-
1 κάμπτω
κάμπτω, 1) beugen, krümmen; ὄφρα ἴτυν κάμψῃ Il. 4, 486; ὑπὸ γλωχῖνα δ' ἔκαμψαν 24, 274; γόνυ u. γόνατα κάμπτειν, die Kniee beugen, um sich zu setzen u. auszuruhen, 7, 118. 19, 72; γόνατα χεῖράς τε, er bog die Kniee u. die Arme, ließ sie ermattet ruhen, Od. 5, 453; Aesch. οὐ κάμπτων γόνυ, ungebeugt, das Kniee nicht ausruhend, Prom. 32; ἄσμενος δὲ τἂν σταϑμοῖς ἐν οἰκείοισι κάμψειεν γόνυ, er möchte gern ausruhen, 396; κῶλα κάμψον τοῠδ' ἐπ' ἀξέστου πέτρου Soph. O. C. 19; so auch εὖτε νῦν ἕδρας πρώτων ἐφ' ὑμῶν τῆςδε γῆς ἔκαμψ' ἐγώ, da ich bei euch zuerst mich niedergelassen, 85; vgl. Eur. Hec. 1150; Ggstz εὐϑύνω, Plat. Prot. 325 d; im med., καμπτόμενον τὸ σῶμα, sich krümmen, im Ggstz von ἐκτεινόμενον, Tim. 74 b; von Linien u. Flächen, dem διατείνεσϑαι entggstzt, Plut. de ad. et amic. discr. 31; γραμμή, gekrümmte u. auch gebrochene Linie, Arist. Metaph. 4, 6 γραμμὴ κἂν κεκαμμένη ᾐ, συνεχὴς δέ, μία λέγεται u. τὴν δὲ κεκαμμένην καὶ ἔχουσαν γωνίαν. – 2) von der Rennbahn entlehnt, um das Ziel herumbiegen, umlenken u. auf der andern Seite zurückfahren; κάμπτοντος ἵππου Soph. El. 734; vgl. Aesch. Ag. 335; περὶ νύσσαν Theocr. 24, 119; sc. ἵππους od. ἅρμα u. dgl., übh. herumfahren, κάμψας τὸ ἀκρωτήριον, nachdem er um das Vorgebirge herumgefahren war, Her. 4, 43. 42. 7, 122 u. Folgde, wie Strab. VIII, 378 D. Sic. 13, 64; Ar. sagt περὶ ἄκραν κάμπτων Ach. 96; τὸν κόλπον κάμπτων Her. 7, 58; κάμψειε πάλιν ϑυμέλας οἴκων πάτρας Eur. Rhes. 235; absolut, πάλιν δὲ κάμψας εἰς ὄρος κομίζομαι τὸν παῖδα Bacch. 1225. – Uebertr., ἐνταῦϑα κάμπτειν τὸν ταλαίπωρον βίον Soph. O. C. 91, enden den Lebenslauf, wie Eur. ὅταν δὲ κάμψῃς καὶ τελευτήσῃς βίον Hel. 1666. – Nach Hesych. auch τὸ ἐν τῇ ᾠδῇ καμπὰς ποιεῖν, wie νέας ἁψῖδας ἐπῶν Ar. Th. 53; Philostr. – 3) übertr., bewegen, rühren, u. stärker, demüthigen; ὑψιφρόνων τινὰ βροτῶν Pind. P. 2, 51; τοιαῖσδε πημοναῖσι κάμπτομαι Aesch. Prom. 237, vgl. 306. 511; ἐπειδὴ δὲ σοῦ ἀκούω κάμπτομαι Plat. Prot. 320 b; Ggstz καρτερεῖν, Lach. 192 e; ἐὰν κάμπτηται καὶ ἕλκηται πρὸς φιλοσοφίαν Rep. VI, 494 e; im schlechten Sinne, ἐπὶ τὸ ψεῦδος τρεπόμενοι πολλὰ κάμπτονται καὶ συγκλῶνται Theaet. 173 a; – καμφϑῆναι καὶ μεταγνῶναι Thuc. 3, 58; Sp.
