-
1 λιθιάν
λιθιάωsuffer from the stone: pres part act masc voc sg (doric aeolic)λιθιάωsuffer from the stone: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)λιθιάωsuffer from the stone: pres part act masc nom sg (doric aeolic)λιθιᾶ̱ν, λιθιάωsuffer from the stone: pres inf act (epic doric)λιθιάωsuffer from the stone: pres inf act (attic doric)——————λιθιάωsuffer from the stone: pres inf act -
2 λιθιᾶν
Βλ. λ. λιθιάν -
3 λιθιᾷν
Βλ. λ. λιθιάν -
4 λιθίαν
λιθίᾱν, λιθιάωsuffer from the stone: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)λιθίᾱν, λιθιάωsuffer from the stone: imperf ind act 1st sg (doric aeolic) -
5 αἰτία
αἰτία, ἡ, 1) Grund, Ursache, Veranlassung, Stoff zum Gedicht, Pind. N. 7, 11; vgl. O. 1, 35; τίν' αἰτίαν ἔχων, aus welchem Grunde, Eur. Hec. 1179; neben λογισμός Plat. Tim. 33 a, u. öfter; ἑκάστῳ ἀποδοῦναι αἰτίαν, für jegliches einen Grund anführen, Phaed. 98 b; mit folgd. διότι, Legg. VIII, 831 b (vgl. Thuc. 1, 23); ἡ περὶ τῶν ὄντων αἰτία Phaed. 97 d. Bes. bei den Philosophen, αἰτίαι πρῶται, αἱ αἰτίαι ἐξ ἀνάγκης, die nach festen Gesetzen wirkenden Naturkräfte, Arist. Metaph. 1, 3, 4. Neben πρόφασις Dem. 11, 1; αἰτίᾳ τοιαύτῃ ἐτεϑνήκει Thuc. 7, 86; κοινοῦ ἀγαϑοῦ αἰτίᾳ, wegen des öffentlichen Besten, 4, 87; Plut. – Häufiger 2) Beschuldigung, Vorwurf; ἐκτὸς αἰτίας εἶναι, außer Schuld sein, Aesch. Prom. 330; καϑαρὸς τῆς αἰτίας, frei von Schuld, Plut.; αἰτίαν ἔχειν, angellagt sein, Her. 5, 70. 73; Soph. Ant. 1296; αἰτίαν ἔχει πονηρὸς εἶναι Phryn. com. Prisc. 18, 26; häufig in Prosa, auch ὑπό τινος Thuc. 6, 46; Aesch. Eum. 99; Plat. Lach. 186 b; ὑπέχειν Xen. Cyr. 6, 3, 16; bei Aesch. Eum. 549 Schuld haben woran, im guten Sinne; auch übh. = κατηγορεῖσϑαι, dici; ἐτύγχανε δὲ αἰτίαν ἔχουσα λιϑιᾶν, man sagte, daß sie, Ath. XIII, 584 c; ὥςπερ αἱ παροψίδες την αἰτίαν ἔχουσ' ἀπὸ τῶν ἡδυσμάτων, benannt, beurtheilt werden nach, Pherecr. Ath. IX, 368 a; αἰτία ἔχει αὐτόν Her. 5, 70. 71; αἰ-τίαν φεύγειν, sich einer Beschuldigung entziehen, Aesch. Suppl. 226; Soph. Phil. 1390; Eur. Hipp. 961; αἰτίαν νέμειν τινί, die Schuld Jemand zuschreiben, Soph. Ai. 28; ἐν αἰτίᾳ βάλλειν O. R. 657; ohne ἐν, Trach. 936; εἴς τινα βάλλειν Eur. Troad. 305; προςτιϑέναι τινί Ion 1525; εἰς αὑτὸν φέρειν, auf sich nehmen, El. 1266; ἀναδέχεσϑαι Plat. Hipp. min. 365 d; περιάπτει τῇ τύχῃ τὴν αἰτίαν, Mein. Comp. Man. et Phil. p. 357; ἐναἰτίᾳτιϑέναι τινά, Jemand beschuldigen, Her. 8, 99; ἐν αἰτίᾳ ἔχειν τινά 5, 106; Thuc. 1, 35; mit folgendem ὡς, 2, 59; ἐν αἰτίᾳ εἶναι Xen. Cyr. 5, 3, 50 u. öfter; αἰτίαις ἐνέχεσϑαι Plat. Crit. 52 a; αἰτίαν ἐπιφέρειν τινί Thuc. 5, 75; εἰς αἰτίαν ἐμπίπτειν, sich Beschuldigungen zuziehen, Plat. Theaet. 150 a; αἰτίαν παρέχειν τινί, Gelegenheit zur Beschuldigung geben, Plut. Caes. 59; αἰτίαν λαμβάνειν, beschuldigt werden, Thuc. 6, 60; ἀπό τινος 2, 18; oft Plut.; αἰτίαν τοῦ ἀδικεῖν φέρομαι Thuc 2, 60; ἀπολύειν τὸν δῆμον τῶν αἰτιῶν, von Beschuldigungen befreien, Aesch. 3, 254; αἰτίαν ἀπολύσασϑαι, sich wegen einer Beschuldigung rechtfertigen, Lys. 13, 75; ἀφιέναι τινὰ τῆς αἰτίας, ihn freisprechen, 7, 8. Selten wird αἰτία im guten Sinne gebraucht, s. Heindorf zu Plat. Gorg. 503 b.
См. также в других словарях:
λιθιᾶν — λιθιάω suffer from the stone pres part act masc voc sg (doric aeolic) λιθιάω suffer from the stone pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) λιθιάω suffer from the stone pres part act masc nom sg (doric aeolic) λιθιᾶ̱ν , λιθιάω suffer from … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λιθιᾷν — λιθιάω suffer from the stone pres inf act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λιθίαν — λιθίᾱν , λιθιάω suffer from the stone imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) λιθίᾱν , λιθιάω suffer from the stone imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ANTHRAX — Graece Α῎νθραξ, nomen ardentium gemmarum quarum principatum obtinet, qui Anthrax proprie dictus est. Strabo l. 15. de India, Φέρει δὲ καὶ λιθίαν ἡ χῶρα πολυτελῆ κρυςτάλλων, καὶ ἀνθράκων παντοίων, ἔτι δὲ καὶ μαργαριτῶν: ubi nomine κρυςτάλλων,… … Hofmann J. Lexicon universale
CANDIDAE et CANDICANTES gemmae — dicuntur Plinio, l. 37. c. 9. quae κρύςαλλοι Straboni, l. 15. ubi de India, φέρει δὲ καὶ λιθίαν ἡ χώρα πολυτελῆ κρυςάλλων καὶ ἀνθράκων παντοίων, ἔτι δὲ καὶ μαργαριτῶν: h. e. crystallinâ facie gemmae, inter quas primatum obtinet adamas. Plinius,… … Hofmann J. Lexicon universale
PAZ — in Cantico Cantic. c. 5. v. 11. Caput eius Kethem Paz, quod quidam reddunt, aurum optimum, nomen loci, ubi optimi secundum illos auri copia: unde Kethem Paz iis massam significat auri purissimi, quale est ἄπεφθον; quomodo Arrianus in Indicis… … Hofmann J. Lexicon universale
VITRUM — quod visui pervium, recensetur Talmudicis inter tria beneficia, quae verbis illi Deuteron. c. 33. v. 19. Thesauri absconditi arenae, quibus e littorali arena, quae alioqui solet esse infecunda ac sterilis, magnas opes Zabulonitis accessuras… … Hofmann J. Lexicon universale