-
1 λογ-αοιδικός
λογ-αοιδικός, ή, όν, logaödisch, δακτυλικά, Hephaest. p. 43, u. ohne diesen Zusatz öfter bei Gramm. u. Schol., daktylische Verse, die in den trochäischen Rhythmus übergehen, z. B. vier Daktylen und zwei Trochäen zu einem Verse verbunden; der Name wird daraus erkl., daß sie gewissermaßen aus dem Dichterischen (ἀοιδή) und dem Prosaischen (λόγος) gemischt erscheinen.
-
2 λογ-έμπορος
λογ-έμπορος, ὁ, der mit Reden handelt, übh. Einer der aus dem Schreiben, der Gelehrsamkeit ein Gewerbe macht, von den Sophisten gesagt, Artemidor. 2, 75 Schol. Eur. Hipp. 966.
-
3 λογ-ίατρος
λογ-ίατρος, ὁ, Arzt in Worten, mit dem Munde, der die Arzneikunst nicht ausübt, Sp.
-
4 λογ-ώδης
λογ-ώδης, ες, = λογοειδής, Arist. de spir. 2, 6.
-
5 γλισχρ-αντι-λογ-εξ-επί-τριπτος
γλισχρ-αντι-λογ-εξ-επί-τριπτος, kom. Wort Ar. Nubb. 1004; Schol. ἐπὶ γραμματίου γλίσχρου καὶ ἀντιλογίαν ἔχοντος καὶ ἐπιτρίπτου; Wolf: wer wider den Gegner im Bettelhallunkenprocesse ficht; Voß: ein Rechtsfächlein zähabkatzbalgendes Handels.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > γλισχρ-αντι-λογ-εξ-επί-τριπτος
-
6 ἀ-λογ-ώδης
ἀ-λογ-ώδης, ες, von unvernünftiger Art, Arist. spir. 2, 6, l. d.
-
7 λογαοιδικός
λογ-αοιδικός, ή, όν, logaödisch; bei Gramm. daktylische Verse, die in den trochäischen Rhythmus übergehen, z. B. vier Daktylen und zwei Trochäen zu einem Verse verbunden; der Name wird daraus erkl., daß sie gewissermaßen aus dem Dichterischen ( ἀοιδή) und dem Prosaischen ( λόγος) gemischt erscheinen -
8 λογέμπορος
λογ-έμπορος, ὁ, der mit Reden handelt, übh. einer der aus dem Schreiben, der Gelehrsamkeit ein Gewerbe macht, von den Sophisten gesagt -
9 λογίατρος
λογ-ίατρος, ὁ, Arzt in Worten, mit dem Munde, der die Arzneikunst nicht ausübt -
10 λογιστικός
λογιστικός, zum Rechnen, Berechnen gehörig, geschickt; ἡ λογιστική, die Rechenkunst, neben ἀστρονομική, Plat. Theaet. 145 a; als die gemeine, praktische Rechenkunst von der ἀριϑμητική, der theoretischen Zahlenkunde, unterschieden, Gorg. 451 b, vgl. Rep. VII, 525 a; ὁ λογ., der sich aufs Rechnen versteht, Xen. Mem. 1, 1, 7; der Mathematiker, Ep. ad. 91 (XI, 267); – τὸ λογιστικόν, das Denkvermögen, die Vernunft, Plat. Rep. IV, 440 f; Arist. eth. 6, 1 u. bes. Plut. oft; ἡ λ. ὄρεξις, vernünftiges Begehren, Arist. rhet. 1, 10; ὁ λ., im Denken geübt, denkend, Xen. Hell. 5, 2, 28; λογιστικώτατος, Poll. 4, 163.
-
11 λογιστήριον
λογιστήριον, τό, nach VLL. τὰ τῶν λογιστῶν ἀρχεῖα, in Athen der Ort, wo sich die λογισταί versammeln, Andoc. 1, 78 Lys. 20, 10; nach Poll. 9, 44 auch der Ort im Theater, wo die λογισταί sitzen. – Auch die Rechenschule, u. die Schule, wo philosophische Disputationen gehalten werden, Sp. – Bei Strab. XVI, 752 στρατιωτικὸν λογ., Kriegskanzlei.
