Перевод: с греческого на русский

с русского на греческий

λαίλαπι

  • 1 βριθω

         βρίθω
         (ῑ)
        1) тж. med. быть тяжелым
        

    (βριθόμενοι ἄξονες Aesch.; ἔρις βεβριθυῖα Hom.)

        2) быть нагруженным
        

    (ναῦς βεβρίθει σάκεσσι καὴ ἔγχεσι Hom.; τροπαίοις βεβριθώς Plut.)

        3) быть обремененным, отягощенным
        τράπεζαι σίτου ἡδ΄ οἴνου βεβρίθασιν Hom. — столы уставлены хлебом и вином;
        εὔχεσθαι β. Δημήτερος ἀκτήν Hes. — молиться, чтобы цвела урожаем земля Деметры, т.е. пашня;
        ὑπὸ λαίλαπι βέβριθε χθών Hom.на земле бушует буря

        4) быть одаренным, изобиловать
        

    (χειρὴ ἢ πλούτου βάθει Soph.). εὐδοξίᾳ β. Pind. быть славным

        5) склоняться, гнуться, валиться
        

    (βρίθει ὅ τῆς κακῆς ἵππος μετέχων Plat.; ἐπὴ θάτερον μέρος Arst., κάτω Anth.)

        ἐνταῦθα τῆς γῆς ἔβρισε (ὅ λίθος) Plut.в это место упал камень

        6) наваливаться, напирать
        

    (τῇδε Hom.; οἱ ἱππεῖς ἐπὴ τὸ ἀριστερὸν ἔβρισαν Plut.)

        7) получать или иметь перевес, одолевать
        ἐέδνοισι βρίσας Hom.поднеся более богатые подарки

        8) нагружать, отягощать
        

    (μήκων καρπῷ βριθομένη Hom.; πέτηλα βριθόμενα σταχύων Hes.)

        τάλαντα βρῖσαί τινι Aesch.положить что-л. на чашки весов

        9) одарять
        

    (τινὰ πλούτῳ Pind.; βλάσταις τέκνων βριθομένα Νιόβη Plut.; παρθενίων βριθομένη χαρίτων Anth.)

    Древнегреческо-русский словарь > βριθω

  • 2 θυω

         θύω
        I
        (fut. θύσω с ῡ, aor. ἔθῡσα, pf. τέθῠκα; pass.: aor. ἐτύθην с ῠ, pf. τέθῠμαι; в praes. и impf. или ῠ)
        1) (тж. θ. θυσίας Lys., Plat.) совершать жертвоприношение, приносить жертву (у Hom. - только о бескровных)
        

    (θεοῖς Hom.)

        2) приносить в жертву, сжигать на алтаре
        

    (ἄργματα θεοῖς Hom.; πέλανον Aesch.; πυρούς Arph.; τινὰ χθονίοις θεοῖς Plut.): (редко с dat.) θ. τούτῳ, ὅ τι ἔχοι ἕκαστος Her. совершать жертвоприношения тем, что каждый имеет, т.е. по своим возможностям; приносить в жертву (путем заклания и сожжения) (τῷ ἡλίῳ ἵππους - v. l. ἵπποισι Her.; τινὴ ταῦρον Pind.; αὑτοῦ παῖδα Aesch.)

        τὰ θυόμενα и τὰ τεθυμένα Xen., Arst.приносимые в жертву части животного

        3) преимущ. med. вопрошать богов или молиться богам путем жертвоприношения
        

    θύεσθαι ἐπὴ τῇ ἐφόδῳ Xen. — совершать жертвоприношение по случаю выступления в поход;

        θύεσθαι ἐπί τινα Xen.совершать жертвоприношение в связи с затеянным против кого-л. походом;
        θύεσθαι ὑπὲρ τῆς μονῆς Xen. — совершать жертвоприношение в связи с решением остаться;
        ἐθύετο (v. l. ἔθυε) τῷ Διί, πότερά οἱ λῷον καὴ ἄμεινον εἴη Xen. (Ксенофонт) принес жертву Зевсу с целью узнать, что для него было бы самое лучшее;
        ἐμοὴ θυομένῳ ἰέναι ἐπὴ βασιλέα, οὐκ ἐγίγνετο τὰ ἱερά Xen. — когда я совершал жертвоприношение (чтобы узнать мнение богов) насчет похода против (персидского) царя, внутренности жертвенных животных не дали благоприятного ответа

        4) справлять, совершая жертвоприношения, праздновать жертвоприношением
        

    (σῶστρα Her. или σωτήρια Xen.; γενέθλια Plat.; Λυκαῖα Xen.; γάμους Plut.)

