1 κηληκτάς
κηληκτάς, ὁ, dor. = κηλητής, Plut. Apophth. Lacon. p. 206.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κηληκτάς
2 κηλέστης
κηλέστης, ὁ, der Bezaubernde, Entzückende, VLL. Vgl. κηληκτάς u. κηλητής.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κηλέστης