-
12 λογίζομαι
λογίζομαι, dep. med., fut. λογιοῦμαι, Dem. 19, 57, rechnen, zusammenrechnen, berechnen; καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις, ἀλλ' ἀπὸ χειρός Ar. Vesp. 656; τοὺς τόκους Nubb. 20; auch = in Rechnung bringen, τρεῖς μνᾶς ἀναλώσας λογίσασϑαι δώδεκα Plut. 381. – So auch Her. 2, 145. 7, 28. 191; überrechnen, Lys. 19, 9; τινί, Einem anrechnen, 32, 21 ff.; vgl. Dem. 27, 90 ἐμοὶ τὰ ἀναλώματα λογισϑῆναι οὐ προςήκει u. ib. 46; καὶ ἀριϑμεῖν, Plat. Rep. VII, 522 e; vgl. noch Xen. Cyr. 3, 1, 19, χρήματα σὺν τοῖς ϑησαυροῖς, οἷς ὁ πατὴρ κατέλιπεν, ἐστὶν εἰς ἀργύριον λογισϑέντα τάλαντα πλείω τῶν τριςχιλίων, wie auch wir sagen: nach Silber od. Gold berechnet, Hell. 6, 1, 19; Her. 3, 95 braucht so auch λογιζόμενον passivisch. – Auch = wozuv zählen, rechnen, τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ ϑεῶν λογίζονται εἶναι, sie rechnen ihn zu den acht Göttern, Her. 2, 46, vgl. 8, 136; u. darnach häufiger = im Geiste, usammenrechnen, erwägen, urtheilen, schließen, Soph. Ai. 823 O. R. 461; u. bes, in Prosa, Her. 7, 176. 8, 33 u. öfter; ἐκ τούτων τῶν λόγων λογίζομαι τοιόνδε τι συμβαίνειν, ich nehme daraus ab, Plat. Gorg. 524 b; πρὸς ἐμαυτὸν ἐλογιζόμην ὅτι, ich überlegte bei mir, Apol. 21 d; λογ. καὶ ἐνϑυμηϑῆναι τὰ πράγματα Dem. 1, 21; εὑρήσεις δὲ καὶ σύ, ἢν ὀρϑῶς λογίζῃ, ἀληϑῆ λέγοντα Xen. Cyr. 2, 2, 7; τὰ ξυμφέροντα, seinen Vortheil er wägen, Thuc. 1, 76; Folgende. – Sp. εἰς οὐδὲν λογισϑῆναι, für Nichts geachtet werden. – Τὸ λελογισμένον, = λογισμός, Luc. Nigr. 1; vgl. Eur. I. A. 386.
-
13 ἀλογώδης
-
14 βλάπτω
βλάπτω, untauglich machen, schwächen, hindern; πόδας, im Laufe hindern; Κλεόβουλον βλαφϑέντα κατὰ κλόν, er wurde im Getümmel aufgehalten; ὄζῳ ἔνι βλαφϑέντε μυρικίνῳ, sie wurden aufgehalten; βλάβεν ἅρματα καὶ ἵππω, wurden gehemmt, blieben zurück; Διόϑεν βλαφϑέντα βέλεμνα, von Zeus gehemmte Geschosse. Übertr. auf den Geist, βλάψε φρένας, betörte, verblendete den Verstand; vom Wein; βλαφϑείς, sinnverwirrt, wahnsinnig; βλάπτειν τινὰ κελεύϑου, einen am Wege hindern; βασιλῆα βεβλαμμένον ἦτορ, am Herzen beschädigt, getötet. Gew. τινά, beschädigen, verletzen; λόγ, gegen die Regel handeln; pass., μέχρις ἂν ἰάσηται τὸ βλαβέν, den Schaden gut machen; ἄλλο τι βλ. τοὺς πολεμίους, den Feinden sonst noch Schaden tun; τὴν πόλιν τοὺς ὑπολοίπους, der Stadt die Übrigen rauben; pass., ἄλλους τοσούςδε βλαβῆναι τὴν πόλιν, daß der Staat so vieler beraubt worden -
15 γλισχραντιλογεξεπίτριπτος
γλισχρ-αντι-λογ-εξ-επί-τριπτος, kom. Wort; wer wider den Gegner im Bettelhallunkenprozesse ficht; ein Rechtsfächlein zähabkatzbalgendes HandelsWörterbuch altgriechisch-deutsch > γλισχραντιλογεξεπίτριπτος
-
16 λογιστήριον
λογιστήριον, τό, τὰ τῶν λογιστῶν ἀρχεῖα, in Athen der Ort, wo sich die λογισταί versammeln; auch der Ort im Theater, wo die λογισταί sitzen. Auch die Rechenschule, u. die Schule, wo philosophische Disputationen gehalten werden; στρατιωτικὸν λογ., Kriegskanzlei -
17 λογιστικός
λογιστικός, zum Rechnen, Berechnen gehörig, geschickt; ἡ λογιστική, die Rechenkunst; als die gemeine, praktische Rechenkunst von der ἀριϑμητική, der theoretischen Zahlenkunde, unterschieden; ὁ λογ., der sich aufs Rechnen versteht; der Mathematiker; τὸ λογιστικόν, das Denkvermögen, die Vernunft; ἡ λ. ὄρεξις, vernünftiges Begehren; ὁ λ., im Denken geübt, denkend
См. также в других словарях:
αναδίπλωση — (Λογ.).Ρητορικό σχήμα σύμφωνα με το οποίο μια περίοδος ή πρόταση αρχίζει με την ίδια λέξη ή φράση, στην οποία τελειώνει η αμέσως προηγούμενή της. Το σχήμα αυτό χρησιμοποιείται κυρίως από τους τραγικούς ποιητές και από τους ρήτορες, επειδή… … Dictionary of Greek
ανταπόδοση — (Λογ.).Σχήμα λόγου όπου οι εικόνες και οι παραβολές ανταποκρίνονται ακριβώς στα πράγματα που στάθηκαν αφορμή για να χρησιμοποιηθούν οι εικόνες και οι παραβολές. Κλασικό παράδειγμα α. έχουμε στον λόγο του Αισχίνη κατά του Κτησιφώντα: «Όπως… … Dictionary of Greek
κάτεχε — (λογ.) ένας από τους τρόπους τού κατηγορικού συλλογισμού … Dictionary of Greek
έσχατος — η, ο (ΑΜ ἔσχατος, η, ον Α και ἔσχατος, ον) 1. (για τόπους) ο πιο απομακρυσμένος, ο απώτατος, αυτός που βρίσκεται στο ακρότατο σημείο, ο τελευταίος («ἔσχατος θάλαμος», Ομ. Οδ.) 2. (για πρόσ.) χειρότερος, κατώτερος («ο έσχατος τών μαθητών») 3.… … Dictionary of Greek
ημερολόγιο — Σύστημα μέτρησης του χρόνου σε ορισμένες περιόδους (έτη, μήνες, εβδομάδες και ημέρες). Η αρχή των αρχαιότερων συστημάτων για τον υπολογισμό του χρόνου συνδέεται, σύμφωνα με τις πιο έγκυρες γνώμες, με την ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας … Dictionary of Greek
παραγωγικός — ή, ό [παραγωγή] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην παραγωγή 2. κατάλληλος, πρόσφορος για παραγωγή, αποδοτικός (α. «παραγωγική επιχείρηση» β. «παραγωγική εργασία») 3. φρ. α) «παραγωγικές δυνάμεις» (οικον.) οι δυνάμεις που αποτελούν διαρκή… … Dictionary of Greek
Tsakonikos — The Tsakonikos or Tsakonikos khoros ( Tsakonian dance ) is a dance performed in the Peloponnese in Greece. It comes from the region, chiefly in Arcadia, known asTsakonia. It is danced in many towns villages there with little variation to the… … Wikipedia
-ικός — (ΑΜ ικός) κατάλ. που προήλθε από τον συνδυασμό τού ΙΕ επιθήματος kο με θέματα σε i . Στην Ελληνική ο συνδυασμός αυτός παραμένει ευδιάκριτος σε επίθ. όπως φυσι κό ς (< φύσι ς), μαντι κό ς (< μάντι ς). Το ΙΕ επίθημα * kο υπήρξε παραγωγικότατο … Dictionary of Greek
επαγωγή — I (Βιολ.). Φαινόμενο, κατά το οποίο σε ένα όργανο, κύτταρα ή ιστοί μπορούν να προκαλέσουν ορισμένη διαφοροποίηση σε άλλα γειτονικά κύτταρα ή ιστούς. Στα φαινόμενα της ε. περιλαμβάνονται και αρνητικές επιδράσεις, δηλαδή αναστολή της διαφοροποίησης … Dictionary of Greek
κατηγορία — Ενοχοποίηση, μομφή· σύνολο ομοιογενών πραγμάτων. (Νομ.) Σύμφωνα με τη νομική ορολογία, ο όρος κ. αναφέρεται στην απόδοση μιας οποιασδήποτε ενοχής σε κάποιον. Ειδικότερα, σημαίνει την αποδιδόμενη υπαιτιότητα για κάθε πράξη που διώκεται ποινικώς… … Dictionary of Greek
μερισμός — ο (ΑM μερισμός) [μερίζω] 1. μοίρασμα, μοιρασιά, διανομή 2. διχοτόμηση, χωρισμός στα δύο 3. κατανομή, καταμερισμός 4. (λογ.) φρ. «μερισμός αντίφασης» καθορισμός τών στοιχείων αντιφάσεως, διαίρεση σε αντιφατικές προτάσεις ή έννοιες νεοελλ. μσν.… … Dictionary of Greek