-
1 καλλ-ώπισμα
καλλ-ώπισμα, τό, Schmuck, äußerer Zierrath; τὰ καλλωπίσματα, τὰ παρὰ φύσιν συνϑήματα Plat. Gorg. 492 c; χρυσᾶ Plut. Lyc. 9; a. Sp., auch von der Rede, D. Hal. de Thuc. 46.
-
2 ἐγ-καλλ-ώπισμα
ἐγ-καλλ-ώπισμα, τό, das womit man schön thut, prunkt; πλούτου, Prunk des Reichthums, Thuc. 2, 62; Sp., wie Themist.
-
3 καλλώπισμα
καλλ-ώπισμα, τό, Schmuck, äußerer Zierrat -
4 ἐγκαλλώπισμα
ἐγ-καλλ-ώπισμα, τό, das womit man schön tut, prunkt; πλούτου, Prunk des Reichtums