        εὐχαριστήρια θ. Polyb. — приносить благодарственную жертву;
        εὐαγγέλια θ. ἑκατὸν βοῦς τῇ θεῷ Arph.за счастливую весть принести в жертву богине сто быков

        5) закалывать, зарезывать, убивать
        

    (τὰ αἰπόλια καὴ τὰς ποίμνας Her.; δελφάκιον Arph.; θῦσαι καὴ ἀπολέσαι NT.)

        6) ( о хищных животных) разрывать на части, растерзывать
        II
         (ῡ) (только praes., impf. ἔθῡον - эп. θῦον и aor. ἔθῡσα) бурно устремляться, бушевать, неистовствовать
        

    ἄνεμος (σὺν) λαίλαπι θύων Hom. — ураганом бушующий ветер;

        ὅ (πόντος) ἔστενεν, οἴδματι θύων Hom. — море застонало, высоко вздымаясь;
        δάπεδον ἅπαν αἵματι θῦεν Hom. — вся земля была залита потоками крови;
        ἔγχεϊ θῦεν Hom. (Агамемнон) бешено действовал копьем;
        ὀλοῇσι φρεσὴ θ. Hom. — потеряв рассудок, безумствовать

    Древнегреческо-русский словарь > θυω

См. также в других словарях:

  • λαίλαπι — λαί̱λαπι , λαῖλαψ furious storm fem dat sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ARGESTES — Graece Α᾿ργεςτὴς, venti Noti seu Austri species. Eustath. in Odys. φ. tradit, quod ἀργέςτης barytone ut plurimum sit venti nomen, oxytone autem νότου ἐπίθετον, ut Homer. Il. λευκὸν. v. 306. Α᾿ργέςταο νότοιο, hoc est, λευκοῦ, ab αργὸν quod est… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • βαθύς — Παράλιος οικισμός (υψόμ. 30 μ., 577 κάτ.) της Καλύμνου. Βρίσκεται στα ανατολικά παράλια του νησιού. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Καλυμνίων του νομού Δωδεκανήσου. * * * βαθιά, βαθύ (AM βαθύς, εῑα, ύ). Ι. 1. αυτός που έχει βάθος ή βρίσκεται σε… …   Dictionary of Greek

  • θύω — (I) (ΑΜ θύω) προσφέρω θυσία, θυσιάζω νεοελλ. μτφ. 1. καταστρέφω, αφανίζω, εξοντώνω 2. φρ. α) «θύω στον Βάκχο» μεθώ, πίνω υπερβολικά β) «θύω στην Αφροδίτη» παραδίδομαι σε σαρκικές απολαύσεις γ) «θύω και απολλύω» i. κάνω μεγάλες καταστροφές ii.… …   Dictionary of Greek

  • λαίλαπα — Ισχυρός άνεμος που αρχίζει και σταματά απότομα, αφού πνεύσει για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Συνήθως η απότομη αύξηση της δύναμης του ανέμου συνοδεύεται και από απότομη αλλαγή της διεύθυνσής του περίπου κατά 90° προς τα δεξιά στο βόρειο… …   Dictionary of Greek

  • συν — σύν ΝΜΑ, και ξὺν και βοιωτ. τ. σούν Α (κύρια μονοσύλλαβη πρόθεση, στη νεοελλ. κυρίως σε λόγια χρήση, η οποία συντάσσεται με δοτική) 1. μαζί, από κοινού (α. «συν γυναιξί και τέκνοις» β. «ἐπαιδεύετο σὺν τῷ ἀδελφῷ», Ξεν.) 2. με τη βοήθεια (α. «συν… …   Dictionary of Greek

  • χειμωνοτύπος — ον, Α (ποιητ. τ.) αυτός που πλήττει κάτι με σφοδρότητα («λαίλαπι χειμωνοτύπῳ, βροντῇ στεροπῇ», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < χειμών, ῶνος + τύπος (< τύπτω «χτυπώ»), πρβλ. χαλκο τύπος] …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»