-
1 κειμήλιον
κειμήλιον, τό (κεῖμαι), ein kostbares Besitzthum, das im Hause als ein Andenken an den Geber aufbewahrt wird, Schatz, Kleinod; Hom. bes. von kostbaren Metallarbeiten, z. B. Il. 6, 47 χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος; Od. 4, 613; δῶρον, ὅ τοι κειμήλιον ἔσται ἐξ ἐμεῠ, ein Geschenk, das dir ein werthvolles Andenken von mir sein soll, 1, 312; Il. 23, 618 καὶ σοὶ τοῦτο κειμήλιον ἔστω Πατρόκλοιο τάφου μνῆμ' ἔμμεναι; im Ggstz zu den Heerden, ἐσϑέμεναι κειμήλιά τε πρόβασίν τε Od. 2, 74; κειμήλι' αὐτῇ ταῦτα σωζέσϑω Soph. El. 430; ἐμοὶ μέγιστον. ἐν βίῳ κειμήλιον κρίνας σε, das größte Kleinod, Eur. Rhes. 654; in Prosa, ὅν (ϑησαυρόν) τις αὑτῷ τε καὶ τοῖς αὑτοῦ κειμήλιον ἔϑετο Plat. Legg. XI, 913 al Sp., wie Luc. Prom. 4. Eigentl. neutr. von
-
2 κειμήλιον
κειμήλιον, τό, ein kostbares Besitztum, das im Hause als ein Andenken an den Geber aufbewahrt wird, Schatz, Kleinod; bes. von kostbaren Metallarbeiten; δῶρον, ὅ τοι κειμήλιον ἔσται ἐξ ἐμεῠ, ein Geschenk, das dir ein wertvolles Andenken von mir sein soll; ἐμοὶ μέγιστον. ἐν βίῳ κειμήλιον κρίνας σε, das größte Kleinod -
3 cimelium
-
4 τῆ
τῆ, alter ep. imperat. wie λαβέ, ἔχε, da, nimm, worauf immer noch ein andrer imperat. folgt, τῆ, σπεῖσον Διῒ πατρί, Il. 24, 287; τῆ, πίε οἶνον, Od. 9, 347; τῆ, τόδε φάρμακον ἐσϑλὸν ἔχων ἔρχευ, 10, 287 (wo der accus. von ἔχων abhängt), u. sonst; auch τῆ νῦν καὶ σοὶ τοῦτο, γέρον, κειμήλιον ἔστω, Il. 23, 618; τῆ δέ, Od. 8, 477; vgl. Cratin. bei Ath. XI, 446 b; sp. D., die es auch mit dem accus. vrbdn, Jac. A. P. 498. Vgl. übrigens Buttm. Lexil. I p. 164, der nachweis't, daß es wirklich ein imperat. ist, den Sophron nach Schol. Ar. Ach. 204 auch im plur. τῆτε gebraucht hat, u. der verwandt ist mit τεταγών.
-
5 ξένιος
ξένιος, ion. u. poet. ξείνιος, bei den Att. auch 2 Endgn, gastlich, gastfreundlich; ξεινίους σφι ἐόντας, Her. 5, 63; bes. Zeus, der Beschützer des Gastrechts, der Gastfreunde u. übh. der Fremden, welche die Gastfreundschaft in Anspruch nehmen (vgl. ξένος), Il. 13, 625; u. so Tragg., wie Aesch. Ag. 61. 353; Ζεὺς έπιτιμήτωρ ξείνων, ξείνιος, Od. 9, 271. 14, 389 u. öfter, wie Pind. Ol. 8, 21 N. 11, 8; Plat. Legg. XII, 953 e; ϑεός, Soph. 216 b; τράπεζα, der gastliche Tisch, Od. 14, 158 u. öfter in Betheuerungen; Pind. Ol. 3, 42 I. 2, 39, der auch ξένιον ἄστυ N. 4, 23 sagt, ξεινίαν κοίταν P. 3, 32; δῶρα, Gastgeschenke, Geschenke, welche der Wirth dem Gaste giebt, u. welche gew. in Speise u. Trank u. Nachtlager bestehen, παρέϑηκεν, Il. 11, 779 (vgl. ξεινήιον), ἵνα τοι πὰρ ξείνια ϑείω, 18, 387, ξείνια δῶκα, Od. 14, 404, öfter; auch durch ein κειμήλιον, ein werthvolles anderes Geschenk vermehrt; ξείνια δέ-ξατο, Pind. P. 4, 22; ξείνια ἁρμόζοντα τεύχων, 4, 129; ᾔσχυνε ξενίαν τράπεζαν, Aesch. Ag. 390; ξένια δὲ παρέσχε δαῖτα παιδείων κρεῶν, als Gastbewirthung, 1572; ξένια δοῦναι, Eur. Cycl. 301; ϑάνατος ξένιά σοι γενήσεται, Hel. 487, öfter; ἐπὶ ξείνια καλεῖν, Her. 2, 107. 5, 18, zu Tische einladen; ἐπὶ ξείνια παραλαβεῖν τινα, gastlich aufnehmen, 4, 154; ξενισϑέντες οἷς ἦν πρέπον ξενίοις, Plat. Tim. 17 b, öfter; vgl. Legg. VI, 919 a; ἡ ξενία, sc. γῆ, ξένη, die Fremde, εἴ τις ἀπαντήσας σοι ἐπὶ ξενίας Plat. Crat. 429 e, wie ἐπὶ ξενίας πτωχεύσω Antiph. 2 β 9; τῇ στρατιᾷ πάσῃ ξένια ἔπεμπε, Xen. Cyr. 3, 1, 42, vgl. An. 4, 8, 23, wo als Erkl. hinzugesetzt ist βοῦς, ἄλφιτα, οἶνον; vgl. auch 5, 9, 15 Hell. 1, 1, 9.
