-
1 λαγύνιον
λαγύνιονneut nom /voc /acc sg -
2 λαγύνιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λαγύνιον
-
3 λαγυνίοις
λαγύνιονneut dat pl -
4 λαγυνίων
λαγύνιονneut gen plλαγυνίωνmasc nom /voc sg -
5 λαγύνια
λαγύνιονneut nom /voc /acc pl -
6 λαγυνίω
-
7 λαγυνίῳ
-
8 μάλη
A arm-pit, almost confined to the phrase ὑπὸ μάλης under the arm (cf. Ruf.Onom.76), esp. as the place for carrying concealed weapons,ξιφίδια ὑπὸ μ. ἔχοντας X.HG2.3.23
;λαβὼν ὑπὸ μ. ἐγχειρίδιον Pl.Grg. 469d
, cf. Ptol.Euerg.3 J.; δόρυ δῆθ' ὑπὸ μ. ἥκεις ἔχων; Ar. Lys. 985: Com.,λαγύνιον ἔχων ὑπὸ μ. Diph.3.3
; also, of fighting-quails,ὑπὸ μ. λαβεῖν Pl.Lg. 789c
;κρύπτειν ὑπὸ μ. Luc.Ind.23
(butὑπὸ μάλην ἔχειν Gall.14
);ὑπὸ τὴν μ. πατάξας Plb.Fr. 202
; παρὰ τὴν μ. ἢ ὑπὸ ζώνην, of a horse, Hippiatr.26.2 underhand, secretly,οὐδ' ὑπὸ μ. ἡ πρόκλησις γέγονεν, ἀλλ' ἐν τῇ ἀγορᾷ μέσῃ D.29.12
, cf. D.C.46.23. -
9 τοιχωρύχος
τοιχωρύ?τοιχωρύχοςXχ-ος (parox.), ὁ, ([etym.] τοῖχος, ὀρύσσω)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τοιχωρύχος
-
10 ὀψάριον
ὀψ-άριον, τό, Dim. of ὄψον, Ar.Fr.45, Pl.Com.95, Pherecr.27, Philem.32, Test.Epict.6.11, PPetr.3p.327 (iii B. C.), PCair.Zen.440.3 (iii B. C.), etc.; λαγύνιον ταριχηροῦ (i.e. - ῶν) ὀψαρίων a jar of pickledGreek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀψάριον
-
11 λάγῡνος
λάγῡνος (-ῠ-)Grammatical information: m. f.Meaning: `flask with small neck and wide belly', also as measure (Arist. Fr. 499, hell.).Compounds: τρι-λάγυνος `containing three λ.' (Stesich. 7, Pap.), λαγυνο-φόρια n. pl. name of an Alexandrinian feast (Eratosth.).Derivatives: Dimin. λαγύνιον, - υνίς (hell.); λαγυνάριος `manufacturer, handler of flasks' (Corycos), Λαγυνίων m. name of a parasite (Ath.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Origin unknown; like many other names of vessels prob. LW [loanword]. Not to λαγόνες (L. Meyer, Prellwitz), also not with Grošelj Živa Ant. 2,211 to λάγανον. - From λάγυνος Lat. lagūna, - ōna; also lagēna, after which λάγηνος (Gal.). Details in W.-Hofmann s. v. Uncertain however Russ. lagún `trough, pail, vessel, s. Vasmer Wb. s. v. Cf. λάγιον. Prob. Pre-Greek.Page in Frisk: 2,69Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λάγῡνος
-
12 ὀψάριον
ὀψάριον, ου, τό dim. of ὄψον (Hom. et al.; Tob 2:2 BA; 7:8 BA)=‘cooked food’ eaten w. bread. ὀψάριον also has this mng. (PRyl 229, 21; s. below). As food eaten w. bread ὀψάριον can mean ‘tidbit’ in general (so Tob 2:2 S; Plut., Mor. 126a; Philemo Com. Fgm. 98, 5 K.; POxy 531, 18; PFay 119, 31) or specif. fish (cp. Num 11:22 πᾶν τὸ ὄψος τῆς θαλάσσης; Iambl., Vi. Pyth. 21, 98 θαλασσίων ὄψων.—Suda: ὀψάριον• τὸ ἰχθύδιον. This mng. of ὀψάριον is found in several comic wr. in Athen. 9, 35 p. 385f; Lucian, Jupp. Conf. 4; Cyranides p. 109, 4; 5; GDI 4706, 191 [Thera]; OGI 484, 12; 16; BGU 1095, 16 [57 A.D.] λαγύνιον ταριχηροῦ [=ῶν] ὀψαρίων=preserved fish; PLond II, 483, 77 p. 328 [616 A.D.] ὀψάρια ἐκ τῶν παντοίων ὑδάτων. In Mod. Gk. ψάρι=fish). It has the latter mng. in our lit., where it occurs only in J: δύο ὀψάρια J 6:9 (the synoptic parallels have δύο ἰχθύας: Mt 14:17, 19; Mk 6:38, 41; Lk 9:13, 16. Cp. PRyl 229, 21 [38 A.D.] τ. ἄρτους κ. τὸ ὀψάριον); J 6:11; 21:9f, 13.—JKalitsunakis, Ὄψον und ὀψάριον: PKretschmer Festschr 1926, 96–106; opp. ADebrunner, IndogF 24, 1927, 336–43; s. further JKalitsunakis, Philol. Wochenschrift 1928, 1357f; M-EBoismard, RB 54, ’47, 478 n. 2; APitta, Biblica 71, ’90, 348–64.—S. also B. 184. New Docs 2, 92. DELG s.v. ὄψον. M-M. Sv.
См. также в других словарях:
λαγύνιον — neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λαγυνίοις — λαγύνιον neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λαγυνίων — λαγύνιον neut gen pl λαγυνίων masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λαγυνίῳ — λαγύνιον neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λαγύνια — λαγύνιον neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λαγήνι — και λαγύνι και λαήνι, το (AM λαγήνιον, Α και λαγύνιον, Μ και λαγήνιν) νεοελλ. μσν. δοχείο πήλινο, γυάλινο ή και μετάλλινο για τοποθέτηση υγρών και ιδίως νερού, υδρία, στάμνα μσν. μονάδα μέτρησης υγρών αρχ. (υποκορ. τού λάγηνος) μικρό δοχείο,… … Dictionary of Greek
λαγύνι — το (Α λαγύνιον) βλ. λαγήνι … Dictionary of Greek
τοιχωρύχος — ο, ΝΑ 1. αυτός που εισέρχεται παράνομα σε ένα κτήριο διατρυπώντας τους τοίχους 2. συνεκδ. διαρρήκτης, λωποδύτης αρχ. ως επίθ. (για πράγμ.) άθλιος, ελεεινός («τοιχωρύχον λαγύνιον», Δίφιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τοῖχος + ωρύχος (< ὀρύσσω «σκάβω»), πρβλ … Dictionary of Greek
