θυμόσοφος

См. также в других словарях:

• θυμόσοφος — η, ο (Α θυμόσοφος, ον) αυτός που έχει έμφυτη και κατ έμπνευση σοφία, ο εκ φύσεως σοφός, ο ευφυής νεοελλ. αυτός που έχει έμφυτη την κλίση να φιλοσοφεί πρακτικά, που διατηρεί την ψυχραιμία και την ψυχική του ηρεμία και στις πιο κρίσιμες περιστάσεις …   Dictionary of Greek

• θυμόσοφος — η, ο αυτός που έχει την τάση να φιλοσοφεί, αυτός που έχει την ικανότητα να χαρακτηρίζει επιγραμματικά πρόσωπα και καταστάσεις: Θυμόσοφος λαός …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• θυμόσοφος — θῡμόσοφος , θυμόσοφος wise from one s own soul masc/fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• θυμοσοφώτερον — θῡμοσοφώτερον , θυμόσοφος wise from one s own soul masc acc comp sg θῡμοσοφώτερον , θυμόσοφος wise from one s own soul neut nom/voc/acc comp sg θῡμοσοφώτερον , θυμόσοφος wise from one s own soul adverbial …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• θυμοσοφώ — θυμοσοφῶ, έω (Μ) [θυμόσοφος] 1. είμαι θυμόσοφος, είμαι ευφυής 2. διατηρώ την ψυχραιμία μου, είμαι φλεγματικός …   Dictionary of Greek

• θυμόσοφον — θῡμόσοφον , θυμόσοφος wise from one s own soul masc/fem acc sg θῡμόσοφον , θυμόσοφος wise from one s own soul neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• θυμο- — (ΑΜ θυμό ) α συνθετικό λέξεων που δηλώνει ότι το β συνθετικό χαρακτηρίζει (πρβλ. θυμο βαρής, θυμο λέων) ή χαρακτηρίζεται (πρβλ. θυμό βολώ, θυμό κλωστος) ή αναφέρεται (πρβλ. θυμο ειδής, θυμο κάτοχος) στον θυμό, με τη σημασία είτε τού «ψυχή» (πρβλ …   Dictionary of Greek

• θυμοσοφία — η [θυμόσοφος] η ιδιότητα και το γνώρισμα τού θυμόσοφου, το να θυμοσοφεί κάποιος, το να έχει μια πρακτική φιλοσοφία, η στωικότητα …   Dictionary of Greek

• θυμοσοφικός — ή, ό (Α θυμοσοφικός, ή, όν) [θυμόσοφος] αυτός που αναφέρεται ή ανήκει στη θυμοσοφία ή στον θυμόσοφο …   Dictionary of Greek

• θυμός — Αδένας έσω εκκρίσεως, που βρίσκεται στο ψηλότερο τμήμα του μεσοθωράκιου, πίσω από το στέρνο. Έχει μήκος, κατά τη γέννηση, περίπου 5 εκ., πλάτος 1,5 εκ. και αντίστοιχο πάχος. Το βάρος του κυμαίνεται μεταξύ 10 12 γρ. Λίγο πριν την ήβη αποκτά τον… …   Dictionary of Greek

• σοφός — ή, ό / σοφός, ή, όν, ΝΜΑ, και αιολ. τ. σύφος Α 1. πλούσιος σε γνώσεις, πολυμαθής, αυτός που γνωρίζει τα πράγματα σε βάθος, ευρυμαθής 2. έξυπνος, ευφυής (α. «σοφό παιδί» β. «ὅστις σ , Ὀδυσσεῡ, μὴ λέγει γνώμη σοφὸν φῡναι... μῶρός ἐστ ἀνήρ», Σοφ.) 3 …   Dictionary of Greek