-
1 κακίζω
κακίζω, schlecht machen, tadeln, schelten; λοιδορέων τε καὶ κακίζων μιν Her. 3, 145; ἐκάκιζον, ὅτι στρατηγὸς ὢν οὐκ ἐπεξάγοι Thuc. 2, 21; pass. geschmäht werden, 1, 105; πολλά τινα Plat. Phaedr. 254 c; καὶ νουϑετεῖν Rep. VIII, 560 a; τὴν τύχην Dem. 18, 306; Sp. – Pass. sich schlecht zeigen, bes. feig handeln, οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα, ἀλλὰ πρὸ Τρώων ἑσταότα Il. 24, 214; μὴ κακισϑῇς, sei nicht feige, Eur. Med. 1246; οὐ μ ὴ κακισϑεὶς εἰς ἀνανδρίαν πέσῃς El. 977; Plat. Menex. 247 c; τύχῃ κακιζόμενοι Thuc. 5, 75. – Adj. verb. κακιστέον, Eur. I. T. 105.
См. также в других словарях:
κακιστέον — one must bring reproach on masc acc sg κακιστέον one must bring reproach on neut nom/voc/acc sg κακιστέος masc/fem acc sg κακιστέος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κακιστέος — κακιστέον one must bring reproach on masc nom sg κακιστέος masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
