κατὰ+φύσιν

(Αἰγύπτου Her.; ἥ εὐγενές φ. Soph.; αἱ φύσεις τῶν πολιτειῶν Isocr.)

κλίνης φ. τὸ ξύλον, ἀνδριάντος δ΄ ὅ χαλκός Arst. — вещество ложа - дерево, а статуи - медь

φύσιν τίν΄ εἶχε ; Soph. — какова была его наружность?

θνητέ φ. Soph. — род смертных, т.е. человеческий род;

φύσεις καρποφοροῦσαι Diod. — плодоносящие существа, т.е. растения;

ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ φύσιν ἔκ τε μητρός Soph. — (дочь) того же отца и той же матери;

καὴ γὰρ ἂν πέτρου φύσιν σύ γ΄ ὀργάνειας Soph. — ведь и самый камень ты мог бы вывести из терпения;

ανθρώπινη φύσ — человеческая природа;

φύσει — или εκ φύσεως — или απ' τη φύση του — по природе, от природы; — по нату'ре;

είναι εκ φύσέως αγαθός — по натуре он добрый;

είναι στη φύση των ίδιων των πραγμάτων — это в природе вещей;

§ νεκρή φύση — натюрморт;

είναι φύσει αδύνατον — это совершенно невозможно, это исключено;

κατά φύσιν — в соответствии с законами природы, естественно;

παρά φύσιν — противоестественно

(ἥ ταχὺ διεκπερῶσα τροφή Plat.; διὰ μέσου τινῶν Diod.)

(Ἡρακλέας στήλας Her.; ἐς Φωκέων χθόνα Aesch., v. l.)

(τὸν ποταμόν Her.)

(κατὰ φύσιν Plut.)

(τι Arph.)

(τῶν πιπτόντων οἰκοδομημάτων Arst.)

(εἰς διόρθωσιν ἄγειν τι Polyb.)

(κατὰ φύσιν Plat.)

(τῶν ὀψωνίων Polyb.)

(μέ βλάβης διορθώσεως δὲ μᾶλλον γενέσθαι Polyb.)

(σίτου Arst., Polyb.; σύκων Plut.)

(ἐξαγωγέν δοῦναι Isocr., παρέχεσθαι Plat. и λαβεῖν Dem.)

(αἱ κατὰ φύσιν ἐξαγωγαί Plut.)

(διάκρισις καὴ ἐ. Arst.)

(τῶν παρόντων κακῶν Polyb.; ἐξαγωγέν ποιεῖσθαι περί τινος Polyb.)

(ἢ μονέ ἐν τῷ βίῳ ἢ ἐ. Plut.)

(χρημάτων Arst.)

(μηχανή Her.; πλείοσι Plut.)

(τὰ κατὰ φύσιν ἀναγκαῖα Arst.)

(τὰ ὀνόματα Plat.; τέν μοῖραν ἔς τι Eur.)

(τέν κατὰ φύσιν κίνησιν Arst.)

(τὰ ἁπλᾶ σώματα Arst.)

(τι πρὸς τὸ βέλτιον Diod.)

οἱ σχηματιζόμενοι ῥυθμοί Arst. — ритмические телодвижения

τὰ σχήματα σ. Plat. — принимать позы;

(ἐν ταῖς μάχαις Plat.)

ὡς εἰδὼς ἐσχημάτισται Plat. — он сделал вид, что знает;

(ὕδωρ ἐπὴ χεῖρας Hom.; δάκρυα ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Eur.)

(χέει ὕδωρ Ζεύς или Ζεὺς χέει Hom.; Βορέας χιόνα χέει Eur.)

χοέν χεῖσθαι νεκύεσσιν Hom. — совершать возлияния умершим;

κατὰ ὀφθαλμῶν κέχυτ΄ ἀχλύς Hom. — тьма застлала очи;

(ἄλφιτά τινι Hom.)

(τι ἔραζε Hom.)

(φθόγγον Aesch.)

(πρός τι Thuc., Plut., κατά τι Xen. и εἴς τι Arst.)

(ἐκ τῆς κοίτης Her.; ἀπὸ θαλάσσης ἀνέδραμε νέφη Plut.)

