός ἥ (дор. dat. pl. νύκτεσσιν)1) тж. pl. ночьνυκτί, νυκτός Hom., Her., νύκτα Her. etc., τῆς νυκτός Xen. etc., ἀνὰ или διὰ νύκτα Hom., ἐπὴ νυκτί Hes., διὰ (τῆς) νυκτός и ἐν νυκτί NT., μετὰ νύκτας Pind. — ночью, в течение ночи;
εἰς (τέν) νύκτα и κατὰ νύκτα Xen. — с наступлением ночи;ἐκ νυκτὸς εἰς νύκτα Plat. — от ночи до ночи, т.е. день-деньской;νύκτας τε καὴ ἦμαρ Hom., νύκτας τε καὴ ἡμέρας Plat. и ἐφ΄ ἡμέρῃ ἠδ΄ ἐπὴ νυκτί Hes. — днем и ночью;πόρρω τῶν νυκτῶν Plat. — поздняя ночь;μέσαι νύκτες Thuc. и ἐν μέσῳ νυκτῶν Plat., μέσης νυκτός и κατὰ μέσον τῆς νυκτός NT. — в полночь;ἦμος δὲ τρίχα νυκτὸς ἔην Hom. — когда наступила (последняя) треть ночи, т.е. под утро;νυκτὴ ἐοικώς Hom. — ночи подобный, т.е. гневный2) тьма, мракνυκτὴ καλύπτειν Hom. — окутать тьмой
См. также в других словарях:
ήμαρ — ἦμαρ, δωρ. και αρκ. τ. ἆμαρ, τὸ (Α) 1. η ημέρα («νύκτες τε καὶ ἤματα», Ομ. Οδ.) 2. (ως επίρρ.) ἦμαρ κατά τη διάρκεια τής ημέρας 3. φρ. α) «μέσον ἦμαρ» μεσημέρι β) «δείελον ἦμαρ» δειλινό γ) «ἐπ ἤματι» i) καθημερινά ii) κατά το διάστημα τής ημέρας… … Dictionary of Greek
μέσος — η, ο(ν) (ΑM μέσος, η, ον, Α επικ. τ. μέσσος, βοιωτ. και κρητ. τ. μέττος) 1. (τοπ. και χρον.) αυτός που βρίσκεται μεταξύ δύο ακραίων ορίων ή μεταξύ αρχής και τέλους, μεσαίος, κεντρικός, μεσιανός 2. το κεντρικό σημείο πράγματος, το μεσαίο σημείο… … Dictionary of Greek
ДЕНЬ — • Dies, ήμέρα (ср. также Άφετοι ήμέραι, Афеты, II), означает и Д. естественный (naturalis), и Д. гражданский (civilis). Под первым разумеется время от восхода до заката солнца, а время от заката до восхода солнца называется ночью,… … Реальный словарь классических древностей
επί — (AM ἐπί) (πρόθεση) Ι. (με γεν.) 1. επάνω σε μια επιφάνεια ή σ ένα σημείο («επί τής στέγης», «καθέζετ ἐπὶ θρόνου») 2. σχετικά με κάτι, σε αναφορά με κάτι («επί τού θέματος, επί τής ουσίας», «ἐπὶ καλοῡ λέγων παιδός») 3. χρονική περίοδος κατά την… … Dictionary of Greek
μεσημέριος — μεσημέριος, ον (Α) 1. μεσημβρινός 2. (το ουδ. ως επίρρ.) βλ. μεσημέρι. [ΕΤΥΜΟΛ. Από τη φράση μέση ἡμέρα (πρβλ. μέσον ήμαρ] … Dictionary of Greek
PROMETHEUS — Iapeti et Clymenes fil. teste Poeta. Κούρην δ᾿ Ι᾿άπετος καλλίσφυρον Ω᾿κεανίνην Η᾿γάγετο Κλυμένην, καὶ ὁμὸν λέχος εἰσανέβαινεν, Η῾δὲ οἰ Α῎τλαντα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα. Τίκτε δ᾿ ὑπερκύδαντα Μενοὶτιον, ἠδὲ Προμηθέα Ποικίλον, αἰολομῆτιν. Filium… … Hofmann J. Lexicon universale