-
1 κρανέεσθαι
κρανέεσθαι: see κραίνω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κρανέεσθαι
-
2 κρανέεσθαι
κραίνωṇ-y: fut inf mid (epic ionic) -
3 κραίνω
Aκρᾰνέω Emp.111.2
; [dialect] Att. [var] contr. , E. Supp. 375 [ κρᾱνῶ in compd. codd., nisi leg. - κράνῃ vel - κραίνει]: [tense] aor. ἔκρᾱνα ib. 369; [dialect] Ep. and [dialect] Ion. ἔκρηνα, inf. κρῆναι, Od.5.170, Herod.7.69 (dub.):—[voice] Med., [tense] fut. inf. in pass. senseκρᾰνέεσθαι Il.9.626
: [tense] aor.ἐπ-εκρήναντο Q.S.14.297
:—[voice] Pass., [tense] fut.κρανθήσομαι A.Pr. 911
: [tense] aor.ἐκράνθην Pi.P.4.175
, E.Hec. 219: κέκρανται [ per.] 3sg. [tense] pf. [voice] Pass., A.Supp. 943, also [ per.] 3pl., E.Hipp. 1255 (sed leg. συμφορά).—Hom. (v. infr.) mostly uses the [dialect] Ep. [tense] pres. κραιαίνω, [tense] impf. ἐκραίαινεν, [tense] aor. imper. κρήηνον, κρηήνατε, inf. κρηῆναι: [ per.] 3sg. [tense] pf. [voice] Pass.ἐπι-κεκράανται Od.4.616
: [tense] plpf. ἐπι-κεκράαντο ib. 132: [tense] aor.ἐκρᾱάνθην Theoc.25.196
. (Orig. κρᾱαίνω ( ἐκράαινεν has Ms. authority in Il.5.508, ἐπεκράαινε in 2.419, ἐπεκράανε in 3.302; cf.κράανον· τέλεσον Hsch.
, ἐπικραᾶναι· τῇ κεφαλῇ ἐπινεῦσαι, τελέσαι Id.), [var] contr. κραίνω, κρῆναι, etc. and by distraction κραιαίνω, κρηῆναι, etc.: κρᾱαίνω from κρᾱς - ṇ-yω ([etym.] κάρα, κράατα) = κεφαλαιόω 'achieve'.):—poet. Verb, accomplish, fulfil,τόδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ Il.1.41
, 504, cf. Od.17.242; οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε better than I both to conceive and accomplish, 5.170;κρῆνον νῦν καὶ ἐμοὶ.. ἔπος ὅττι κεν εἴπω 20.115
; καί τε κραίνουσιν ἕκαστα, of the Thriae, h.Merc. 559; l. c.; μαντεύματα κ. give true oracles, E. Ion 464 (lyr.);δίκας θνατοῖσι κραίνων B.12.45
;τοῦ δ' ἐκραίαινεν ἐφετμάς Il.5.508
, cf. Pi.O.3.11; οἵ ῥ' ἔτυμα κραίνουσι those dreams come true, Od.19.567; freq. in A., esp. of Fate, as Pr. 512, al., cf. S.OC 914, Tr. 127 (lyr.), etc.:—[voice] Pass., with [tense] fut. [voice] Med., to be accomplished, brought to pass,οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ τῇδέ γ' ὁδῷ κρανέεσθαι Il. 9.626
;πατρὸς δ' ἀρὰ.. τότ' ἤδη παντελῶς κρανθήσεται A.Pr. 911
