-
1 κουροτρόφος
κουρο-τρόφος, ον,A rearing children, rare in lit. sense,γυνὴ νεοτόκος καὶ κ. Aret. CA2.3
: usu. metaph., ἀγαθὴ κ. good nursing-mother, of Ithaca, Od. 9.27, cf. Pi.Fr. 109;κ. Ἑλλάς E.Tr. 566
(lyr., s.v.l.); Ἀπόλλωνος κ., of Delos, Call.Del.2, 276: freq. as epith. of goddesses, as Hecate, Hes.Th. 450;Ἄρτεμις D.S.5.73
;Λοχία Supp.Epigr.3.400.9
(Delph., iii B. C.); of the Roman goddess Rumina, Plu.2.278d; esp. of Aphrodite, Hom.Epigr.12; called ἡ K. alone, IG12.840.9, Ar.Th. 299, Pl. Com.174.7, Luc.DMeretr.5.1; αἱ πύλαι αἱ κατὰ Κουροτρόφον, at Delos, IG11(2).203A46 (iii B. C.):—in form [full] Κουροτρόπος, ὁ (sc. μήν), name of Acarnanian month, ib.5(1).29.11 ([place name] Sparta).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κουροτρόφος
-
2 κουροτρόφος
κουρο-τρόφος: nourisher of youths, Od. 9.27†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κουροτρόφος
-
3 κόρη
Grammatical information: f.Meaning: `young girl, daughter', metaph. `pupil', archit. `female figure', also name of the daughter of Persephone (IA., Arc.); on the contents Kerényi Paideuma 1, 341ff. (h. Cer. 439). Zumbach Neuerungen 57Compounds: Some compp., e. g. κορο-πλάθος m. `sculptor of semale figures' (Att.).Derivatives: Several diminut.: κόριον, Dor. (Megar.) κώριον (Ar., Theoc.) with κορίδιον (Delphi, Naupaktos); κορίσκη (Pl. Com.) with - ίσκιον (Poll.); also Κορίσκος m. name of an arbitrary man (Arist.), also as PN (D. L.); κοράσιον (hell.; Schwyzer 471 n. 5) with - ασίδιον (Arr.), - ασίς (Steph. Med.), - ασιώδης (Com. Adesp., Plu.); κόριλλα, Κόριννα (Boeot.; Chantraine Formation 252 u. 205); κορύδιον (Naupaktos). - Adjectives: κουρίδιος (Ion. Il.), prop. `of a young lady, untouched', then `matrimonial, lawfull' ( ἄλοχος, πόσις, λέχος a. o.; on the meaning Bechtel Lex. s. v., on the formation Schwyzer 467, Chantraine Formation 40); κουρήϊος `of a young lady' (h. Cer. 108; Zumbach Neuerungen 14); Κόρειος `of Κόρη', Κόρειον, -α pl. `temple', resp. `feast of Κόρη' (Attica, Plu.); κοραῖος `of a girl' (Epic. in Arch. Pap. 7, 8), κορικός `id.' (hell.; Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 121). *Κορίτης (- τις) `servant of Κόρη' in Κορειτῆαι pl. for *Κοριτεῖαι `service of Κόρη?' (Lycosoura). - Verbs: κορεύομαι `pass one's maidenhood' (E.), `loose...' (Pherecyd.) with κόρευμα, κορεία maidenhood' (E., resp. D. Chr., AP); κορίζομαι prop. *"treat like a maiden (child)", `caress' (Ar.), ὑπο- κόρη `call with endearing names, address' (Pi., Att.). - Beside κόρη or perhaps formed from it (s. below): κόρος (trag., Pl. Lg., Plu.; also Dor.), ep. κοῦρος, Theoc. κῶρος m. `youth, boy, son' (Il.). Compp., e. g. ἄ-κουρος `without son' (η 64), κουρο-τρόφος `educating youths' (Od.); on Διόσκουροι s. v. - Derivv: κούρητες m. pl. `younge warrior' (Il.), Κουρῆτες, Dor. Κωρ- (Hes., Crete etc.) `Cureten', name of divine beings, which dance a weapon-dance around the Zeus child etc. (Hes. Fr. 198, Crete etc.) with Κουρητικός, - ῆτις, κουρητεύω, κουρητισμός (hell.); on the formation of κούρητες Schwyzer 499, Chantraine Formation 267; on the accent Wackernagel Gött. Nachr. 