-
1 κακόσιτος
κᾰκό-σῑτος, ον,A eating badly, i. e. having a poor appetite, fastidious, Hp.Steril.215, Eub.17;ὁ περὶ τὰ σιτία δυσχερής Pl. R. 475c
, Ael.NA3.45, cf. Arr.Cyn.8.2.2 metaph., fastidious, πρὸς Κύπριν οὐ κ. (of Priapus), Ἀρχ.Δελτ. 2 App. 47 ([place name] Thyrrheum).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κακόσιτος
См. также в других словарях:
οικόσιτος — η, ο (Α οἰκόσιτος, ον) αυτός που ζει και τρέφεται μέσα στο σπίτι αρχ. 1. αυτός που τρέφεται στο σπίτι του και συντηρείται από την οικογένειά του («εὐθὺς ἂν αὐτὸς ἔχειν τὰ ἀρκοῡντα παρὰ τῆς τέχνης καὶ μηκέτ οἰκόσιτος εἶναι τηλικοῡτος ὤν»,… … Dictionary of Greek
χιλιόσιτος — ον, Μ αυτός που περιέχει μεγάλη ποσότητα σιταριού («χιλιόσιτα πλουτῶν σιτοδοχεῑα», Κ Μανασσ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < χιλι(ο) * + σῖτος (πρβλ. κακό σιτος, ὀλιγό σιτος)] … Dictionary of Greek
οξυσιτία — ὀξυσιτία, ἡ (Α) δυσλειτουργία τών πεπτικών οργάνων, κατά την οποία η τροφή δεν χωνεύεται και γίνεται όξινη στο στομάχι. [ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ * + σιτία (< σιτος < σῖτος), πρβλ. κακο σιτία] … Dictionary of Greek
καθαρός — ή, ό, θηλ. και καθαρά (AM καθαρός, ά, όν, Α δωρ. τ. κοθαρός, αιολ. τ. κόθαρός) 1. απαλλαγμένος από βρομιές, καθαρισμένος, παστρικός (α. «καθαρά ρούχα» β. «καθαρά χροΐ εἴματ ἔχοντα», Ομ. Οδ.) 2. απαλλαγμένος από κάθε ξένη ουσία, αμιγής, γνήσιος,… … Dictionary of Greek