, cf. 213; κέκρανται ψῆφος the vote hath been cast, Id.Supp. 943;ψῆφος ἡ κρανθεῖσα E.Hec. 219
; (lyr.):— for the phrase ἐπὶ χείλεα κεκράαντο, v. ἐπικραίνω; of a person, ἐκράνθην I was perfected (Sch. ἐπετελέσθην), Pi.Pae.9.34.II = τιμᾶν, Hsch.; so perh. in h.Merc. 427 κραίνων ἀθανάτους τε θεοὺς καὶ γαῖαν ἐρεμνήν, ὡς ἐγένοντο (less prob. finishing [ the tale of] the gods and earth, how they were made).III abs., exercise sway, reign,δώδεκα γὰρ κατὰ δῆμον.. ἀρχοὶ κραίνουσι Od.8.391
: c. acc. cogn., κ. σκῆπτρα sway the staff of rule, S.OC 449; .2 after Hom., c. gen., reign over, govern, στρατοῦ, τῆς χώρας, τῆσδε γῆς, χθονός, S. Aj. 1050, OC 296, 862, 926: in later [dialect] Ep. c. dat., Orph. A. 475: c. acc.,κ. Διὸς οἴκους IG14.433
([place name] Tauromenium); ἐπὶ σπλῆνα κ., of a vein, dominate, Aret.CA2.2, cf. CD1.2.IV intr., come to an end, result in a thing, ποῖ δῆτα κρανεῖ; A.Ch. 1075 (anap.); of disease, culminate, be at its worst, Aret.SD2.8, CA1.1.2 Medic., of bones, etc., terminate,ὅπῃ κραίνουσι Hp.Art.45
, cf. Aret.SD1.7, 8; extend,ἀπὸ ἥπατος ἐς νεφρούς Id.CA2.6
. -
4 τελευτή
A completion, accomplishment, τελευτὴν ποιῆσαι [γάμου] accomplish, Od.1.249, 16.126;κραίνειν τελευτὰν γάμου Pi.P.9.66
; τ. νόστου ib.1.35;οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τ. τῇδέ γ' ὁδῷ κρανέεσθαι Il.9.625
.2 event, issue,δεῖξεν πᾶσαν τ. πράγματος Pi.O.13.75
, cf. Thgn.1075; γάμου πικραὶ τ. A.Ag. 745 (lyr.);τ. πρευμενεῖς κτίσαι Id.Supp. 138
(lyr.); (troch.);κακοῦ θυμοῦ τ... κακὴ προσγίγνεται S.OC 1198
.3 termination, end, οὐδέ τις ἦν ἔριδος λύσις οὐδὲ τ. Hes.Th. 637;μή μ' ἀποσβεσθὲν λάθῃ πρὸς τῇ τ. τῆς ὁδοῦ Ar.Lys. 294
(lyr.);ἡ τ. τοῦ πολέμου Th.1.13
; ;τελευτὴν ἔχειν Pl.Lg. 782a
.4 esp. βιότοιο τ. Il.7.104, 16.787;βίου Hdt.1.30
, 31, cf. And.4.24;τ. τοῦ βίου τελεῖν S.Tr.79
;ἐπὶ τελευτῇ τοῦ βίου Pl.Grg. 516a
.b freq. without βίου, the end of life, death, Pi.O.5.22, Pl.Phd. 118, etc.;τ. ὑστάτη S.Tr. 1256
; τελευτῆς λαχεῖν, τυχεῖν, Th.2.44, X.HG4.4.6;τ. δοῦναι Id.Cyr.8.7.3
; periphr., θανάτοιο τ. the end that is death, Hes.Sc. 357, cf.τέλος 1.4
;τῆς γηραιοῦ τ. προαποθνῄσκειν Antipho 4.1.2
.5 with Preps., in adv. sense, at the end, at last,h.Hom.
