κατ-ήγορος

См. также в других словарях:

• συνήγορος — ο, η / συνήγορος, ον, ΝΜΑ, και αιολ. τ. συνάγορος, ον, Α ως ουσ. 1. αυτός που υπερασπίζεται κάποιον κυρίως με λόγια 2. (ιδίως) αυτός που αγορεύει ενώπιον δικαστηρίου προκειμένου να υποστηρίξει το δίκαιο διαδίκου νεοελλ. (νομ.) ο νομικός… …   Dictionary of Greek

• φιληγορία — και ποιητ. τ. φιληγορίη, ἡ, Α το να μιλά κανείς φιλικά. [ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο) * + ηγορία (< ήγορος < ἀγορά), πρβλ. δημ ηγορία. Το η τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως. Η λ. αυτή, όπως και άλλα σύνθ. σε ήγορος / ηγορία (< ἀγορά),… …   Dictionary of Greek

• ομοήγορον — ὁμοήγορον (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ὅμοιον». [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + ηγορος (< ἀγορά), πρβλ. μεγαλ ήγορος, παρ ήγορος, κατ ήγορος. Το η τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως] …   Dictionary of Greek

• παρήγορος — η, ο / παρήγορος και δωρ. τ. παράγορος, ον, Α αυτός που απαλύνει τον ψυχικό πόνο και επιφέρει ηρεμία και αισιοδοξία στην ψυχή, παραμυθητικός αρχ. 1. αυτός που μειώνει ή εξουδετερώνει μια αρνητική κατάσταση («παρήγοροι δίψης καὶ λιμοῡ», Μάρκ.… …   Dictionary of Greek

• ισήγορος — ἰσήγορος, ον (Α) αυτός που έχει ίση ελευθερία λόγου, που έχει ίσα δικαιώματα λόγου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο) * + ήγορος (< ἀγορά) το η λόγω τής συνθέσεως , πρβλ. κατ ήγορος, συν ήγορος] …   Dictionary of Greek

• μακρήγορος — η, ο (AM μακρήγορος, ον) αυτός που μιλά διεξοδικά, μακρολόγος, απεραντολόγος. επίρρ... μακρηγόρως (Μ) με μακρήγορο τρόπο, με διεξοδική ομιλία. [ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο) * + ήγορος (< ἀγορά), πρβλ. κατ ήγορος. Το η τού τ. οφείλεται στη λειτουργία… …   Dictionary of Greek

• μεληγορώ — μεληγορῶ, έω (Α) υμνολογώ, ψάλλω, υμνώ. [ΕΤΥΜΟΛ. *μελήγορος < μέλος + ήγορος (< ἀγορεύω), βλ. κατ ήγορος] …   Dictionary of Greek

• ομήγοροι — ὁμήγοροι (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἰσάγοροι, ἐν ταυτῷ συνήγοροι». [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + ἀγορεύω. Το η τού τ. οφείλεται στη λειτουργία τού νόμου τής «εκτάσεως εν συνθέσει» (πρβλ. κατ ήγορος, συν ήγορος)] …   Dictionary of Greek

• κατήγορος — ο (AM κατήγορος) 1. αυτός που διατυπώνει κατηγορία, που καταγγέλλει αξιόποινη πράξη υποβάλλοντας στις δικαστικές αρχές μήνυση εναντίον τού δράστη, ο μηνυτής, ο ενάγων (α. «οι συκοφαντίες τού κατηγόρου μου έπεσαν στο κενό» β. «φησὶ δὲ ὁ κατήγορος …   Dictionary of Greek

• δικηγόρος — Βοηθητικό πρόσωπο της δικαιοσύνης, που κατά τον ελληνικό νόμο έχει την ιδιότητα του άμισθου δημόσιου λειτουργού. Ωστόσο, το καθεστώς της επαγγελματικής του δραστηριότητας τον κατατάσσει, κατά κανόνα, πολύ κοντά στα άλλα ελεύθερα επαγγέλματα. Στη… …   Dictionary of Greek

• λεπτηγορώ — λεπτηγορῶ, έω (Α) αναφέρω λεπτομερώς, λεπτολογώ. [ΕΤΥΜΟΛ. <λεπτ(ο) * (< επίρρ. λεπτά) + ηγορῶ (< ηγόρος < ἀγορά), πρβλ. δημ ηγορώ, κατ ηγορώ] …   Dictionary of Greek