ἐγκέφαλος ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς Hom. — мозг брызнул из раны

(ἀναδέδρομε πέτρη Hom.)

(σῖτος ἀνατρέχει Arst.)

ἀνέδραμε, μίκτο δ΄ ὁμίλῳ Hom. — он отступил и смешался с толпой;

(ἐπί τι Polyb. и εἴς τι Polyb., Diod.)

ἀ. τοῖς χρόνοις Polyb. — говорить о прошлом;

(τέν ἐλάττωσιν Plut., Luc.)

ἐ. τὸ εἶδος Her. — воспроизводить в точности (чью-л.) наружность;

ἐ. ἑαυτόν τινι Plat., Plut.; — приспособляться к чему-л.

ποῖα ἔργα ἐξομοιοῦται τοῖς ἔργοις οἷς ἐμὲ δεῖ πράττειν ; Xen. — что (же) делает он такого, что должен делать и я?

ἐ. τεύχεα κατὰ μυχὸν θαλάμοιο Hom. — искать оружия в глубине комнаты;

(ἴχνια ἐρευνῶντες κύνες Hom.; κακούργους Xen.)

(ζητεῖν καὴ ἐ. τι Plat., Dem.; med. πᾶσαν πάντῃ φύσιν Plat.)

(πικρὰν φάτιν Eur.)

(ποιεῖν τι Theocr.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(θῆρας κυσίν Eur.; κύνες ἰχνεύουσαι Plat.)

(τὸν ἄδηλον ἄνδρα Soph.)

κατά τινος τέν ψῆφον ἰ. Arph. — гореть желанием подать голос за осуждение кого-л.

(τέν τοῦ καλοῦ φύσιν, τὰ λεχθέντα Plat.)

ἰ. ὄρη Xen. — охотиться в горах

(τέν φύσιν Democr.)

(χορῶν Aesch.)

(τῶν ἀρχόντων τε καὴ φυλάκων, δικαστῶν Plat.; τῶν βασιλέων Plut.)

(δαιμόνων Eur.)

τῇ προτεραίῃ τῆς ὑστάτης καταστάσιος Her. — накануне последней аудиенции

(ἐγγυητῶν Dem.)

(τῆς ὀργῆς Plat., Arst.)

(εἰς κατάστασιν ἐλθεῖν, μετὰ συννοίας καὴ καταστάσεως Arst.)

ἐν τῇ καταστάσει ἢ τῇ διαφθορᾷ Plat. — в процессе восстановления или распада;

ἐν καταστάσει Sext. — (находясь) в здравом уме

(νόμου Soph.)

(φύσεως Arst.; ἀνθρώπου φύσις καὴ κ. Her.)

(κακῶν Eur.)

(τῆς δημοκρατίας, πολιτείας Plat.)

οἱ ἔχοντες τὰς καταστάσεις Lys. — (афинские граждане), получившие амуниционные суммы

ὑ. τι Hom. — перебрасывать (копье) через что-л.;

(οἱ κύνες ὑπερβάλλουσι Xen.)

ὑπερβαλεῖν φρυάγμαθ΄ ἱππικά Soph. — промчаться мимо храпящих коней (соперника);

(γῆς ὅρους Eur.; τὰς Ἄλπεις Plut.)

(τέν ἄκραν Thuc.)

(ἐς τέν Μακεδονίην Her.)

οἱ λέβητες ἔζεσαν καὴ ὑπερέβαλον Her. — котлы закипели, и (вода) полилась через край;

(ὅ ποταμὸς ὑπερέβαλε τὰς ἀρούρας Her.)

δέδοικα μή σου γλῶσσ΄ ὑπερβάλῃ κακοῖς Eur. — боюсь, не сказал бы с горя твой язык лишнего;

(ὑπερβάλλουσι ἡδοναὴ λύπας ἐν ὑγείᾳ Plat.)

ὑ. τινά τινι Xen., Plat.; — превосходить кого-л. чем-л. (в чём-л);

(τινα Her.; μάχῃ ὑπερβαλεῖν τινα Eur.)

ὑ. τινί Xen., Dem. или εἴς и πρός τι Plat., редко τινός Plat., Arst.; — отличаться чем-л.;

ὑπερβάλλεσθαί τι Her. — откладывать что-л., медлить с чем-л.;