-
1 κοιλίσκος
κοιλίσκος, ὁ,A scoop-shaped knife, for surgical uses, Gal.10.445, Id. ap.Orib.46.21.17, Paul.Aeg.6.90 ( κυκλίσκος is v.l. in Gal. l.c. and an unnecessary conjecture in Orib., Paul.Aeg. ll.cc.):—Adj. [full] κοιλισκωτός,ἐκκοπεύς Paul.Aeg.
l.c. (v.l. κυκλισκωτός).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κοιλίσκος
-
2 κοιλίσκον
κοιλίσκοςscoop-shaped knife: masc acc sg -
3 κυκλίσκος
2 small round cake of wax, Dsc. 2.83; lozenge, = τροχίσκος, Hp.Mul.2.188, Gal.12.276, Lycusap. Orib.8.25.23, Aët.15.37.II ring to pass the reins through, Gal. 2.323.3 f.l. for κοιλίσκος (q.v.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κυκλίσκος
-
4 κοῖλος
Grammatical information: adj.Meaning: `hollow, hollowed out, spacious, deep' (Il.).Other forms: κόϊλος, s. belowCompounds: Often as 1. member, e. g. κοιλο-γάστωρ `with a hollow belly, greedy' (A.; on the formation Sommer Nominalkomp. 150).Derivatives: A. Substant.: 1. κοιλία f. `abdomen, belly, hollow of the body in gen.' (IA.) with κοιλιώδης `belly-like' (Arist.), κοιλιακός `blonging to the belly, suffer from diseases of the belly' (Plu., medic.), κοιλιτική ( νόσος) `disease of the belly' ( Cat. Cod. Astr.); diminut. κοιλίδιον (Str.). 2. κοιλάς f. `hollow, ravine' (hell.), adj. f. `hollow' (Tryph. Ep.). 3. κοιλότης `hollow' (Arist.). 4. κοιλίσκος m. `hollow, scoop-shaped knife' (medic.; cf. γραφίσκος and other names of instruments in Chantraine Formation 408). 5. and 6. κοίλωμα (Arist., hell.), κοίλωσις (Hp.) `hollowing, deepening', cf. κοιλόομαι below. - B. Adjectives (to τὸ κοῖλον `hollow, cavity'): 1. κοιλώδης `rich in cavities' (Babr.). 2. κοιλαῖος = κοῖλος (Gal.). - C. Verbs: 1. κοιλαίνω, κοιλᾶναι (- ῆναι), κεκοίλασμαι `hollow out' (IA.) with κοίλανσις (Alex. Aphr.), κοίλασμα (LXX, Hero), κοιλασία (Hero), 2. κοιλόομαι, only in κεκοιλωμένος `hollowed' (D. S., Dsc.); κοίλωμα, κοίλωσις, if not directly from κοῖλος, s. above.Origin: IE [Indo-European]X [probably] [592] *ḱeu(H)-? `hollow, deep' ??Etymology: From the sometimes threesyllabic κόϊλος (in Hom. always possible except χ 385, at verse-beginning; Meister HK 50, Chantraine Gramm. hom. 1, 28) follows a basis *κόϜιλος, which can be connected as λ-deriv. with κόοι τὰ χάσματα τῆς γῆς, καὶ τὰ κοιλώματα H. and Lat. cavus `hollow' from *kou̯os; beside it MIr. cūa `hollow' \< *ḱou̯-ios. If the connection κοῖλος = Alb. thelë `deep' (\< IE *ḱou̯ilos) is correct (Pedersen KZ 36, 332), the formation is older than Greek. Cognate l-derivv. are Arm. soyl `cavity' (\< IE. *ḱeu-lo-) and κύλα; s. v. More on the formation Benveniste Origines 41f., where a noun in -il is supposed as basis, and Specht Ursprung 130, who starts from an i-stem, referring to the hapax κοιφόν κοῖλον (prob. for κυφόν). - S. also κῶος, κώθων, κύαρ; further W.-Hofmann s. cavus.Page in Frisk: 1,891-892Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κοῖλος
См. также в других словарях:
κοιλίσκος — κοιλίσκος, ὁ (Α) χειρουργικό μαχαίρι, κοίλο στο μπροστινό μέρος («τῶν κοίλων ἐκκοπέων, οὕς καὶ κοιλίσκους ὀνομάζουσιν», Γαλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κοῖλος + κατάλ. ίσκος (πρβλ. βωμ ίσκος, λυκ ίσκος)] … Dictionary of Greek
κοιλίσκον — κοιλίσκος scoop shaped knife masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοιλισκωτός — κοιλισκωτός, ή, όν (Α) κοίλος («ἐκκοπεύς κοιλισκωτός», Παύλ. Αιγ.)· [ΕΤΥΜΟΛ. < κοιλίσκος + κατάλ. ωτός (πρβλ. αγκαθ ωτός, θολ ωτός)] … Dictionary of Greek