-
2 κάμπτω
κάμπτω, (1) beugen, krümmen; γόνυ u. γόνατα κάμπτειν, die Kniee beugen, um sich zu setzen u. auszuruhen; γόνατα χεῖράς τε, er bog die Kniee u. die Arme, ließ sie ermattet ruhen; οὐ κάμπτων γόνυ, ungebeugt, das Knie nicht ausruhend; ἄσμενος δὲ τἂν σταϑμοῖς ἐν οἰκείοισι κάμψειεν γόνυ, er möchte gern ausruhen; εὖτε νῦν ἕδρας πρώτων ἐφ' ὑμῶν τῆςδε γῆς ἔκαμψ' ἐγώ, da ich bei euch zuerst mich niedergelassen; im med., καμπτόμενον τὸ σῶμα, sich krümmen; von Linien u. Flächen; γραμμή, gekrümmte u. auch gebrochene Linie. (2) von der Rennbahn entlehnt, um das Ziel herumbiegen, umlenken u. auf der andern Seite zurückfahren; übh. herumfahren, κάμψας τὸ ἀκρωτήριον, nachdem er um das Vorgebirge herumgefahren war. Übertr., ἐνταῦϑα κάμπτειν τὸν ταλαίπωρον βίον, enden den Lebenslauf. (3) übertr., bewegen, rühren, u. stärker, demütigen -
3 παρα-κάμπτω
παρα-κάμπτω, von der Seite oder auf die Seite abbiegen, ausweichen, τὰς ἀπαντήσεις τῶν ἀνϑρώπων, D. Sic. 5, 60.
-
4 περι-κάμπτω
περι-κάμπτω, umbiegen, um Etwas herum, τὴν χεῖρα τοῖς βλεφάροις περικάμψας, Luc. Philopatr. 19. Auch intrans., περικάμψαντες πάλιν, zurückgekehrt, Plat. Euthyd. 291 b.
-
5 συγ-κάμπτω
συγ-κάμπτω, zusammenbiegen, krümmen; συνέκαμψε τὸ σκέλος, Plat. Phaed. 60 b; συγκαμφϑεὶς κάϑ ημαι, 98 d; Xen. Equ. 7, 2; – med., τινί, Plut. discr. adul. et amic. 31.
-
6 συν-ανα-κάμπτω
συν-ανα-κάμπτω, mit od. zugleich aufbiegen, umbiegen, umkehren, Pol. 8, 29, 6.
-
7 κατα-κάμπτω
κατα-κάμπτω, nieder-, umbiegen; χειμῶνος ὄντος κατακάμπτειν τὰς στροφὰς οὐ ῥᾴδιον Ar. Th. 68; εἰς κύκλον Plat. Tim. 36 b; ἐξ ὀρϑοῦ 71 b; übertr., ὅταν πρὸς τὰς αἰσχύνας κατακάμπτωνται, sich zur Schaam bewegen lassen, Aesch. 1, 187.
-
8 δια-κάμπτω
δια-κάμπτω, umbiegen, krümmen, LXX.
-
9 ἀπο-κάμπτω
ἀπο-κάμπτω, ablenken (Pferde vom geraden Wege), Xen. Equ. 7, 14.
-
10 ἀνα-κάμπτω
ἀνα-κάμπτω, zurück-, umbiegen, ἀνακάμψει Antiphan. bei B. A. 81, durch ὑποστρέψαι ποιήσει er Kl.; gew. intrans., Her. ὄρος 2, 8; auf der Rennbahn, um das Ziel herum biegen u. zurückfahren, dah. zurückkehren, wie intrans. gebraucht, πάλιν ἐπὶ τὸ ἕτερον, Plat. Phaed. 72 b; Sp. πρός τινα, Matth. 2, 12; auf-u. abgehen, Diog. L. 5, 2.
-
11 ἐπι-συγ-κάμπτω
ἐπι-συγ-κάμπτω, darüber zusammenbiegen, Hippocr.
-
12 ἐπι-κάμπτω
ἐπι-κάμπτω, einbiegen, umbiegen, krümmen, Hippocr.; τὸν δάκτυλον Arist. H. A. 5, 30; bes. vom Heere, die Flügel einwärts od. auswärts krümmen, εἰς κύκλωσιν, um den Feind zu umzingeln, Xen. Hell. 4, 2, 20; absol., ἐπέκαμπτεν ὡς εἰς κύκλωσιν An. 1, 8, 23. – Auch Sp., wie Geop.
-
13 ἐπ-ανα-κάμπτω
ἐπ-ανα-κάμπτω, zurückbiegen, -kehren, Arist. H. A. 3, 1 u. öfter; Philippds. bei B. A. 92.