1914, 106 (= Kl. Schr. 2, 1163); also v. Wilamowitz Glaube 1, 129 n. 1. To κοῦρος also κουρώδης `boy-like', prob. also κούριος `youthful' (Orph. A., Orac. ap. Paus. 9, 14, 3), κουροσύνη, -Dor. -α `youth' (Theoc., AP), - συνος `youthful' (AP). - κουρίζω `be a young man, maiden' (χ 185), `educate a youth' (Hes.), κουριζόμενος ὑμεναιούμενος H. -.Origin: IE [Indo-European] [577] *ḱerh₁- `grow'Etymology: The more limited attestation of masc. κοῦρος, κόρος compared with general κούρη, κόρη perhaps indicates that the masc. was an innovation to fem. PGr. *κόρϜα; s. Lommel Femininbildungen 7ff. As masc. counterpart there were e. g. παῖς and νεανίας. - That κόρϜα, *κόρϜος come from the root of κορέννυμι, is generally ccepted, but the exact jugment is difficult: prop. abstractformation, as "growth, flourishing, blossom"? The meaning `sprout, branch' for κόρος (rare: Lysipp. 9, Hp. ap. Gal. 19, 113) is hardly very old, but developed from `son' or the like (or from κείρω?, s. on κοῦρος). Note κόρυξ νεανίσκος H. (beside κόριψ `id.' and Κόρυψ Boeot. PN, s. Bechtel Namenstudien 29f.), which may have an intermediate u-stem; Specht Ursprung 148. Further s. κορέννυμι. - κοῦρος not with Bezzenberger, Fick and Bechtel (s. Lex. s. v.) to Lith. šárvas `armament', κόρυς `helm'; s. Kretschmer Glotta 8, 254.Page in Frisk: 1,920-921Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόρη
См. также в других словарях:
καρποτρόφος — καρποτρόφος, ον (Α) αυτός που τρέφει τον καρπό, που κάνει τον καρπό να ωριμάσει. [ΕΤΥΜΟΛ. < καρπός (Ι) + τρόφος (< τροφός < τρέφω), πρβλ. θηρο τρόφος, κουρο τρόφος] … Dictionary of Greek
θηροτρόφος — θηροτρόφος, ον (Α) 1. (για τόπους) αυτός που τρέφει άγρια ζώα, που έχει άφθονα άγρια ζώα 2. (για πρόσ.) αυτός που τρέφει θηρία, αυτός που συντηρεί άγρια ζώα 3. το θηλ. ἡ θηροτρόφος επίθ. τής Τηθύος (Γης). [ΕΤΥΜΟΛ. < θηρ(ο) * + τροφος (<… … Dictionary of Greek
κοσμοτρόφος — κοσμοτρόφος, ον (ΑM) αυτός που διατρέφει τον κόσμο («κατῆρχε γῆς τῆς θαυμαστῆς, καλλίστης κοσμοτρόφου», Βί. Αλεξ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κοσμ(ο) * + τροφος (< τρέφω), πρβλ. ιππο τρόφος, κουρο τρόφος] … Dictionary of Greek
λεοντοτροφία — λεοντοτροφία, ἡ (Α) η εκτροφή λιονταριών. [ΕΤΥΜΟΛ. < *λεοντοτρόφος < λεοντ(ο) * + τρόφος (< τρέφω), πρβλ. ιχθυο τρόφος, κουρο τρόφος] … Dictionary of Greek
λιμιτοτρόφος — λιμιτοτρόφος, ον (Μ) προμηθευτής τών στρατευμάτων τών συνόρων. [ΕΤΥΜΟΛ. < λίμιτον + τρόφος (< τρέφω), πρβλ. ιππο τρόφος, κουρο τρόφος] … Dictionary of Greek