7.29, Hes.Op. 333, Thgn.201, S.OC 1223 (lyr.);ἐπὶ τελευτῆς Pl.Phdr. 267d
, etc.;ἐν τελευτᾷ Pi.O.7.26
, A.Th. 936 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τελευτή
-
5 κραίνω
κραίνω, κραιαίνω, κραίνουσι, ipf. ἐκραίαινε, aor. imp. κρήηνον, κρῆνον, inf. κρηῆναι, κρῆναι, mid. fut. inf. κρανέεσθαι (for κεκράανται, -ντο, see κεράννῦμι): accomplish, fulfil, bring to pass; fut. mid. as pass., Il. 9.626; ‘bear sway,’ Od. 8.391.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κραίνω
-
6 κραιαίνω
κραίνω, κραιαίνω, κραίνουσι, ipf. ἐκραίαινε, aor. imp. κρήηνον, κρῆνον, inf. κρηῆναι, κρῆναι, mid. fut. inf. κρανέεσθαι (for κεκράανται, -ντο, see κεράννῦμι): accomplish, fulfil, bring to pass; fut. mid. as pass., Il. 9.626; ‘bear sway,’ Od. 8.391.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κραιαίνω
-
7 κραιαίνω
Grammatical information: v.Meaning: `complete' (Il.), intr. `end' (medic.), `rule' (θ 391, S., E.; Wackernagel Unt. 157).Other forms: (v. l. κρᾱαίνω), aor. κρηῆναι (Il.), κραᾶναι H., pass. κρᾱανθῆναι (Theoc.), perf. 3. sg. κεκρά̄ανται (Od.), Vbaladj. ἀ-κρά̄αν-τος (Hom.); - κραίνω (Od., medic.), fut. κρᾰνέω, -ῶ (Emp., A., E.; ἐπι-κρᾱνεῖ A. Ag. 1340), κρᾰνέεσθαι (I 626, intr.), aor. κρῆναι (O 599), κρᾶναι (A., S.), pass. κρανθῆναι (Pi., trag.), perf. 3. sg. κέκρανται (trag.), ἄ-κραν-τος (Pi., trag.);Compounds: also with ἐπι-.Derivatives: From κραίνω: κράντωρ, - ορος `ruler' (E. in lyr., AP), `who fulfills' (Epigr. ap. Paus. 8, 52, 6), with dissimilation κάντορες οἱ κρατοῦντες H. (Lewy KZ 59, 180); κραντήρ, - ῆρος `ruler' (Orph.), pl. `wisdom-teeth', prop. "fulfiller", scil. of the tooth-row (Arist.), sg. `tusk' (Nic., Lyc.); f. κράντειρα `governess' ( APl., Orph.); on κράντωρ, - τήρ Benveniste Noms d'agent 46f.; κράντης `fulfiller' (Lyc.); κραντήριοι οἱ κραίνοντες, καὶ ἐπιτελοῦντες H. - Compound αὑτό-κρανος `fulfilling himself, self-evident' (H., EM; also A. Fr. 295f.); after H. also = κίων μονόλιθος; in the last meaning rather to κάρᾱ `head' ; s. - κρανον s. κρανίον.Origin: IE [Indo-European] [574] *ḱerh₂- `head'Etymology: The variant κρᾱαίνω will stand for *κρᾱσαίνω, as gen. κρά̄ατος \< *κρά̄σα-τος to κάρᾱ, κάρη `head', like ὀνομαίνω to ὀνόμα-τος from ὄνομα; so a denomin. from the old n-stem. Prop. meaning `(put the head on something' (cf. καρᾱνοῦν `complete' of κάρᾱνον `head'). - Beside κρᾱαίνω with Ionic form aorist κρηῆναι, contracted κρῆναι, to which again the younger present κραίνω (cf. φῆναι: φαίνω) with κρᾰνέω etc. The form κραι-αίνω may have its stemsyllable κραι- from κραίνω (Leumann IF 57, 157). -Fraenkel Denom. 7, Bechtel Lex. s. v., Schwyzer 724f. and Chantraine Gramm. hom. 1, 82, (improb.1, 343 a basis *κράσαρ n.).Page in Frisk: 2,3-4Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κραιαίνω
См. также в других словарях:
κρανέεσθαι — κραίνω ṇ y fut inf mid (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κραίνω — (I) κραίνω και κραιαίνω και κρααίνω (Α) (ποιητ. ρ.) 1. φέρω εις πέρας, τελειώνω, εκτελώ (α. «οἵ μεν φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε», Ομ. Οδ. β. «οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ τῆδέ γ ὁδῷ κρανέεσθαι», Ομ. Ιλ.) 2. πραγματοποιώ, εκπληρώνω (α.… … Dictionary of Greek