-
6 cimelium
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cimelium
-
7 ξένιος
ξένιος, gastlich, gastfreundlich; bes. Zeus, der Beschützer des Gastrechts, der Gastfreunde u. übh. der Fremden, welche die Gastfreundschaft in Anspruch nehmen; τράπεζα, der gastliche Tisch, öfter in Beteuerungen; δῶρα, Gastgeschenke, Geschenke, welche der Wirt dem Gaste gibt, u. welche gew. in Speise u. Trank u. Nachtlager bestehen; auch durch ein κειμήλιον, ein wertvolles anderes Geschenk vermehrt; ξένια δὲ παρέσχε δαῖτα παιδείων κρεῶν, als Gastbewirtung; ἐπὶ ξείνια καλεῖν, zu Tische einladen; ἐπὶ ξείνια παραλαβεῖν τινα, gastlich aufnehmen; ἡ ξενία, sc. γῆ, ξένη, die Fremde
См. также в других словарях:
κειμήλιον — anything stored up as valuable neut nom/voc/acc sg κειμήλιος treasured up masc/fem acc sg κειμήλιος treasured up neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κειμηλίοις — κειμήλιον anything stored up as valuable neut dat pl κειμήλιος treasured up masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κειμηλίου — κειμήλιον anything stored up as valuable neut gen sg κειμήλιος treasured up masc/fem/neut gen sg κειμηλιόω treasure up pres imperat act 2nd sg κειμηλιόω treasure up imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κειμηλίων — κειμήλιον anything stored up as valuable neut gen pl κειμήλιος treasured up masc/fem/neut gen pl κειμηλιόω treasure up imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) κειμηλιόω treasure up imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κειμηλίῳ — κειμήλιον anything stored up as valuable neut dat sg κειμήλιος treasured up masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κειμήλια — κειμήλιον anything stored up as valuable neut nom/voc/acc pl κειμήλιος treasured up neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Cimelie — Illuminierte Handschrift, Badische Landesbibliothek, Karlsruhe Handgeschriebene Bibel, Belgien 1407 Als Zimelien (zuweilen auch: Cime … Deutsch Wikipedia
Rarum — Illuminierte Handschrift, Badische Landesbibliothek, Karlsruhe Handgeschriebene Bibel, Belgien 1407 Als Zimelien (zuweilen auch: Cim … Deutsch Wikipedia
Zimelie — Illuminierte Handschrift, Badische Landesbibliothek, Karlsruhe … Deutsch Wikipedia
CIMELIARCHA — in Collatione factâ Constantinop. sub Iuliano, Vir vener abilis Eusebius Presbyter et Cimiliarcha sanctissimae maioris Ecclesiae: Κειμηλιάρχης, in l. fin. §. 1. Cod. de Bon. auctor. iudic. possid. et Nov. 40. §. 1. Κειμηλιοφύλαξ, in Concil.… … Hofmann J. Lexicon universale
CITROSA Vestis — apud Naevium, pulchram ex auro vestemque citrosam: Graece Θυώδης est. Versiculus enim hic ex Honmerico isto est expressus, Od. 1. v. 264. Ε῞ιματα δ᾿ ἀμφιέσασα ςθυώδεα, σιγαλόεντα. Nempe non a crispitudine citri, ex quo mensae citreae fiebant, sed … Hofmann J. Lexicon universale