-
1 κυμῑνο-πρίστης
κυμῑνο-πρίστης, ὁ, Kümmelspalter, d. i. ein schmutziger Geizhals, der nicht einmal die Kümmelkörner tanz auf den Tisch kommen läßt, Filz, Knicker; Arist. Eth. 4, 1 sagt ὠνόμασται ἀπὸ τῆς ὑπερβολῆς τοῦ μηδενὶ ἂν δοῠναι, vgl. Posidipp. bei Ath. IX, 877 a u. Schol. Theocr. 10, 55. – Adj., κυμινοτρίστης ὁ τρόπος ἐστὶ σοῦ πάλαι Alexis bei Ath. VIII, 365 c.
-
2 κυμινοπρίστης
A cummin-splitter, i.e. skinflint, Arist. EN 1121b27, Posidipp.26.12: as Adj.,κ. ὁ τρόπος ἐστί σον Alex. 251
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κυμινοπρίστης
-
3 κυμῑνοπρίστης
κυμῑνο-πρίστης, ὁ, Kümmelspalter, d. i. ein schmutziger Geizhals, der nicht einmal die Kümmelkörner ganz auf den Tisch kommen läßt -
4 κυμινοπριστης
-
5 κύμῑνον
κύμῑνονGrammatical information: n.Meaning: `cummin' (Hp., Sophr., com.), ;Dialectal forms: Myc. kumino \/kuminon\/.Compounds: as 1. member e.g. in κυμινο-πρίστης "cummin-splitter", i.e. `skin-flint' (Arist., corn.).Derivatives: κυμιν-ώδης `c.-like' (Thphr.), - ινος `of c.', - ᾶς `c.-seller' (inscr. Jaffa), - εύω `sprinkle with c.' (Orac. ap. Luc.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Sem. LW [loanword]; cf. Hebr. kammōn, Akkad. kamūnu etc. (Lewy Fremdw. 38), but Kretschmer KZ 29, 440 found them rather in the plant-names κάμων (Nic.) and σκαμ(μ)ωνία, - ώνιον (com., Nic.) `kind of bindweed'. "Vielleicht ist mit Lewy eine zwiefache Entlehnung anzunehmen." (Frisk). Cf. also Grimme Glotta 14, 19. Ruijgh thought that the word, with its typical Pre-Greek suffix -ῑν-, was in first instance a loan from Anatolia (or the Aegaean) and Semitic could have it from the same source ( Lingua 58, 1982, 209), cf. Fur. 187 n. 18 on βράθυ. See E. Masson, Emprunts sémit. 51. - Lat. LW [loanword] cumīnum; from there the modern Europ. forms (Schrader-Nehring Reallex. 1, 655).Page in Frisk: 2,49Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κύμῑνον
См. также в других словарях:
λιθοπρίστης — λιθοπρίστης, ὁ (Α) αυτός που πριονίζει λίθους και ιδίως μάρμαρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < λιθ(ο) * + πρίστης (< πρίω), πρβλ. κυμινο πρίστης] … Dictionary of Greek
συκοπρίστης — ὁ, Α 1. αυτός που κόβει τα σύκα σε κομμάτια και μετά τά παραθέτει για δείπνο 2. (κατ επέκτ.) φιλάργυρος σε μεγάλο βαθμό, πάρα πολύ τσιγκούνης. [ΕΤΥΜΟΛ. < σῦκον + πρίστης (< πρίω), πρβλ. κυμινο πρίστης] … Dictionary of Greek
κυμινοπρίστης — κυμινοπρίστης, ὁ (Α) 1. αυτός που από φιλαργυρία πριονίζει, τεμαχίζει το κύμινο 2. μτφ. (και ως επίθ.) φιλάργυρος, τσιγγούνης, σπαγγοραμμένος («κυμινοπρίστης ὁ τρόπος ἐστί σου πάλαι»). [ΕΤΥΜΟΛ. < κύμινον + πρίστης (< πρίω «πριονίζω»)] … Dictionary of Greek
κυμινοπριστοκαρδαμογλύφος — κυμινοπριστοκαρδαμογλύφος, ον (Α) (κωμ. λ.) (για τσιγγούνη) αυτός που πριονίζει, που τεμαχίζει το κύμινο και γλύφει τα κάρδαμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κύμινον + πρίστης + κάρδαμον + γλύφος (< γλύφω)] … Dictionary of Greek
