-
1 θῡμιάω
θῡμιάω, 1) räuchern, bes. Rauchwerk, Weihrauch anzünden; Pind. frg. 87; οἱ Ἄραβες ϑυμιῶσι τὸ λήδανον Her. 3, 112; ϑυμιήματα 8, 99; τοῦ λιβανωτοῦ Luc. Prom. 19. – Pass.; τὸ σπέρμα ϑυμιῆται Her. 4, 75; τηκομένων ἢ ϑυμιωμένων γίγνονται ὀσμαί Plat. Tim. 66 d; Folgde; ἐϑυμιᾶτο αὐτῷ, es wurde ihm Räucherwerk angezündet, Ael. V. H.12, 51; ϑυμιώμεναι μέλισσαι, beräuchert, Arist. H. A. 9, 27. – 2) intrans., rauchen, Theophr. – Θυμιατός, Arist. meteorl. 4, 9.
-
2 θῡμιάω
θῡμιάω, (1) räuchern, bes. Rauchwerk, Weihrauch anzünden; ἐϑυμιᾶτο αὐτῷ, es wurde ihm Räucherwerk angezündet; ϑυμιώμεναι μέλισσαι, beräuchert. (2) intrans., rauchen
Перевод: с греческого на немецкий
с немецкого на греческий- С немецкого на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский