-
1 λογιώτατος
η, ο[ν]1) архаист (в языке);2) ирон. мудрец, λογιώτατοςλογιώτατος84)профессор; — книжный червь
-
2 λογιώτατος
λόγιοςof: masc nom superl sg -
3 λόγιος
λόγιος, 1) der Rede kundig, beredt, Plut. Pomp. 51; bes. Beiwort des Hermes, als des Gottes der Redekunst, Luc. u. a. Sp., auch allein, τῷ λογίῳ ϑύσομεν, Luc. pro merc. cond. 2, wie ὁ λογιώτατος ϑεῶν ἁπάντων Gall. 2. – Uebh. gelehrt, wissenschaftlich gebildet, Her. 1, 1. 2, 77. 4, 46, bes. von den Geschichtskundigen, im Ggstz der epischen Sänger und Rhapsoden, wie Hesych. erkl. ἱστορίας ἔμπειρος; vgl. Pol. οἱ λογιώτατοι τῶν συγγραφέων, 6, 45, 1; Arist., der seine Schüler λογίους, den Theophr. λογιώτατον nannte, Strab. XIII p. 919; λόγιος περὶ τὴν φύσιν, Arist. pol. 2, 8. Bei Plut. Syll. 7 scheinen Τυῤῥηνῶν οἱ λόγιοι die Wahrsager zu sein, vgl. λόγιον u. Arr. An. 7, 16, 8. – 2) im Ggstz von ἀοιδός ist λόγιος der sich der gewöhnlichen, prosaischen Rede Bedienende, καὶ ἀοιδοί, Pind. P. 1, 94 u. N. 6, 47, die bei den Festschmäusen nicht durch Gesang, sondern durch prosaische Unterhaltung, Erzählungen ergötzten. – 3) Später heißen so bes, die Dialektiker. – Auch übh. ein kluger, gewandter, im praktischen Leben erfahrener Mann, Eur. Ion 602. – Nach Demetr. Phalar. 38 nannte man auch später λόγιος im Styl, was früher μεγαλοπρεπές geheißen.
-
4 καλλιφωνος
-
5 λόγιος
I versed in tales or stories (cf. λόγος v),λόγιοι καὶ ἀοιδοί Pi.P.1.94
, cf. N.6.45: hence of chroniclers (opp. poets),Περσέων οἱ λόγιοι Hdt.1.1
; Αἰγυπτίων - ώτατοι Id.2.3, cf. 4.46; so later, οἱ -ώτατοι τῶν ἀρχαίων συγγραφέων Plb.6.45.1
, cf. 38.6.1, D.S. 2.4, D.H.5.17, etc.2 generally, learned, erudite, Democr.30, etc.;λ. περὶ τὴν ὅλην φύσιν Arist.Pol. 1267b28
; ὁ λ. Ἀκεστῖνος, of a learned physician, Hld.4.7; οἱ - ώτατοι Τυρρηνῶν, of the Tuscan haruspices, Plu.Sull.7;Χαλδαίων οἱ λ. Arr.An.7.16.5
, cf. J.AJ17.6.2, etc.; λογιώτατος as title, OGI408.5 (Theb. Aeg.), POxy.902.1 (v A. D.), etc.;ὁ τῆς λ. μνήμης σχολαστικός PMasp.118.30
(vi A. D.).II skilled in words, eloquent,τὸ μεγαλοπρεπὲς ὅπερ νῦν καὶ λόγιον ὀνομάζουσιν Demetr.Eloc.38
, etc.; Arist. is said to have made Thphr. [τὸν] -ώτατον (of his disciples), Str.13.2.4;λ. ἐξ ἀφώνου γενόμενος Plu.Pomp.51
; epith. of Hermes, as the god of eloquence, Luc.Apol.2, Gall.2 ([comp] Sup.), Jul.Or.4.132a;οἱ λ. θεοί Id.Ep.80
; this sense is condemned by Phryn.176. Adv. - ίως eloquently, Plu.2.405a; ὡς ἐνῆν - ώτατα as nearly in words as possible, of the elephant, ib.968d. -
6 λόγιος
λόγιος, ία, ιον (s. λόγος; [superl. λογιώτατος Ath. 28, 4] Pind. et al.; ins, pap)① eloquent (Plut., Pomp. 51, 8; Lucian, Pseudolog. 24, Pro Merc. Cond. 2 Hermes as ὁ λόγιος; Philo, Mut. Nom. 220, Cher. 116. This mng. rejected by Phryn. [p. 198 Lob.]; defended by Field [Notes 129]).② learned, cultured (Hdt. 1, 1; 2, 3; Aristot., Pol. 2, 8; Heliod. 4, 7, 4 of an ἰατρός; EpArist 6; Philo, Mos. 1, 23 al.; Jos., Bell. 1, 13, Ant. 17, 149; Ar. 13, 7; Tat. 40, 1.—Subst. Orig., C. Cels. 1, 12, 34; 5, 21, 13). In Ac 18:24, where Apollos is called ἀνὴρ λ. (as Ps.-Libanius, Charact. Ep. p. 20, 12; PLond 2710 recto, 6, cited in HTR 29, ’36, 40f; 45; Philo, Poster. Cai. 53), either mng. is prob, even though the ancient versions (Lat., Syr., Armen.) prefer the first.—EOrth, Logios 1926.—DELG s.v. λέγω B 2. M-M. TW. Spicq.
См. также в других словарях:
λογιώτατος — λόγιος of masc nom superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ioannis Vilaras — (griechisch Ιωάννης/Γιάνης Βηλαράς; * 1771; † 1823) war ein Lyriker, satirischer Dichter und Prosaautor mit bedeutenden Beiträgen zum griechischen Sprachenstreit. Er übte den Beruf des Arztes aus. Leben Ioannis Vilaras wurde in Kythera im… … Deutsch Wikipedia
Vilaras — Ioannis Vilaras (griechisch Ιωάννης/Γιάνης Βηλαράς; * 1771; † 1823) war ein Lyriker, satirischer Dichter und Prosaautor mit bedeutenden Beiträgen zum griechischen Sprachenstreit. Er übte den Beruf des Arztes aus. Leben Ioannis Vilaras wurde in… … Deutsch Wikipedia
Βηλαράς, Ιωάννης — (Κύθηρα 1771 – Τσεπέλοβο, Ήπειρος 1823). Ιατροφιλόσοφος, ποιητής και πρωτοπόρος του γλωσσικού ζητήματος. Η οικογένειά του καταγόταν από τα Ιωάννινα, όπου μεγάλωσε και ο ίδιος. Σπούδασε ιατρική στην Ιταλία και ύστερα έζησε στα Ιωάννινα ως γιατρός… … Dictionary of Greek
NONNUS Panopolita — poeta egregius, Theodosii temporibus floruit, cuius Paraphrasin, et Dionysiaca habemus. Agathiâ esse antiquiorem, certum est, cum hic eius meminerit, vixit vero Agathias sub Iustiniano. Chrysostomô esse iuniorem, inde colligit Voss. de Poet.… … Hofmann J. Lexicon universale
TELEGENNIUS — notae fatuitatis homo, tempore Claudii Imperatoris cuius proin quottidiana et plane onmium horarum vox erat. Quid? ego tibi Telegennius videor et λογιώτατος, apud Sueton. ineo, c. 40. Fuit autem inter gentes Romanas et istô nomine una Lapis vetus … Hofmann J. Lexicon universale
λογιότατος — και λογιώτατος, η, ο (Α λογιότατος, άτη, ον) βλ. λόγιος. [ΕΤΥΜΟΛ. Υπερθ. βαθμός τού επιθ. λόγιος, χρησιμοποιούμενος συχνά ως ουσιαστικό] … Dictionary of Greek
λόγιος — Προσωνυμία του Ερμή ως θεού της γλώσσας και της ευγλωττίας, σε αντίθεση με τον Κερδώο Ερμή. Βλ. λ. Ερμής. * * * ια, ιο (AM λόγιος, ία, ιον) [λόγος] πεπαιδευμένος, πνευματικά καλλιεργημένος, μορφωμένος, πολυμαθής νεοελλ. 1. (και ως ουσ.) άνθρωπος… … Dictionary of Greek
πανοσιολογιότατος — και πανοσιολογιώτατος, ο προσφώνηση για τους άγαμους και μορφωμένους κληρικούς και ειδικότερα για τους αρχιμανδρίτες. [ΕΤΥΜΟΛ. < πανόσιος + λογιότατος / λογιώτατος. Η λ. μαρτυρείται από το 1801 στον Αδ. Κοραή] … Dictionary of Greek
σοφολογιότατος — και σοφολογιώτατος, ο, Ν 1. ο πολύ σοφός και πολύ λόγιος ταυτόχρονα 2. ειρων. σχολαστικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < σοφός + λογιότατος / λογιώτατος, υπερθ. βαθμός του λόγιος. Ο τ. σοφολογιώτατος μαρτυρείται από το 1811 στα Έγγραφα Πατριάρχου… … Dictionary of Greek
σχολαστικός — ή, ό / σχολαστικός, ή, όν, ΝΜΑ, και σκολαστικός, ή, ό, Ν νεοελλ. 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην παιδεία και στις αντιλήψεις που αναπτύχθηκαν στις εκκλησιαστικές σχολές και στα μοναστήρια τής Δύσης κατά τον Μεσαίωνα («σχολαστική παιδεία») 2 … Dictionary of Greek
