-
1 κατάμοιχος
κατάμοιχ-ος, ὁ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατάμοιχος
-
2 κατάμοιχοι
κατάμοιχοςadulterer: masc nom /voc pl -
3 μοιχός
Grammatical information: m.Compounds: Sometimes as 1. member, e.g. μοιχ-άγρια n. pl. `fine of one taken in adultery' (θ 332; after ζωάγρια, Chantraine Études 51 n. 3, cf. s.v.); also κατάμοιχος = μοιχός (Vett. Val.), prob. backformation from καταμοιχεύω (pap.).Derivatives: A. Several feminine-formations, most late: μοιχ-άς (Aeschin. Sokr.), - αλίς (LXX, NT, Hld.), also `idolatrous woman' (NT), -ή, - ίς (Ar. Byz.), - αινα (Tz.); older μοιχεύτρια (s. below). B. Adjectives: μοιχ-ίδιος `begotten in adultery' (Hecat., Hdt., Hyp.; after κουρίδιος, s. on κόρη), = - ικός (Ael.); - ικός (Luc., Plu.), - ιος (AP), - ώδης ( Kom. Adesp., Ptol.) `adulterous'. C. Nominal abstract formation: μοιχοσύνη = μοιχεία (Man.; poet. formation like μαχλοσύνη a.o., Wyss - συνη 71). D. Denominat.: 1. μοιχάω (orig. Doric; Gortyn. - ίω) `seduce to adultery, be ad.', of the man (the Lacedaimonian Callicratidas in X. HG 1, 6,15 [metaph.]), - άομαι `id.', of woman and man (LXX, NT), `be idolatrous' (LXX), `falsify' (Ael.; after Lat. adulterāre) ; 2. μοιχεύω = - άω, pass. `be seduced' (Xenoph., Att.), midd. - εύομαι `be adulterous' (Att. only of the woman, LXX also of the man); `idolate' (LXX); μοιχεία `adultery' (Att.), μοιχευ-τής = μοιχός (Man.), - τρια f. (Pl., Plu.); 3. μοιχ-αίνω (Vett.Val.); 4. - άζω (Anon. ap. Suid.) `id.' -- Details on the use in Wackernagel Hell. 7 ff. (= Kl. Schr. 2, 1038ff.), Schwyzer-Debrunner 235, also Blass-Debrunner $ 101.Origin: IE [Indo-European] [713] *h₃meiǵh- `urinate'Etymology: Nom. agentis of ὀμείχω `urinates' (s.v.) as vulgar and contemptible expression, s. Wackernagel Unt. 225 n. 1. The initial laryngeal (* h₃meigʰ-) was not vocalized before -o- (Saussure's law). -- Lat. LW [loanword] moechus.Page in Frisk: 2,249-250Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μοιχός
См. также в других словарях:
κατάμοιχος — κατάμοιχος, ὁ (Α) αυτός που έχει επανειλημμένα διαπράξει το αδίκημα τής μοιχείας … Dictionary of Greek
κατάμοιχοι — κατάμοιχος adulterer masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καταμοιχεύω — (Α) [κατάμοιχος] παρασύρω σε μοιχεία, διαφθείρω … Dictionary of Greek
καταμοιχώμαι — καταμοιχῶμαι, άομαι (Α) [κατάμοιχος] διαπράττω μοιχεία … Dictionary of Greek
μοιχός — ο (ΑΜ μοιχός) αυτός που διαπράττει μοιχεία μσν. 1. αυτός που συνευρίσκεται με κοπέλα μικρής ηλικίας, διαφθορέας 2. αυτός που παραποιεί, που διαστρέφει κάτι μσν. αρχ. (για αρσενοκοιτία) εραστής, επιβήτορας αρχ. 1. αυτός που λατρεύει τα είδωλα,… … Dictionary of Greek