-
14 ἐγ-κάμπτω
ἐγ-κάμπτω, einbiegen, Xen. de re equ. 1, 8 u. Sp.
-
15 ὑπο-κάμπτω
ὑπο-κάμπτω, 1) trans., umbiegen; als tmesis rechnet man hieher ὑπὸ γλωχῖνα δ' ἔκαμψαν Il. 24, 274. – 2) intrans., umkehren, zurückkehren, Xen. Cyn. 5, 16. – 3) darum-, herumgehen, dah. vermeiden; Aesch. vrbdt μήϑ' ὑπεράρας μήϑ' ὑποκάμψας καιρὸν χάριτος, Ag. 760.
-
16 καμπύλος
-
17 καμπύλλω
-
18 γαμψός
-
19 γνάμπτω
γνάμπτω, krümmen, biegen; ἐν δὲ γόνυ γνάμψεν Iliad. 23, 731, vgl. Scholl. Herodian.; 24, 274 v. l. ὑπὸ γλωχῖνα δ' ἔγναμψαν, für ὑπὸ γλωχῖνα δ' ἔκαμψαν; δόρυ Ap. Rh. 3, 1248; ποταμόν 2, 349; a. sp. D.; übertr., ἐμὲ, ὥστε φράσαι, zu sagen bewegen, Aesch. Prom. 997; νόον, den Sinn beugen, Opp. H. 5, 574 (vgl. κάμπτω).
-
20 ἀνακάμπτω
ἀνα-κάμπτω, zurück-, umbiegen; auf der Rennbahn, um das Ziel herum biegen u. zurückfahren, dah. zurückkehren, wie intrans. gebraucht; auf- u. abgehen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κάμπτω — kam̃p as pres subj act 1st sg κάμπτω kam̃p as pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμπτω — κάμπτω, έκαμψα βλ. πίν. 11 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
κάμπτω — (AM κάμπτω) 1. (μτβ.) λυγίζω, κυρτώνω κάτι, καθιστώ κυρτό κάτι που ήταν ευθύ, καμπυλώνω 2. μέσ. κάμπτομαι λυγίζομαι, κυρτώνομαι, λυγίζω το σώμα μου, σκύβω, καμπουριάζω 3. (μτβ. και αμτβ.) βαδίζοντας ή πλέοντας παρακάμπτω κάποιο σημείο, στρέφομαι … Dictionary of Greek
κάμπτω — έκαμψα, κάμφθηκα 1. λυγίζω κάτι: Πιτυοκάμπτης λεγόταν αυτός που έκαμπτε τις κουκουναριές. 2. κάνω στροφή: Το αεροπλάνο έκαμψε ανατολικά. 3. καταβάλλομαι, εξαντλούμαι: Με έκαμψαν τα βάσανα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
καμπτῷ — καμπτός flexible masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμπτον — κάμπτω kam̃p as pres part act masc voc sg κάμπτω kam̃p as pres part act neut nom/voc/acc sg κάμπτω kam̃p as imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) κάμπτω kam̃p as imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμπτεσθε — κάμπτω kam̃p as pres imperat mp 2nd pl κάμπτω kam̃p as pres ind mp 2nd pl κάμπτω kam̃p as imperf ind mp 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμπτετε — κάμπτω kam̃p as pres imperat act 2nd pl κάμπτω kam̃p as pres ind act 2nd pl κάμπτω kam̃p as imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμπτῃ — κάμπτω kam̃p as pres subj mp 2nd sg κάμπτω kam̃p as pres ind mp 2nd sg κάμπτω kam̃p as pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμψαι — κάμπτω kam̃p as aor imperat mid 2nd sg κάμπτω kam̃p as aor inf act κάμψαῑ , κάμπτω kam̃p as aor opt act 3rd sg κάμψη ebulus fem nom/voc pl κάμψᾱͅ , κάμψη ebulus fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάμψει — κάμπτω kam̃p as aor subj act 3rd sg (epic) κάμπτω kam̃p as fut ind mid 2nd sg κάμπτω kam̃p as fut ind act 3rd sg κάμψις bending fem nom/voc/acc dual (attic epic) κάμψεϊ , κάμψις bending fem dat sg (epic) κάμψις bending fem dat sg (attic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)